Canlarım :) Ben bu kısmı yazarken hala 4.9K'yız ama ben dayanamadım grubu kurdum!
https://www.facebook.com/groups/1704143636499783/ gelmek isterseniz link :) Eğlenelim gülelim, hikayemizi konuşalım küçük de olsak beni yalnız bırakmayın!
Küçücük de alıntılar ekledim, hikayenin gidişatını belirlemem, daha iyi betimlemeler yapmam ve güzel bölümler yazmam için biraz zamana ihtiyacım var... Umarım beni anlarsınız. Biraz zor bir dönemden geçiyorum ve benden dualarınızı, desteğinizi esirgemez iseniz çok minnettar olurum.
Yine kendisini tutamayıp hocasıyla atışan Merve sınıfı terk etmek zorunda kalmıştı, ne olurdu şu çenesini tutsa ve ego yığını hocasını sinirlendirmeseydi? Kendi kendine bunu soruyordu ama yine yapacağını yapmıştı işte! Şimdi layığını bulmuş koridorda volta atıyor dersin bitmesini bekliyordu... Tam ters tarafa dödüğünde karşısına çıkan kişi ise hiç beklemeyeceği cinstendi!
***
Aylin yol boyu yine ağlamış, biraz rahatladığını hissettiğinde ise artık otobüse binerek eve gitmesi gerektiğine karar vermişti, bir de annesinin telaşlanıp onu merak etmesini istemezdi. Göz yaşlarını sildi, derin bir nefes aldı ve en yakın otobüs durağına doğru ilerledi.
***
Baran'ın aklı birçok karışık meseleyle meşgulken ilaç testlerine bir türlü odaklanamıyordu. Her şey bir anda nasıl böyle bir hal almıştı gerçekten bir fikri yoktu. Bir of çektikten sonra yine gözlemlemesi gereken tepkimeyi kaçırdığını fark etti. Bu kaçırdığı üçüncü tepkimeydi şefi de dikkat edilmeyecek gibi olan bu dalgınlığını fark etmiş ve Baran'a bir mola vermesi için seslenmişti.
Aylin neden ağlamış ola ki?
Merve kimle karşılaştı dersiniz?
Baran'ın aklı nerelerde kaldı?
Haydi yorumlara tahminleri yollayın , tutturacak mısınız?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asiye Hanım Mahallesi
Художественная проза#73 Genel kurgu (31.7.2016) #78 Genel kurgu (31.3.2018) #7 Hayat (20.01.2019) #64 Genel kurgu (29.01.2019) Dopdolu otobüste hem iyi tutunabileceği bir nokta ararken hem de elindeki kitapları zapt etmeye çalışıyordu, fakat o kadar çok ani frenlerle...
