Απόλυτα δική σου !

Part 34

Ενα χρονο είχα που ήρθα στο Μιλάνο ...και ενάμιση σχεδόν μακρυά του ...
Δεν είχα κανένα νέο του ,δεν ήξερα τιποτα πια για εκείνον ...που ειναι ...τι κάνει ...αν προχώρησε στη ζωη του ...αν ειναι με κάποια άλλη ...
Η δουλειά εδω πήγαινε πολύ καλά ...είχαμε γίνει πολύ καλό δίδυμο με τον Αλκη ...οι προτάσεις για δουλειά πολλές και οι ευκαιρίες αμέτρητες .
Ευτυχώς δουλεύαμε πολύ και οι μερες κυλούσαν γρήγορα .Ουτε που κατάλαβα πως πέρασε ένας χρόνος .
Ο Άλκης έκανε πολλές προσπάθειες να με προσεγγίσει ,αλλα παντα τον απέτρεπα ...δεν ήμουν έτοιμη για κατι τέτοιο ...ήταν πολύ τρυφερός και υπομονετικός μαζι μου ...με φρόντιζε ,νοιαζόταν ειλικρινά για εμένα ,μου φέρονταν σαν σε πριγκίπισσα , αλλα η καρδιά μου δεν ειχε χώρο για κανέναν ...ακόμη προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της .
Βγαίναμε συχνά μαζι έξω ,οταν δεν είχαμε δουλειά και ανακάλυπταμε καινούργια μέρη του Μιλανου .
Με έκανε να ξεχνιέμαι δε λέω , ...αλλα δεν ειχε το χαμόγελο του ...δεν ειχε τη λάμψη αυτη που λάτρευα στα μάτια του ...απλά δεν ήταν εκείνος ...
Με την Έλενα μιλούσαμε σχεδόν καθημερινά στο τηλεφωνο ...μου έλεγε τα νέα της και εγω τα δικά μου .Ποτε δεν τη ρώτησα για τον Στέφανο ,ήταν κατι που δεν μπορούσα να αναφέρω ,κατι που ειχε απαγορέψει η καρδιά μου να αναφέρεται ,ουτε και εκείνη μου μίλησε ποτε για κείνον ...
Σημερα θα πηγαίναμε με τον Αλκη σε ενα φημισμένο ρεστοραν στο κέντρο του Μιλανου ,ήταν υπερπολυτελές και χλιδάτο και θα πηγαίναμε εκεί να γιορτάσουμε μια μεγάλη επαγγελματική μας επιτυχία ...
Η πόρτα του διαμερίσματος μου χτύπησε και αμέσως πήγα να ανοίξω .
Ένας κούριερ με περίμενε , με ενα μεγάλο λευκό πακέτο στα χέρια του ...
Υπέγραψα και το πήρα στα χέρια μου ...
Το πήγα στο κρεβάτι μου και άνοιξα την κόκκινη κορδέλα που το έδενε ...
Ενα πανέμορφο κόκκινο φόρεμα ήταν διπλωμένο προσεκτικά μέσα του ...
Το πήρα στα χέρια μου και το θαύμασα ...ήταν πραγματικά υπέροχο
Το ύφασμα του μαλακό και απαλό ...ανυπομονουσα να το φορέσω ...
Έσκυψα και έπιασα στα χέρια μου την κάρτα .
"Απο τη στιγμή που το ειδα μονο πάνω σου μπορούσα να το φανταστώ ...Αλκης"
Όλο με κακομαθαίνεις σκέφτηκα και χαμογέλασα ...
Ποσο πιο εύκολα θα ήταν ολα μαζι του ...σκέφτηκα ...ποσο πιο απλά ...πιο ξεκάθαρα ...πιο εύκολα ...
Αλλα παντα η καρδιά διαλέγει τον δύσκολο δρόμο ...δεν ψάχνει τα εύκολα ...τα δύσκολα την προκαλούν .
Άφησα αυτές τις σκέψεις στην άκρη και άρχισα να ετοιμάζομαι .
Είχα όρεξη να περιποιηθώ τον εαυτό μου ...τα μαλλια μου ειχαν μακρύνει αρκετά και τα έφτιαξα σε εντυπωσιακές μπούκλες ,αφιέρωσα και λίγο παραπάνω χρονο στο μακιγιάζ μου και ...έτοιμη .
Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη και το αποτέλεσμα με άφησε ικανοποιημένη .
Το πρόσωπο που έβλεπα στην αντανάκλαση ,ειχε αρχίσει να θυμίζει τον παλιό καλό μου εαυτό ...Κατέβηκα στο ισόγειο όπου με περίμενε ο Αλκης .
Ήταν πολύ όμορφος και εκείνος μέσα στο σκούρο του κοστούμι ,τα μαλλια του καλοχτενισμένα και περιποιημένα , ήταν πολύ όμορφος άντρας , οφειλω να το παραδεχτώ ,όπου και αν πηγαίναμε τραβούσε πάνω του τα γυναικεία βλέμματα ...
Ενα τεράστιο χαμόγελο φώτισε το πρόσωπο του οταν με αντίκρυσε ...
"Μυρτώ ...μου έκοψες την ανάσα ...εισαι πανέμορφη ..."
"Σε ευχαριστω ...το ίδιο και εσυ ..." του απάντησα ντροπαλά
Με συνόδευσε στο αυτοκίνητο του και σε λίγο είχαμε φτάσει στο ρεστοραν !
Πολυτέλεια απο άκρη σε άκρη το χαρακτήριζε , σαν παλάτι που φιλοξενούσε βασιλιάδες έμοιαζε ...
Απαλή μουσική έπαιζε στο χώρο ,ολα έμοιαζαν να ειναι βγαλμένα απο παραμύθι !
Ο μετρ του μαγαζιού μας οδήγησε στο τραπέζι μας .Παραγγειλαμε το πιάτο της ημέρας που πρότεινε ο σεφ και η βραδιά μας κυλούσε ήρεμα και όμορφα ...