Züppe

Camirella

Uyandığım da şato gibi lüks ve güzel bir yerdeydim. "Yağız?" Sesimi ben bile zor duyuyordum "efendim küçüğüm?" Yağız'a baktığım da elin de tepsiyle bana bakıyordu. "Burası nere?" "Evim" "Senin için yemek sipariş ettim ye bunları" "teşekkür ederim" Yağız ben yemek yerken benim her hareketimi kaçırmadan izliyordu. "Sen hep böyle misin kendini tehlikeli oyunlar da bulmaktan zevk mi alırsın?" Sorusuyla yemek boğazım da kalırken sadece ona baktım ve "duruma göre değişir" gibi bir cevap verdim. "Kaç yaşındasın gerçek olarak?" "Hmm düşündürücü galiba 127 olmam lazım" ağızım açık ona bakarken "ne ama 18 gibi duruyorsun!" Diye şok haliyle bağırdım. "Çünkü 18 yaşımda tam olarak ergin oldum." "Sen safkansın öyle değil mi şu zor olanlar?" "Aynen öyle yenilmesi ve ölmesi en zor olanlar küçüğüm" "seni bunak" diyip gülerken onun yüzü kasılmıştı galiba hoşlanmamıştı bundan "sen yaşlanıp buruştuğunda ben hâlâ 18 yaşımda ve genç gözükeceğim" bu cümleleri beni üzerken "saçmalık" gibi bir şey gevezeledim ağzım da "en güçlü vampirler safkan olanlar mı?" "Aslında bir üstümüz var ama onların olması yani bulunması o kadar zor ki en üstün biz kabul ediliriz" "onlar kim adları ne?" "Camirella adları onların kuralları vardır onlar kendi kafalarına göre haraket eder kimseden emir almaz herkes karşılarında diz çöker ya safkan vampirler eğitim düzeyinde yani yaşları epey büyük olur öyle olurlar yada yarı insan yarı vampir olurlar yani şöyle insanlar duygularını geride tutabilirler ve kendilerini kontrol ederler ayrıca çok zekiler ama vampir de yoktur bunlar zekidir çeviktir bunları da vampirlikten alırlar neyse ya sen anlamazsın zaten olan çok nadir kişi var epey zor yani" "peki ya bir camirella bana kafayı takarsa?" "O zaman işte o zaman işimiz baya hatta çok zor olur." "Neden?" "Safkanla camirella eğer kavga ederse mutlaka ortada bir ölü olur ve büyük ihtimal o sen olursun."