Yeni Üye

8.6K 314 10
                                    

Multi media Aras

Geldiğim yer pek insan sağlığı için iyi bir yer değildi. Küçük çocukların annesine sarıldığı gibi bende şuan Yağız'a sarılıyordum. "Yağız burdaki herkes vampir" Yağız yüzüme tebessüm ederken "seni tanıştırmak istedim. Korkma kimse safkana cesaret edemez." Bu yine de bana güven vermiyordu işin gerçeği. Yanımıza gelen bir kadın bir erkek çift ellerini uzatarak selamlaşmak istediler. Yağız baktığım da onaylar bakışlar atınca bende ellerini sıktım. O sıra da adam Yağız'a sert bakışlar atarak "yanılmamışım Aslan buraya insan getirmişin" "o da bizim gibi biri olacak. Karım ve karnında safkan bir çocuğum olacak." Adam bana korku dolu gözlerle bakarken "sen- sen safkanlığını bir de insanla mı birleştirdin. Dünyaya nasıl bir güç getirmek istiyorsunuz siz? Cidden delirmişsiniz!" "Bana sesini mi yükselttin?" Yağız bunu öyle bir tonda söylemişti ki insanın buna kanı donabilirdi. Yanındaki kız atılarak "hayır Aslan sadece demek istediğimiz o çocuk çok güçlü olacak ve Camirella onu almak isteyecek" Yağız kafasını sola yatırıp kıza alaycı bir gülümseme attı. "Safkanların en güçlü velihattı tabiki Camirella üyesi olacak hemde en kısa sürede başları olacak şekilde." Yağız bana bakarken kolumu güven verir gibi sıktı. Kadınla adam bize korkarak bakarken yanımızdan uzaklaştılar. "Sizin gibi olmayacağım Yağız" buna karşılık sadece çarpık bir gülümseme attı ve "bu kadar emin olma güzelim" diyerek bana korku yaşatmaya başladı. Yanımıza anne ve babası siyahlar içerisinde geldi ve salondaki herkes siyahtı. Ben hariç ve bu oldukça dikkat çekmemi sağlıyordu. "Neden herkes siyah?" "Çünkü siyah yalnızların ve karanlığın simgesidir. Bizim gibiler insanlara karışamayıp her zaman yalnız olmaya mahkumdurlar. Ve yalnızlık karanlığı diğer anlamıyla siyahlığı yaratır." Bunu bana derken yüzünde tek bir kas bile doğru düzgün oynamamıştı. Birilerinin içeriye gelmesiyle herkes ayağa kalkıp eğilmişti. Tabi Yağız, ailesi ve ben hariç herkes. Karşımızda iki genç adam bir orta yaşlarda bir adam iki tane de en fazla yirmilerinde duran iki kız vardı. Hepsi Yağız'ın ailesine alışmış gibi bakarken. Beyazlar içinde olan bana onlarda şaşırmış bir vaziyette ve eğilmeme karşı çatık kaşlarla bakıyordu. Yağız elini belime koyup beni kendisine çekti. Hepsi birden anında Yağız'a bakarken eğilen herkes hâlâ kalkmamıştı. Genç olan adamın el hareketiyle herkes ayağa kalkıp bana bakarken gür sesiyle konuştu. "Kimsin kendini tanıt" ne yapacağımı bilmez bir şekilde Yağız'a bakarken Yağız öne çıktı ve "Hazal ismi. O bir insan" herkesten şaşırmış şekilde sesler çıkarken kimisi bana aç bir şekilde bakıyordu. Ve Yağız devam etti. "O benim karım. Ve karnında safkan bir bebek var" kürsüdeki genç adam aşağı inip bana yaklaştı. Herkesin ondan korktuğu belli oluyordu. "İnsandan olan bir safkan. Dünyaya böyle ikinci şekilde gelecek olan bir varlık çok güçlü ona dokunmak istiyorum" Yağız adama doğru öne gitti ve "eğer ona en ufak can yakacak bir şey yaparsan sonucu safkanların kanıyla boğularak olman olur." Herkes Yağız'a korkuyla bakarken o adamı izliyordu. Adam yanıma yaklaştı ve elini karnıma koydu. Gözlerini kapadı ve "çok güçlü, enerjisi o kadar yoğun ki ateş topu gibi. Herkesi ürkütecek kadar güce sahip olan bir erkek" anında kendimi geri iterken genç adam gözlerini açtı ve lens denilecek kadar kırmızı olan gözlerini benim bal rengi olan gözlerime dikti. Arkasına döndü ve herkesin duyacağı şekilde Yağız'a "Camirella için bir üye olacak?" Yağız gülümsedi ve elini belime koyarak "Hayır nasıl onun gibi olan ilk kişi Camirella üyeliğini kurmuşsa o da ikinci olarak yönetecek" adam bir müddet karnıma baktıktan sonra "yerimi ona vermeye niyetim yok" dedi. Yağız ise "biliyorsun ki düello yapılır ve kazanan olur." O sıra da karnıma inen acıyla inledim ve Yağız'ın elini belimden çekmiş olduğunu o adamla bir şeyler konuştuğunu gördüm. İki adım önümdeydiler ve ben kendimde gidecek gücü bulamıyordum. Bir adım attım ve Yağız'a tutunamadan o vampire tutundum. Ve kendime bile inanamayarak onun kucağına bayıldım. Onunda demir gibi sert elleri vardı ve son hatırladığım büyük çığlıklar kopmasıydı.

ZüppeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin