Clairr's pov
"Clairr! Oh my God! Ok ka na ba?!" sigaw ni Tita at niyakap agad ako..
Tanging laman lang ng utak ko ngayon ay ang mga sinabi ni Light sa akin..
May kinalaman ba siya sa nakaraan ko?
"Ayos ka lang ba Clairr?" tiningnan ko si Tita..
"Hindi.. Kasi ang gulo gulo! Wala akong maintindihan! Bakit ko pa kasi nakalimutan ang lahat!" frustrated kong sigaw..
"May naalala ka na ba?"
Naalala?
"Tita sino si Prince?! Sino ba siya sa buhay ko?!" nagulat si tita sa mga tanong ko..
"Prince.." bulong niya..
Napatigil naman siya..
"Sinong Prince? Wala akong kilalang Prince" sabi niya..
0.0
Hindi yun ang totoong pangalan niya.."D-di bale nalang po" sagot ko..
"Lagot tayo kapag nalaman to ni kuya.. Baka matuloy na ang pagpunta niya rito" kumunot ang kilay ko sa sinabi ni Tita...
"Bakit po kayo takot na dumating si Daddy?" napalunok naman siya..
"Hindi niya pwedeng malaman na kayo ni Light! Malaking gulo yun!" mas lalong nadagdagan ang pagdududa ko..
"Bakit?" tanong ko..
"Huh?"
"bakit hindi pwedeng malaman ni Dad na kami ni Light?"
"Hindi mo kilala ang daddy mo Clairr.. Pwede ka niyang dalhin pabalik sa U.S o mas worst pa dun ang mangyari!"Worst?! May worst pa ba sa pagbabalewala niya sa nag-iisa niyang anak na nangungulila sa kalinga ng isang ama?!
"Wala ng mas malala sa nangyayari sa buhay ko ngayon tita.. Only Light is the right thing that is happenning in my life now!"
"Yeah Of course I know! Pero nag-iingat lang tayo sa posibleng mangyari"
"so what are you trying to say?" naguguluhang tanong ko..
"Please Clairr alam kong mahal mo si Light so do this for him.. Ayokong maging kontrabida sa love team niyo pero ginagawa ko 'to para sa iyo"
"Sabihin mo na tita!" pasinghal kong sabi..
Im so damn frustrated!
"Hangga't kaya mo pa.. Please layuan mo na si Light"0.0
What!!?Zalena's pov
"What are you trying to say!" Sigaw ko kay Spark..
"Kumalma ka nga! Buhay pa siya okay wag ka ngang OA"
How dare him?!
"Nasaksak ang pinsan ko tas sasabihin mong kumalma ako?! Nagjojoke ka ba?!" sigaw ko sa kanya..
"Oo na nagbibiro na ako kaya pwede ba tumahimik ka!"
Umiling nalang ako at kinuha ang phone ko.. I dialed tito Clarence number..
"Anong ginagawa mo?"
"I'm calling her father!"
"H-hey!" sigaw ko ng kunin niya bigla ang phone sa kamay ko at kinuha ang battery nun..
"What do you think your doing!"
"Ikaw ano sa tingin mo ang ginagawa mo?! Gusto mo bang ipatapon ang pinsan mo sa America?!"
Natauhan naman ako sa sinabi niya.. He's right..
"Pumunta nalang tayo ng ospital" sabi niya..
"Are you all part of her past?" natanong ko.. Tumigil naman si Spark sa paglalakad at tumingin sakin..
"Ano bang pinagsasabi mo?" balik tanong niya..
"Sino ba kayo sa buhay ng pinsan ko? Kayo ba ang isa sa mga taong special na pilit niyang inaalala?"
"Wala ako sa position para sagutin ka kaya itigil mo na ang mga tanong mo at umalis na tayo" seryoso niyang sabi..Bumuntong hininga nalang ako at sumunod sa kanya...
Pagdating namin sa ospital naabutan namin si Light na nakatayo lang sa labas ng room ni Clairr.. Malalim ang iniisip..
Ano naman kaya iniisip ni Loverboy.. Naging sila lang ng pinsan ko dinedma na beauty ko! Psh...
=_=
"Boss" baling ni Spark sa leader nila..
"Spark umalis na tayo" nagulat ako sa sinabi ni Light...
"Bakit kayo aalis? Kararating ko lang di ba?! Huwag mo sabihing iiwan mo ako dito Spark!" pasinghal kong sabi..Nagkatinginan silang dalawa..
"Sige na Spark samahan mo muna ang fiancee mo.." sabi ni Light at umalis..
"What happen to him?" baling ko kay Spark..
"Andami mong satsat pumasok ka na nga"
>_<
"I hate you!" sigaw ko..
"The feeling is mutual" sabi niya
Pumasok nalang ako sa loob at nagulat ako sa naabutan ko..
My cousin is crying...
"Hey what happen?" tanong ko sa kanya.. Umiiyak na din si Tita sa harap ni Clairr..
"I'm sorry Clairr.. Pero you have to do this for him and for yourself"
Wala akong maintindihan.."Bakit kailangan kong lumayo sa taong pinapasaya ako?" sabi ni Insan habang tumutulo ang mga luha niya..
