Απόλυτα δική σου !

Part 35

Σηκώθηκα να παω στο μπανιο να φρεσκαριστώ ...
Η βραδιά κυλούσε ανέλπιστα καλά ...ολα ήταν όμορφα και απολάμβανα την παρέα του Αλκη .
Αφού φρέσκαρα λιγάκι το μακιγιάζ μου ,γύρισα στο τραπέζι ...
Ο Αλκης μου φάνηκε λιγάκι νευρικός ...το βλέμμα του πλανιόταν γύρω σε όλο το μαγαζί ,σαν κατι να έψαχνε !
"Εισαι καλά ?"τον ρώτησα ..."εγινε κατι ?"
"Όχι ...γιατι το λες αυτο ...?"μου απαντά
"Μου φανηκες λιγάκι νευρικός ,ήσουν τόσο ήρεμος πριν ...εγινε κατι όσο έλειπα ?"
"Όχι τιποτα ,μια χαρα ειμαι ...μην ανησυχείς " μου ειπε και μου χαμογέλασε πλατυά ...
Μαλλον η ιδέα μου ειναι σκέφτηκα ...
Άπλωσε το χέρι του και έπιασε το δικό μου
Με ξάφνιασε αυτη η κίνηση του !
Σκύβει και φιλάει το χέρι μου ...
Ένιωσα αμήχανα ...αυτη η οικειότητα δεν μου ήταν ευχάριστη ...δεν ήμουν ακόμη έτοιμη να δεχτώ το άγγιγμα ενός αλλου άντρα επάνω μου ...
Πήγα να τραβήξω το χέρι μου ,ομως με σταμάτησε !
"Μυρτώ...σε παρακαλώ μου ειπε ...! Θελω να σου μιλήσω "
Άφησα το χέρι μου στο δικό του ,τα μάτια του με παρακάλεσαν να μην το παρω ,δεν ηθελα να τον πληγώσω ...εχει κάνει τόσα για μένα !
"Αλκη ..."ξεκίνησα να λέω ...αλλα με διέκοψε
"Όχι Μυρτώ ...σε παρακαλώ άκουσε με πρώτα ...δώσε μου μια ευκαιρία να σου πω αυτα που θέλει η καρδιά μου να εξομολογηθεί ...το εχω ανάγκη σε παρακαλώ ..." ειπε και με κοίταξε με μάτια γεμάτα απελπισία .
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου , έπρεπε να ακούσω αυτα που ειχε να μου πει , του όφειλα μια ευκαιρία ...
" Απο την πρώτη μέρα που σε γνώρισα σε ερωτεύτηκα Μυρτώ ...μπήκες στην καρδιά μου και τη γέμισες ζεστασιά ...έκανα όνειρα πολλα για εμάς ...μας φανταζόμουν να είμαστε μαζι ...να εχουμε ενα σπιτι δικό μας στη εξοχή ...να εχουμε παιδια ...να γερνάμε μαζι ...να χαρίζεις το γέλιο σου και το χαμόγελο σου μονο σε μένα ...το ξερω άργησα , άργησα να σου το εξομολογηθώ ...αλλα δεν τολμούσα ,φοβόμουν την απόρριψη σου . Πολλές φορές ήρθα κοντα να σου το πω , αλλα παντα στο τελος δισταζα ,ήμουν δειλός ...Μονο οταν εμφανίστηκε στη ζωη σου εκείνος κατάλαβα πως θα σε έχανα ...και ηπια πολύ, μέθυσα για να βρω το θάρρος να σου μιλήσω .Ο τρόπος που τον κοιτούσες , ο τρόπος που έλαμπες οταν ήσουν κοντα του ...κατάλαβα πως έχασα ,πως δεν είχα καμμία ελπίδα ,πως ποτε τα μάτια σου δεν θα έλαμπαν έτσι οταν θα κοιτούσες εμένα ....πληγώθηκα ...ευτυχώς προέκυψε αυτη η συνεργασία στο Μιλάνο και έτσι βρήκα την ευκαιρεία να φύγω μακρυά και να προσπαθήσω να γιάτρεψω τις πληγές μου .Ειχα χάσει καθε ελπίδα μαζι σου ...ώσπου με πηρες τηλεφωνο και μου είπες πως θα έρθεις εδω ,μαζι μου ...τότε ξαναβρήκα την ελπίδα .Οταν ήρθες ήσουν χάλια Μυρτω ,σε έβλεπα ,η σκέψη σου ήταν σε εκείνον ...ομως να που εισαι καλύτερα τωρα ,το βλεπω ,μπορω να σε κανω να ζεις πάλι Μυρτω ...το ξερω οτι μπορω να σου χαρίσω πισω την ευτυχία ...άσε με να σε γιάτρεψω Μυρτώ ...το ξερω οτι μπορω ..." ειπε και αργά και διστακτικά έσκυψε να με φιλήσει .
Με παρέσυραν τα λόγια του ...είχα μείνει μουδιασμένη να τον ακούω ...τα λόγια του όμορφα και ειλικρινή ,γεμάτα αγάπη και καλοσύνη ...Ο καλός μου ο Αλκης ...ποσο εύκολο θα ήταν μαζι του ...αν μπορούσα να αφεθώ ...!
Και αφέθηκα ...τον άφησα να με φιλήσει ...ίσως ήταν αυτός το πεπρωμένο μου ,γιατι να ειναι ο έρωτας δύσκολος ,οταν μπορεί να ειναι απλός και εύκολος ...
Το φιλί του ζεστό και απαλό σαν την καρδιά του ...με φιλούσε με στοργή και λατρεία ,προσεκτικά και απαλά ...Μπορεί να ειναι έτσι ο έρωτας ,απλός και ήσυχος ,χωρις πυροτεχνήματα και φασαρία ...
Στο μυαλό μου ήρθε το φιλί εκείνου ...όχι δεν ειναι έτσι ο έρωτας ...όχι ειναι λάθος ...
Τραβήχτηκα απότομα και με κοίταξε με απορημένα μάτια ...
Κοιτώντας με ...το κατάλαβε ...το συνειδητοποίησε πως αυτη η μάχη ήταν χαμένη και αυτός ο ηττημένος ...
"Αλκη ...το ξέρεις πως δεν ειναι γραφτό ...δεν αξίζεις μισή καρδιά ...αξίζεις ολόκληρη ...κάποια που να σου σου την χαρίσει απόλυτα και ολοκληρωτικά ..." του ειπα και του χάιδεψα το μάγουλο ...
Κατέβασε το κεφάλι για λίγο ...και έπειτα με κοίταξε στα μάτια ..
"Αξίζεις καθε αναμονή Μυρτω ,καθε προσπάθεια ...μην βιαστείς να με απορρίψεις ,άσε με να σου δείξω πως να ζεις ξανά ...δεν θα σταματήσω να προσπαθώ "
"Αλκη ..."
"Όχι μην πεις τιποτα τωρα , σκέψου το και άσε το χρονο να κάνει τη δουλειά του ..."
Δεν ειπα κατι άλλο ...δεν υπήρχε κατι άλλο να πω ...μέσα μου το ήξερα ήδη ,δεν υπήρχε γιατρειά ...δεν ηθελα να το συνεχίσω άλλο ...πληρώσαμε και φύγαμε ...