Asiye Hanım Mahallesi

BÖLÜM 16

Herkese merhaba :) Ben iyileşeceğim diye beklerken daha da kötü oldum... Sizi daha bekletmek istemediğim için yazdığım kadarıyla bölümü koymaya karar verdim Hatalar varsa affola...

Bir diğer yapılmış olan kapağı da yine medyaya ekliyorum @hayaller_diyari kullanıcı adlı arkadaşımızın yapımı. Kendisine bir kez daha teşekkür ediyorum. Kapaklar hakkında görüşlerinizi bekliyorum. Son bir kapak daha kaldı bundan sonra en beğenilen ile değiştireceğim daha sonra. Bir önceki alıntıdaki kapağa da bakın derim alıntıları okumayanlarınız için :) 

İyi okumalar...

Annesi Derya hanım Elif ve Okan'a ders çalışmaları için söylenip dururken ve her beş dakikada bir gözü televizyona kayan Elif'e ödev yaptırmak bu denli zorken, Merve eve geldiğinden beri anlamsız bir gülümsemeyle salonda oturuyordu. Ne anneannesinin evine gitmeye yeltenmiş ne de başka bir işe el atmıştı.

Güya ders çalışması gereken Okan ise kim bilir neler düşünüyordu... Çünkü masanın başına oturduğunda açtığı sayfaya bakıyordu saatlerdir. Derya hanım bu manzara karşısında derin bir iç çekti, çocuklar büyüdükçe dertleri de dağ gibi büyüyordu.

Ardından yine gözü televizyona kaymış olan Elif'e döndü ve sözünü geçirebiliyorken ona ödevlerini yaptırmaya devam etti.

******

Zeynep annesinin ağzından kaçırmasıyla Özgür'e Canan'ı isteme planları yaptığını öğrenmiş ve mutfağın ortasında çığlığı basmıştı bu duyduğu habere.

"Anne şaka yapmıyorsun değil mi? Nerden çıktı ya! Kendi kendine gelin güvey olmuşsun." diyerek şaşkınlığını ortaya koymuştu.

"Ne şakası yavrum, asıl siz ne hinlikler peşindesiniz. İnsan söylemez mi?"

"Neyi söyleyecekmişim, ne hinliği ya? Asıl sen iyi ki ağzından kaçırdın, sakın böyle bir şey yapma ayıp değil mi?"

Zeynep annesinin bu ısrarını anlayamıyordu. Sanki çok güzel bir iş yapıyormuş gibi bahsediyordu tasarladığı emri vakiden ama Zeynep'in de Elif ve Cem'in kırdığı potlardan haberi yoktu daha tabi..

"Kızım sevenleri kavuşturmak sevaptır, ne yapsaydım ya?"

Sevim hanım kızının bu rol kesmelerine içten içe gülüyordu, arkadaşlarının bu ufak gönül sırrını saklamaya çalıştığını zannediyordu.

"Yine neler kurdun aklında ah anne ah..." Zeynep tatlı tatlı söyleniyordu annesinin bu evlendirme merakına.

****

Aylin'in Merve'yi sürükleyerek götürdüğü yer Metin'in çalışmaya başladığı film dükkanıydı. Merve bunu sokağın başına geldiklerinde anca fark edebilmiş ve girmemek için türlü yollar denese de başarılı olamamıştı.

"Aylin ya nereye gidiyoruz?" diye sordu son bir umutla tahmin ettiği yere gitmemeyi umarak.

"Abime bir bakalım, belki işi biter o da gelir?"

Bu cevaptan sonra Merve'nin son umudu da tükenmişti. Metin ile uzun süredir karşılaşmıyordu ve açıkçası bu işine geliyordu. Onun yanında ne diyeceğini kestiremiyordu bazen, kendisini bu kadar alttan alan bir erkek hiçbir zaman olmamıştı hayatında. Merve aklına geleni söylerdi bir anda, hem de fena inat ederdi. Pek kimse de uzun süre dayanamamıştı Merve'nin bu özelliğine ama Metin şimdiye kadar iyi idare ediyordu.

Kapıdan içeri girerlerken Merve daha da rahatsız hissediyordu Metin'e iş yeri ziyaretinde bulunacak kadar yakın değildi, olmak istemiyordu. İstemiyor muydu? O zaman kasanın arkasında duran Metin neden ağzı kulaklarına varana kadar niye gülüyordu kızları gördüğünde?