Züppe

Düşman

Ertesi gün okula geldiğim de o seri katil tipli çocuk durmadan bana bakıyordu. Öğle arasıydı bahçe de oturuyordu o çocuk ve tabiki yine yalnızdı oturur bir vaziyetteydi yine kaşlarını çatmış bana bakıyordu onu hiç gülerken görmemiştim. Tipik serseri diye içimden geçirirken yanına gidip ona neden bana öyle sert baktığını soracaktım. Yanına yaklaşırken kaşlarını çok kötü çattı ve gözlerini kısıp bana baktı. Yanına otur oturmaz "oturman için izin verdiğimi sanmıyorum." "İzin istemedim de ondan" "çok cesaretlesin Hazal ama sabırlı biri değilim ben yavrum" "yavrum derken?" "Her neyse niye oturdun söyle ve git" "neden bana kötü bakıyorsun?" "Neden gecenin bir saatinde dışarda bulunuyorsun? Hemde en ıssız sokaklarda neyine güveniyorsun sen?" "bir dakika sen nerden biliyorsun!" "Bana sesini yükseltme seni yürürken gördüm dün o kadar!" Okul yine bize bakıyordu. Aptal mı bu çocuk? Sonbahar da olduğumuz için hava çok soğuktu bir de Ankara ayazı feci olur yani. Gerizekalı incecik giyinmiş "üşümüyor musun sen?" "Seni ilgilendirmez" "insan ol istersen!" "Bana bir daha bağrırsan sana öyle bir şey gösteririm ki tekrar insan olmam için yalvarırsın!" Çok hızlı konuşmuş ve saçmalamıştı. "Ne" "boş ver ve git yanımdan" daha konuşacakken bana küçümser bakışlar attı ve yanımdan kalkıp gitti. Salak ya diye içimden geçirirken bir kız geldi yanıma "merhaba ben Damla" konuşmak isterdim ama o çocuk yeterince canımı sıkmıştı ve sadece "Merhaba" diyebildim. "Şey sen Hazal'sın ben tanıyorum seni gerçi tüm okul tanıyor senin Yağız'ın konuştuğu tek kızsın o kötü işlere bulaşır. Karanlık bir insandır onunla ilgili ne öğrenirsen lütfen söyle bana" "ya iyi misiniz siz ya bir dr karanlık şeyler yapıyormuş başlatmayın lan beni bıktım he ne Yağız'mış be bulaşmayın artık bana yeter.!" Neden bu kadar sinirlendim bilmiyorum ama herkes üstüme gelmeye başladı ilk haftadan gözlerim dolarken biri beni çekti kolumdan biri gözlerimi kapadı ve nefesini yüzüme vurarak " ahahahah merhaba ben Selim sen de Hazal tanıyorum şu Yağızın konuştuğu tek kız. Sende beni tanıyacaksın merak etme.!" Dedikten sonra bir hışımla gitti. Herkes problemli galiba kafam önde sınıfa doğru yürüken gene biri çekti beni "aaahh yeter be bu ne oyuncak değilim ben!" "Kes lan sesini! Selim ne dedi sana" "sanane Yağız sanane!" Sinirden yüzü kasılırken sadece "söyle" dedi fısıltı şeklinde söyledi ama öyle söyledi ki ölecektim yani o derece "beni tanıyormuş bende tanıyacakmışım felan onu şey bir de o kim Yağız?" "Seni ilgilendirmez!" "Lütfen söyle" gözüme baktıktan sonra "o şey işte değersiz biri!" "Kim Yağız kim!" "O benim tek düşmanım o benim en güçlü düşmanım!"