Why do they have to let go of each other?
"Ayokong mahirapan ka Clairr pinapadali ko lang ang lahat para sa inyo"
"Tita wala akong maintindihan!
Bakit kailangan ko siyang layuan?! Bakit lalayuan ko ang taong mahal ko!"
Napatakip ako ng bibig..
Oh em gee!!!!
"Love mo si Light?" napatingin naman sila sakin..
"ok.. I know mahirap ang pinaggawa ko sayo.. Pero maiintindihan mo rin ako pagdating ng panahon""Hindi kita maintindihan.. Akala ko magiging masaya ka dahil kami na ni Light! Di ba't ikaw ang laging nagtutulak sakin noon" sabi ni Clairr...
Nag-iwas naman ng tingin si Tita Millena..
"Alam kong kasalanan ko Clairr.. Dahil gusto ko lang maging masaya ka at nawala sa isip ko ang ibang bagay.. Hindi ko dapat ginawa yun.. Hindi kita dapat hinayaang mahulog sa kanya"
Napanganga nalang ako sa sinabi ni Tita Millena..The End na ang love story nila?
Clairr's pov
"Hindi ka papasok?" tanong ni Tita.. Umiling ako..
"Ayoko" direktang sagot ko..Dalawang araw na rin simula nung makalabas ako sa ospital..
Ok na naman ang sugat ko pero ayoko pa ring pumasok.. Gusto kong magmukmok..
Tumingin ako sa celphone na hawak ko..
Light asan ka?
Balit ayaw mong magreply?
Light may nagawa ba ako?
Nasan ka ba?
Nakalabas na pala ako sa ospital..
Light miss na kita..
Uy!
Ayaw mo na ba sakin?Napatulo nalang ang mga luha ko habang binabasa ang mga tinext ko sa kanya pero ni-isa walang reply..
Nakakainis! Bakit bigla siyang nawala?!
Bakit iniwan niya ako sa ire? Galit pa rin ba siya sakin dahil dun sa ginawa kong pagliligtas sa kanya? Kung ganon nga sige sa susunod panunuorin ko nalang siya habang sinasaksak!
>_<! Nabwebwesit na ako!
Miss ko na ang mokong na yun! :("Aalis na ako Clairr.. Kumain ka ah at uminom ka ng gamot" hindi ko siya sinagot.. Nagtatampo ako sa kanya.. Naiinis rin ako..
Kay aga palang ng lovestory namin may kontrabida na =_=
Kabwesit talaga!
Nabato ko nalang ang celphone ko sa kama.. Nakakainis talaga..
Paano kaya kong pumasok ako ngayon?
May mangyayari kaya?
Makikita ko kaya siya?*****
"Clairr!" agad akong lumingon sa tumawag sakin..
(_ _)
Hindi siya..
"Oh I-Ice" tawag ko rin..
"Kamusta ka na?"
Eto namimiss siya..
"Ayos lang naman"
"That's good.. Kumain ka na ba? Tara treat kita!"
"sige" sabi ko nalang at naglakad na kami papunta sa cafeteria..
Habang naglalakad kami may ikunkwento naman siya na hindi ko naman naririnig..
O ayaw ko lang talaga pakinggan..
Ewan ko ba kung ano na nangyayari sakin.."Guys darksouls!"
Napaangat ako ng ulo at tumigil sa paglalakad..
Siya nga..
Magkaharap lang kami pero pakiramdam ko ang layo niya.."Clairr bakit?" napabaling ako kay Ice..
"H-huh?"
"Tara Spark" sabi naman ni Light na hindi man lang ako tinaponan ng tingin..
Ano ba talagang problema ng gangster na 'to?!"Tara na Ice.. Ilibre mo ako ng malamig na malaging na Ice tea para mawala ang init ng ulo ko" sabi ko habang nakatingin sa gangster prince na nasa harap ko..
"O-ok" sagot nalang ni Ice kaya agad ko siyang hinila palayo sa lalaking nagbago na naman bipolar talaga ang taong yun! Nakakainis!Pagdating namin sa cafeteria ay pinagtitinginan kami ng mga tao.. Ewan ko sa kanila.. Masama bang kasama itong si Ice?!
Siguro oo kasi tingin nila sa akin bad Influence para sa Prisedent nila..
"Are you okay?" napatingin nalang ako sa kanya..
"Ewan ko.. Hindi ko din alam eh" sagot ko nalang..
"Nag-away kayo?" sinipsip ko muna ang ice tea bago ko sya balingan ng tingin..
"Wala rin akong maintindihan eh... Akala ko kasi mahal namin ng isa't-isa pero hindi ko naman maramdaman na mahal niya talaga ako" sabi ko.. Medyo nagulat naman siya sa sinabi ko..Baka nga ginagamit niya lang ako para kalimutan si Lady...
BINABASA MO ANG
My Memories of the Gangster Prince
Ficção AdolescenteA story about a Girl who lost her memory about her first love who turns out to be the guy she hate the most. Who is also the ruler of the famous gang of thier school. And known as the Gangster Prince! Maalala pa kaya nya ang taong una niyang minahal...