Απόλυτα δική σου !

Part 26

Έμεινα κλεισμένη στο σπιτι όλη την υπόλοιπη μέρα ...
Έπρεπε να ετοιμάσω και τα πράγματα μου ...το είχα πάρει απόφαση ...
Θα έφευγα ...μια νέα ζωη με περίμενε ...μια ζωη χωρις αυτον ...πως θα ήταν αυτη η ζωη ?
Ήδη ένιωθα άδεια ...κενή ...σαν να είχα χάσει ενα κομμάτι του εαυτού μου ...
Πήρα το κινητό μου στα χέρια μου ...θα του έστελνα ενα τελευταίο μήνυμα ...μια τελευταία ευκαιρία ...μια λέξη του ...μια υπόσχεση του και θα εμένα ...θα έτρεχα κοντα του ...τόσο απελπισμένα τον ήθελα ...τον αγαπούσα ..
Διστακτικά του έγραψα "και εγω σ αγαπώ ...κράτησε με κοντα σου ...!" Και πάτησα αποστολή ...
Περίμενα με αγωνία την απάντηση του ...μια απάντηση που δεν ήρθε ...

Μαλλον το δικό του "σ αγαπώ " το μετάνιωσε ...δεν το εννοούσε ...
Του έδωσα την ευκαιρεία να τα αλλάξει ολα και εκείνος την αγνόησε ...
Πιθανόν να χαρίζει τα χάδια του και τα φιλία του στην ξανθιά που συνόδευε ...να φιλάει αλλα χείλη απο τα δικά μου ... να δίνει άλλου τις υποσχέσεις του ...Ποσο ανόητη ειμαι ... Τιποτα δε σήμαινα για κεινον τελικά !
Πήρα τη βαλίτσα μου και αποφασισμένη πια άρχισα να βάζω μέσα τα πράγματα μου ...
Σε λίγη ωρα ήμουν έτοιμη ...θα συναντούσα τον Αλκη στο αεροδρόμιο και θα άνοιγα ενα νέο κεφάλαιο στη ζωη μου ...αυτο το παραμύθι ειχε τελειώσει και δυστυχώς δεν τελείωσε με το " έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα " ...

Κατέβηκα κάτω και το ταξί μου ήδη με περίμενε ...
Μπήκα μέσα και κοίταξα μελαγχολικά γύρω μου ...θα μου λείψει το σπιτι μου ...κοιταξα το κινητό μου ...σιωπή ...
"Στο αεροδρόμιο παρακαλώ ..." είπα στον ταξιτζή μόλις μπήκε μέσα ,αφού τακτοποίησε πρώτα τη βαλίτσα μου στο πορτμπαγκάζ ...
"Μάλιστα δεσποινίς " απάντησε και ξεκίνησε ...
Ενα δάκρυ μου ξέφυγε ... θα ήταν και το τελευταίο υποσχέθηκα στον εαυτό μου ...μια υπόσχεση που δεν θα τηρούσα πολλές φορές στο μέλλον !

Αφού ξεκινήσαμε ,λίγο μέτρα πιο κάτω , ενα μαυρο τζιπ μπαινει μπροστα μας και μας κόβει το δρόμο ...
"Τι στο καλό ?"λεει ο ταξιτζής και πατάει απότομα φρένο ...
Απο το αυτοκίνητο βγαίνει ο Στεφανος ...εξοργισμένος έρχεται στην πλευρά μου ...μου ανοίγει την πόρτα και με τραβάει έξω ...
Δεν εχω συνέλθει απο το ξαφνικό σοκ ..."Στέφανε τι κανεις ...? ψελλίζω ?"
Πηγαίνει στο πορτμπαγκάζ , το ανοίγει , και παίρνει τη βαλίτσα μου ...
"Θα έρθεις μαζι μου ...θα σε παω εγω εκεί που θέλεις ..." μου απαντάει απότομα ...
Ο ταξιτζής με κοιτάει σοκαρισμένος .."θα εισαι εντάξει δεσποινίς ?"
Τι να πει και ο άνθρωπος με αυτα που βλέπει ...
"Ναι εντάξει ευχαριστω ..."του λέω και του δίνω κάποια χρήματα για τον κόπο του ...
Με βάζει μέσα στο αυτοκίνητο του και μπαινει και ο ίδιος στη θέση του ...
Ενα μπουκάλι άδειο απο ποτό βρίσκεται στη θέση του και τρομάζω στην ιδέα του ποσο εχει πιει ...
Δεν τον εχω ξαναδεί έτσι ..δεν ξερω τι να πω ...πως να του φερθώ ...
Επιλέγω τη σιωπή ...