Asiye Hanım Mahallesi

BÖLÜM 25

  İyi geceleer :)

Aslında çok daha uzuuun bir bölümle 25.bölüme 25K olma hayallerim vardı ama bölüm bekliyor oluşunuzdan dolayı elimde olan kadarı sizinle. 

Yine ve yine Facebook grubumuza bekliyorum, linki profilimde. Wattpad& Asiye Hanım Mahallesi olarak da bulabilirsiniz. 

Liman Meyhanesi hikayeme düzenleyebilir isem yakın zamanda ilk bölümü yüklemeyi düşünüyorum :)

Bölüm ithafı geçen bölüm çok çok yorumlar yapan @BayanKakaraKikiri 'ye. Yorumlarınız ne kadar mutlu ediyor anlatamam! Okuyan beğenen, destek olan herkese çok çok ama çok teşekkürler.

 Zeynep telefonu kapattığında bu buluşmanın kendisine iyi gelmesini umut ediyordu, ne zamandır herkesi bir arada görmemişti... Bir yandan da bu herkes kavramının son birkaç aydır genişlediği geldi aklına, acaba Emre de davet edilmiş miydi? Bu soruya verilecek iki cevap da farklı şekillerde yakıyordu genç kızın canını. Bu yüzden düşünmemeye karar verdi.

Önce üzerindeki pijamalardan kurtuldu, Merve'nin bu bunalımlı hallerini hemen anlayıp kendisini sorguya çekmesini istemiyordu. Aylin'in keyfinin biraz daha yerinde olmasını umdu çünkü eğer ikisi de böyle ruhsuz davranacaklarsa Merve hemen olaya müdahil olup ne var ne yok ortaya dökerdi! Arkadaşını tanıyordu artık.

Bu sırada Baran'ı daha fazla bekletmemek için acele etmesi gerektiğinin de farkındaydı, Asya ile konuşurken epey zaman geçmiş olmalıydı. Sonunda dolaptan aldığı günlük kıyafetlerini üzerine geçirdi. Odası şu an tam bir felaketti ama düzenlemeye ayıracak vakti de yoktu. Tıpkı saçları gibi...

Kıvır kıvır olan gür saçları için bulduğu çözüm ise bandanaydı, kırmızı bandanayı saçlarına geçirip düzelttikten sonra odasından çıktı. Kapıdan çıkmadan koridordaki aynada kendisine baktığında 'klasik Zeynep işte' diye geçirdi içinden. Yine burnunun ucuna düşmüş olan gözlüğünü de düzelttikten sonra çıkıyor olduğunu annesine söyledi ve kapıyı ardından kapatarak merdivenlere doğru yol aldı.

****

Merve'ye haber veren ise Aylin'di. Baran ilk geldiğinde öylesine bir ziyaret olduğunu düşünmüştü ama anlaşılan öyle değildi. Bir şey anlatmamıştı fakat Canan'a haber vermediğinin farkındaydı.

Oysa Baran, Okan'ı de çağırdığını söylemesini istemişti Aylin'den. Merve de buna şaşırsa da kabul etmişti. Kapıya çıktıklarında ise aklına Emre ve Delal gelmişti. Aslında hemen herkesle samimi olan biri değildi Merve ama Delal'e çabuk ısınmıştı. Okan geliyorsa ona göre Delal de gelebilirdi. Tabii abisini çağırmamak ayıp olacağından Merve nezaketen ikisini de davet etmeye karar verdi.

****

"Okan hadi git de Delallere de haber ver gelsinler." dedi kendisi hazırlanırken kardeşine.

"Bana ne ya?! Hem onlar niye geliyormuş ki, Baran abi çağırmadıysa?" diyerek hemen gardını almıştı Okan, hayatta ayağına gidip çağırmazdı.

Delal'in ondan kaçtığını fark ettiğinden beri daha da sinirleniyor ama karşısına geçip de ne diyeceğini bilemediği için hep erteliyordu.

Oysa Atilla'ya ziyarete gitmeyeceğini söylediğinde güldüğünü inkar edemezdi. Çoğu zaman kafasını sıraya koyup önünde oturan iki kıza fark ettirmeden onları dinliyordu.

Delal'i sınıfta kimin tavlayacağı iddiasının hala gündemden düşmemiş olması da Okan'ın bir hayli canını sıkıyordu. Bu kızda resmen şeytan tüyü vardı! Herkese gülümsüyor, kibar davranıyordu. Okan ise ergenlik döneminin verdiği duygu yoğunluğu ile zor baş ediyordu ve Delal'in naif tavırlarının kendisini etkilemesinden hiç hoşlanmıyordu. Ona göre nazik olmak, herkese iyi düşüncelerle yaklaşmak zayıflık örneği idi.