Part38

5.1K 356 2
                                    

Με κοίταξε με λύπη ..."Δεν ξερω Μυρτούλα μου , του στείλαμε πρόσκληση αλλα δεν απάντησε ...και ο Πέτρος προσπάθησε να του μιλήσει στο τηλεφωνο , αλλα δεν κατάφερε να τον βρει "
Η αλήθεια ειναι πως απογοητεύτηκα ,ίσως μέσα μου ήλπιζα πως θα τον έβλεπα ξανά ...έστω για λίγο ....
Η Έλενα εφυγε , με άφησε να ξεκουραστώ ...Δωσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα ,να παμε καμμία βόλτα , να μου δείξει και το νησί ...
Αφού έκανα ενα ντουζ , η κούραση με κατέβαλε και κοιμήθηκα βαθιά .

Το πρωί ξύπνησα απο το φως που έμπαινε στο δωματιο .
Τεντώθηκα και σηκώθηκα να ανοίξω την μπαλκονόπορτα .
Βγήκα έξω και χάζεψα με τη θέα της θάλασσας ... Ήταν μια υπέροχη μέρα ,μέσα καλοκαιριού πια ,η θέα απο το δωματιο μου σου έκοβε την ανάσα .
Θα μπορούσα να μείνω για παντα εδω ,αρκεί καθε πρωί να ξυπνάω και να βλεπω όλη αυτήν την ομορφιά μπροστα μου !
Ντύθηκα και κατέβηκα να βρω τον Αλκη και την Έλενα .Ηταν ήδη κάτω και έπαιρναν το πρωινο τους , ήταν και ο Πέτρος μαζι τους ! Του έδωσα ενα φιλι στο μάγουλο και τον αγκάλιασα για να τον χαιρετήσω ... Έκατσα και εγω μαζι τους και οταν τελειώσαμε το φαγητό ,ξεκινήσαμε να δούμε το νησί .
Ήταν ολα τόσο όμορφα ...πήγαμε σε παραλίες ,κολυμπήσαμε ,περπατήσαμε στη χώρα ,ήπιαμε τα ποτάκια μας και εξαντλημένοι πια γυρίσαμε στο ξενοδοχείο !
"Γρηγορα να πας στο δωματιο σου να ξεκουραστείς ...αύριο πρεπει να λάμπεις !" ειπα στη μέλλουσα νύφη ...
"Εχεις δίκιο ,αλλα δεν σας χόρτασα ηθελα να κάνουμε και αλλα πράγματα μαζι !" ειπε με παράπονο ...
"θα εχουμε χρονο ,τωρα σημασία εχει να εισαι ξεκούραστη , μπρος γρηγορα στο δωματιο σου ...θέλεις να σε δει να εισαι χάλια αύριο , ο γαμπρός ?" της ειπα πονηρά και κοιταξα στον Πέτρο που γελούσε ....
"Όχι βέβαια ...αύριο θα ειμαι μια κούκλα , θα πάθει την πλάκα του! " μου έκλεισε το μάτι και γελώντας με φίλησε και εφυγε .
"Θέλεις να κάνουμε κατι μαζι το βράδυ ? " με ρώτησε ο Αλκης
"Μπα ...όχι ειμαι κουρασμένη , ειναι και ο γάμος αύριο ...καλυτερα να ξεκουραστούμε " του απάντησα και εφυγα για το δωματιο μου .
Αρκετή ωρα μετα δεν μπορούσα να κοιμηθώ ! Αποφάσισα να παω μια βόλτα στην παραλία .
Εβαλα ενα σορτσάκι και ενα απλό τιραντέ μπλουζάκι και κατέβηκα κάτω .
Δεν ήταν πολύ αργά ,κόσμος διασκέδαζε και μουσική ακούγονταν παντου .
Στην παραλία ήταν ήσυχα ,άκουγα τη θάλασσα και ηρεμούσα... Κάθισα στην άμμο και απολάμβανα την καλοκαιρινή αύρα ...
Ξάπλωσα πισω ,το φεγγάρι γέμιζε τον έναστρο ουρανό και έκλεισα τα μάτια μου ,για να ακούω μονο τον ήχο της θάλασσας και να απολαύσω τη μυρωδιά της .
" Δεν ειναι μια υπέροχη βραδιά ?"
Η φωνή του τάραξε την ηρεμία μου ...
Ανασηκωθηκα απότομα για να δω την πηγή της προέλευσης της ...ήταν στα αλήθεια αυτός ή το μυαλό μου , μου έπαιζε παιχνιδια ...?
"Στέφανε ...!" ψέλλισα με τα βίας
"Γεια σου Μυρτώ , ελπιζω να μη σε ενοχλώ ...μαλλον ειχαμε τις ίδιες ανησυχίες ,και εγω δεν είχα ύπνο και ειπα να απολαύσω τη βραδιά και να κανω μια βόλτα "
Ήταν τόσο όμορφος ,οπως ακριβώς τον θυμόμουν ...ήταν απλά ντυμένος ...με ενα λινό μπεζ παντελόνι και ενα απλό λευκό μπλουζάκι ...έμεινα να τον χαζεύω ...
"Πως εισαι Μυρτώ ?"
"Καλά ειμαι Στέφανε , εσυ πως εισαι ?" ευτυχώς ξεπέρασα το αρχικό σοκ και Βρηκα γρηγορα την αυτοκυριαρχία μου ,κρύβοντας τα συναισθήματα που μου προκαλούσε η παρουσία του ...σαν να ήμασταν δυο ξένοι, μιλούσαμε σαν δυο απλοί γνωστοί ,λες και ποτε δεν ειχε συμβεί τιποτα μεταξυ μας ...
"Μου επιτρέπεις να καθίσω μαζι σου ?" ειπε ...τόσο ψυχρά και αδιάφορα ...
"Ναι φυσικά !" Ειπα αμήχανα
Δεν έκατσε πολύ κοντα μου , κράτησε μια απόσταση .Κανεις μας δεν μιλούσε ...κοιτούσαμε τη θάλασσα και οι δυο .
Πέρασε καιρος , δεν ενδιαφέρεται πια για μένα ,είμαστε δυο ξένοι πια ,ουτε να πούμε δυο κουβέντες δεν μπορούμε !Πήγε να μου πει κατι αλλα τον διέκοψε ο ήχος του κινητού μου , το είχα δίπλα μου , ανάμεσα μας ...η φωτογραφια με το όνομα του Αλκη εμφανίστηκε μπροστα στην οθόνη ...
Το έπιασε και μου το έδωσε "καληνύχτα Μυρτω ...πρεπει να φύγω ,ειναι αργά ..."ειπε και σηκώθηκε γρηγορα ,εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα ,έτσι ξαφνικά οπως και ήρθε ...
Έμενα παγωμένη να κοιτάζω προς το μερος που εφυγε ...το κινητό στο χέρι μου χτυπούσε επίμονα και πάτησα το πλήκτρο της αποδοχής απογοητευμένη ...
"Έλα Αλκη .."
"Που εισαι Μυρτώ , ήρθα απο το δωματιο σου και δεν σε βρήκα ...που εισαι ?"
" Πήγα μια βόλτα και τωρα επιστρέφω , έρχομαι ..." του ειπα και τερμάτισα την κλήση ...

Απόλυτα δική  σου !Where stories live. Discover now