Απόλυτα δική σου !

Part40

Ο Αλκης με συνόδεψε μέχρι το δωμάτιό μου ...
"Καληνύχτα ...θα τα πούμε το πρωί ." Του ειπα και άνοιξα την πόρτα μου και μπήκα μέσα ...
Με ακολούθησε μέσα στο δωματιο ...
" Αλκη ,τι συμβαίνει ...θέλεις κατι ...ειμαι κουρασμένη θελω να κοιμηθώ "
" Μυρτώ έλα να καθίσουμε λιγάκι μαζι , ειναι τόσο όμορφη η βραδιά σημερα ,κάνε μου λίγη παρέα ..."ειπε και ήρθε πολύ κοντα μου ...με κοίταξε για λίγο στα μάτια και έσκυψε να με φιλήσει ...
Τραβήχτηκα μακρυά του αμεσως και απέφυγα το φιλι του ...αιφνιδιάστηκα !... εκείνος βλέποντας την αντίδραση μου , με τράβηξε στην αγκαλιά του .
"Τι κανεις Αλκη ...άφησε με ...!"του ειπα και πάλεψα να ξεφύγω απο το κράτημα του ...
"Όχι Μυρτώ δεν θα σε αφήσω ...τόσο καιρό ήμουν δίπλα σου , σε έβλεπα να υποφέρεις για χάρη του και εγω προσπαθούσα να γιάτρεψω τις πληγές σου ...και ήμουν πολύ κοντα στο να σε κανω να τον ξεχάσεις Μυρτω ! Λίγο ακόμη ηθελα και θα τον ξεχνουσες και ίσως τότε αγαπούσες εμένα ...και εμφανίζεται πάλι ξαφνικά και σε αναστατώνει, γκρεμίζει ολα όσα εγω έχτιζα μαζι σου όλον αυτον τον καιρο ,ειμαι τόσο κοντα στο να σε κανω δίκη μου ...το νιωθω Μυρτω ...""τον κοιτούσα απορημένη ,δεν είχα ξαναδεί ποτε τον Αλκη σε τέτοια κατάσταση ...συνέχισε να μιλάει σε έντονο ύφος ...ήταν εκτός εαυτού !
" Παντα εμφανίζεται την πιο ακατάλληλη στιγμή ...παντα ανάθεμα τον...έτσι και τότε στο Μιλάνο ...ήθελε να εμφανιστεί μπροστα σου και να τα καταστρέψει ολα ...ολα όσα εγω προσπαθούσα όλον αυτον τον καιρο ...έτσι και τωρα " φώναζε έξαλλος ....και πάγωσα στη θέση μου !
" Τι εννοείς τότε στο Μιλάνο ? Πότε ? δεν τον συνάντησα ποτέ εκεί .Τι μου λες ? τι κρύβεις Αλκη !" του φώναξα και εγω πισω ...
Μολις κατάλαβε τι ειχε μολις πει ...πανικός τον κυρίεψε , με κοιτούσε με μάτια τρελαμένα και δε μιλούσε !
" Τι εννοείς Αλκη , πες μου που να σε πάρει !!! "
"Μυρτώ ...εγω...εγω για το καλό σου μονο νοιαζομουν Μυρτώ ...πίστεψε με ...μην τον αφήσεις να μπει ανάμεσα μας και να καταστρέψει αυτο που εχουμε !"
"Τι εχουμε Αλκη? ...τιποτα δεν εχουμε ..τιποτα ποτε δεν συνέβη μεταξυ μας , παντα ηταν εκεί Αλκη , στην καρδιά μου , ποτε δε θα έπαιρνες τη θέση του ,ποτε δεν θα σε άφηνα ... Τι εννοούσες με αυτο που είπες πριν ...μίλα !!!ποτε τον είδες στο Μιλάνο και τι του είπες ? "τωρα ήμουν εγω αυτη που φώναζε
" Απλα δεν ηθελα να σε πληγώσει πάλι ...θυμάσαι εκείνη τη μέρα που πήγαμε στο "Di Spania" για να γιορτάσουμε το κλείσιμο της σύμφωνια μας με την εταιρία του Μίκαελ ?" ειπε απολογητικά
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου .
"Εκείνη τη μέρα περνούσαμε υπέροχα μαζι , σε έκανα να γελάς πάλι Μυρτω , το φως γύρισε επιτελους στα μάτια σου ...ήμουν τόσο κοντα , το ένιωθα ...και εμφανίζεται εκείνος απο το πουθενά ,για κακή μου τύχη , ηταν και αυτός εκεί και σε είδε ...ήθελε να σου μιλήσει ...Θυμός με κυρίεψε , δεν θα τον άφηνα να τα καταστρέψει ολα ...του ειπα πως είμαστε μαζι ,άφησα να εννοηθεί πως εισαι δίκη μου , του ζήτησα να μην σε ξαναενοχλησει να σε αφήσει ήσυχη να ζήσεις μαζι μου ευτυχισμένη ...!"
"Γι αυτο φεροσουν περίεργα ...με φιλήσες για να του δείξεις πως είμαστε μαζι ...το έκανες επίτηδες ...Και ποιος σου έδωσε αυτο το δικαίωμα ...ποιος σου ειπε πως μαζι σου ήμουν ευτυχισμένη ...δεν υπάρχει εμείς ....Αλκη ...ποτε δεν υπήρξε ,ουτε θα υπάρξει ...παρτο απόφαση ..."του ειπα και γύρισα την πλάτη μου σε εκείνον
"Φύγε Αλκη ...φύγε απο το δωματιο μου ...δεν θελω να σε ξαναδώ ...νόμιζα πως ήσουν φίλος μου ,νόμιζα πως ήθελες το καλό μου ...αλλα με προδώσεις και εσυ ,κοίταξες το δικό σου καλό ,αγνοώντας τα δικά μου θελω ..."
"Μυρτώ ...σε παρακαλώ ...συγχώρεσε με ...μη με διώχνεις ..."
"Αντίο Άλκη δεν εχουμε να πούμε κατι άλλο ...πήγαινε σε παρακαλώ !αφησε με μόνη ..."
Δεν ειπε κατι άλλο ,τι θα μπορούσε άλλωστε να πει ...έκλεισε απογοητευμένος την πόρτα πισω του και εφυγε ...
Ηταν αργά πια ...ειχε περάσει αρκετός χρόνος ανάμεσα μας ...ειχε προχωρήσει , με ειχε ξεχάσει ...ηταν πια αργά ...δεν θα μπορούσα να του εξηγήσω τωρα ...δεν ειχε πια νόημα ...ειχε δώσει την καρδιά του αλλου !
Βγήκα στο μπαλκόνι μου να παρω αέρα ...δάκρυα κυλούσαν συνεχώς απο τα μάτια μου , το ξημέρωμα με βρήκε εκεί έξω να αγναντεύω τη θάλασσα χαμενη στις σκέψεις μου ...
Η πόρτα μου χτύπησε και σηκώθηκα να ανοίξω ...είχα πάρει πια τις αποφάσεις μου !