Απόλυτα δική σου !

Part 20

ΜΥΡΤΩ

Φεύγοντας απο το σπιτι του ...ράγισε η καρδιά μου ...
Αρκετές φορές κοντοστάθηκα έτοιμη να γυρίσω πισω και να πέσω στην αγκαλιά του ...αλλα ο εγωισμός μου δεν το επέτρεψε ...

Αν και δεν είχα πια όρεξη ...αποφάσισα να βγω ...δεν ήθελα να απογοητεύσω και την Έλενα ...μου ειχε λείψει η αλήθεια ειναι ...ήθελα να τη δω ...
Ετοιμάστηκα και εφυγα για να τη συναντήσω ...
Με περίμενε απ έξω και μπηκαμε μαζι ...
Αμέσως με κατάλαβε ..." Τι εχεις κοριτσάκι μου ? δεν μου φαίνεσαι καλά ..? τι εγινε προβλήματα στον παράδεισο ? το άλογο κούρσας μεταμορφώθηκε πάλι σε γαϊδούρι ?" ειπε ...και δεν άντεξα άλλο ξέσπασα σε γέλια βγάζοντας την ένταση της ημέρας απο μέσα μου ...πως ήξερε παντα να μου φτιάχνει το κέφι η φιλενάδα μου ...
"Κάπως έτσι Ελενακι μου ...!" της είπα και της εξήγησα τι ειχε συμβεί ...κούνησε το κεφάλι με συμπαθεία!
Λίγη ωρα αργότερα ήρθε ο σερβιτόρος με δυο σφηνάκια ...κερασμένα απο την παρέα δίπλα μας ειπε και μας έδειξε προς το μερος τους ...
Δεν είχα όρεξη για τέτοια και το άφησα κάτω ...
Η Έλενα πάλι το ήπιε και τους ευχαρίστησε ...
"Έϊ ...! " μου ειπε ..." Μην εισαι ξενερωτη ...διασκέδασε και ξεχνά τον για λίγο ...θα σου κάνει καλό ..."
Δεν ήθελα να τον ξεχάσω ...δεν ήθελα να διασκεδάσω χωρις αυτον ...
Ήμουν υπερβολική ...ειναι όλο αυτο καινούργιο και για τους δυο μας ...έπρεπε να μείνω και να το λύσουμε ...αν δεν ήμουν και εγω τόσο απότομη και τόσο επιμονή ...δεν θα ξέφευγαν τα πράγματα ...
Τη σκέψη μου διέκοψε ο νεαρός απο τη διπλανή παρέα ...
"Γεια σου όμορφη ...ειμαι ο Νίκος ...γιατι δεν πίνεις ...?"
Δεν είχα την όρεξη του εκείνη τη στιγμή ...και με ενοχλούσε και το γεγονός οτι ειχε έρθει αρκετά κοντα μου ...
"Δεν υπάρχει λόγος ...απλά δεν εχω όρεξη ...με συγχωρείς τωρα ...." του είπα και πήγα στην Έλενα ...
"Θα παω λιγάκι στην τουαλέτα " της είπα ..
Με κοίταξε στα μάτια και κατάλαβε ..." Εισαι καλά ? θέλεις να έρθω μαζι σου ?"
"Όχι μια χαρα ειμαι ,μείνε εδω ,απ οτι βλεπω σου αρεσει και εσένα ο νεαρός που δεν εχει πάρει τα μάτια του απο επάνω σου όλη τη νύχτα ..."ειπα με έμφαση !
Χαμογελάει πλατυά και λεει " ειναι τόσο εμφανές ε..?"
"Λιγάκι...! " της απαντάω και φεύγω ...
Μπαίνω στις τουαλέτες και ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο μου ...στέκομαι και σκέφτομαι λιγάκι ...ποσο χαζή ήμουν ,ποσο μου λείπει !
Αποφασίζω να του στείλω μήνυμα ...
"Μου λείπεις ..."του γράφω !
Η απάντηση δεν αργεί ...
"Δεν φαντάζεσαι ποσο ...!"χαμογελάω με την απάντηση του ...
Βγαίνω απο τις τουαλέτες γρήγορα αποφασισμένη να παω να τον βρω ...
Κάποιος κόβει την αποφασιστηκότητα μου ...με τραβάει πάνω του ...σηκώνω το βλέμμα μου και βλεπω τον επίμονο τύπο απο πριν ...
"Που πας μωρό μου ? Μην εισαι τόσο ακατάδεκτη ...!" ειπε και με κόλλησε πιο πολύ πάνω του ...
Πάλευα να ξεφύγω απο το κράτημα του ...ήταν τόσο δυνατός ...δεν μπορούσα να τον διώξω μακρυά μου ...η ανάσα του μύριζε αλκοόλ και έπεφτε βαρύς πάνω μου ...
"Άφησε με ... πάρε τα χέρια σου απο πάνω μου ..." Του φώναξα αλλα μάταια
Ξαφνικά νιώθω το βάρος του να φεύγει απο πάνω μου και να ελευθερώνομαι ...Κοιτάζω και βλεπω τον Στέφανο ...να τον εχει αρπάξει απο την μπλούζα και να ετοιμάζεται να του ρίξει μπουνιά ...
"Μην τολμήσεις να ξανααπλωσεις τα χέρια σου πάνω της " του ειπε και του ρίχνει μια μπουνιά στην κοιλιά του ...
Φαινόταν εκτός ελέγχου ...σαν ατίθασο αγρίμι έπεφτε πάνω του και τον χτυπούσε μανιασμένα ..."Στέφανε σταματά ...θα τον σκοτώσεις !"του φώναξα ...δεν με άκουσε καν ,δεν έβλεπε τιποτα μπροστα του ,δεν άντεχα άλλο ...δεν τον είχα ξαναδεί έτσι ,εφυγα τρέχοντας ...πήρα την Έλενα απο το χέρι και εφυγα μακρυά απο εκεί ...

Πήγα στο διαμέρισμα μου ,πέταξα τα ρουχα απο επάνω μου και μπήκα στο μπάνιο για να χαλαρώσω ...
Με τρόμαξε η συμπεριφορά του , πανικοβλήθηκα και εφυγα ...
Μήπως έπρεπε να μείνω και να τον συγκρατήσω ...?
Δεν είχα ξαναδεί αυτη την πλευρά του και πανικός με κατέλαβε ...δεν μπορούσα να τον βλεπω σε αυτη την κατάσταση ...
Αφού πέρασε αρκετή ωρα, πήρα το μπουρνούζι μου και βγήκα απο το ντουζ ...
Άκουσα φασαρία έξω απο την πόρτα μου ...
Κάποιος χτυπούσε δυνατά με τις γροθιές του την πόρτα ...
Πλησίασα με ανησυχία ...
"Μυρτω ...!!!!ανοιξε μου ...ξερω οτι εισαι μέσα ...άνοιξε μου ... σε παρακαλώ ...!"ειπε σβήνοντας στο τέλος η ένταση της φωνής του ...
Ακουγόταν κουρασμένος ηττημένος ...
Δεν ήξερα τι να κανω ...αν δεν του ανοίξω θα ξεσηκώσει όλη τη γειτονιά ...
αν του ανοίξω δεν ξερω πιο πρόσωπο του θα συναντήσω ...το πρόσωπο που λατρεύω ...ή αυτο που με τρομάζει ....?