All About Her

Hemaphobia.

"Nagsumbong ka ba kay mommy na sinasaktan kita?" Nagulat ako sa pagsigaw ni Jared, kasalukuyan akong naghuhugas ng plato.

"Ha? Hindi." Ano ba ang pinagsasabi nito?

"Eh bakit nya ako tinatanong kung sinasaktan ba kita?" Sigaw nya na naman sa akin.

Nagkita kasi kami kahapon ni tita at nakita nya ang mga pasa ko, hindi ako naka isip ng dahilan kaya ngumiti lang ako, hindi ko naman alam na sasagi sa isip na tita na sinasaktan ako ng anak nya.

"N-Nakita nya lang ang pasa ko, pero wala akong sinabi." Pagpapaliwanag ko pero kagaya ng dati, hindi nya ako pinakinggan. Hinablot nya ang braso ko kaya nabagsak sa paanan ko ang braso na hawak ko, napangiwi ako sa sakit.

"Wag na wag kang magkakamali na siraan ako sa magulang ko, kundi hindi mo magugustuhan ang gagawin ko." Diniinan nya pa ang hawak sa braso ko bago ako itinulak dahilan ng pagtama ko sa lababo.

Tinignan ko na lang sya na papalayo. Ginagawa ko ang lahat para pagtakpan sya sa magulang nya hangga't kaya ko, pero ito lang pala ang matatanggap ko.

Dadamputin ko na sana 'yung nabasag na baso ng makakita ako ng dugo sa paanan ko, bigla akong nahilo. Meron akong hemaphobia, nagsimula 'to nung 13 years old ako. Nasagasaan ako ng kotse at nauntog ang ulo ko sa pavement, puro dugo ang paningin ko noon.

Feeling ko ay hihimatayin na ako. Pinilit kong maupo, naalala ko 'yung aksidente ko. Huminga ako ng malalim. Napahagulgol na ako.

"H-Hindi ko kaya." Natatakot talaga ako sa dugo. Kinakapos na ako ng hininga. Unti-unti ng nanlalabo ang paningin ko, pero pinilit kong maupo.

"Anong ginagawa mo dyan? Linisan mo na 'yang binasag mo." Singhal sa akin ni Jared, palabas sya ng bahay.

Gusto ko sana humingi ng tulong pero walang lumalabas na salita sa bibig ko, tanging paghikbi lang ang kaya ko.

"Ano? Iiyak ka na lang ba dyan? Tigilan mo ako sa kadramahan mo Elaisa! Nakakairita ka!" Tumayo sya sa harapan ko, humawak ako sa pantalon nya kaso sinipa nya lang ang kamay ko.

"T-Tulong. Tulungan m-mo ako." Namamaos na sabi ko.

"Tulong?! Napaka simple lang ng gagawin mo!" Tinalikuran nya ako para sagutin ang kung sino man na tumatawag sa kanya. "Yeah, sweetheart. Papunta na ako." Sabi nito bago ako iwanan.

Awang-awa na ako sa sarili ko, hindi ko na kinaya pa at nawalan na ako ng malay.

---

"You're wife has hemaphobia, and that's the reason kaya sya hinimatay, nahirapan din syang huminga dahil sa pag iyak. Nagtatrabaho ba ang asawa mo? Mukhang bugbog sya sa trabaho, maraming pasa sa katawan."