Ayakta Duran Ölü Adam (Harry Styles FanFic.)

29.Bölüm

Arabadan inerken ayağım takıldı ve pantolonumun paçasını yırttım. Önemsemedim. Zaten üstümdeki her şey kullanılmaz haldeydi, çatıdan atlarken kıyafetlerimin çoğu yırtılmıştı. Ava'yı takip ederken bir sandalyeye bağlanmış Harry'i gördüm. Üvey babası yanındaydı. İşte o zaman geri dönüşü olmayan bir tuzağın içinde olduğumuzu anladım.

"Neden?" diye soruyorum sinirle ona bakarken. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ağlamaklı oluyorum.

"Küçük kardeşim karımı becerdiği için." dedi. "Ve ben de ikisini de öldürdüm."

Tecavüz olayının bu kadar dar bir alanda yaşanmış olması beni şaşırtıyordu. Aslında basit bir intikam adına yapılan bu saçma şeylerin bizi bu kadar üzmesinin haksızlık olduğunu düşünmeye başlamıştım.

Bana bakan Harry ile bakışıyordum.

"Biz bir anlaşma yaptık." diyor iri parmaklarını Harry'nin omzuna dolarken. "Senin gitmene izin vereceğiz ama Harry'nin değil."

Yutkunuyorum. Onu öldürmek istediği her zaman belliydi. Sessiz kaldım ve Ava'ya baktım. Neredeyse ağlamak üzereydi. Bu işin sonunda onun da canından olacağı belliydi. Sadece karısını kardeşine kaptırmış sadist bir adamın avucunun içindeydik. Harry babasına baktı.

"Sadece birkaç dakika verseniz." dedi. Adam kaybedecek bir şeyi olduğunu düşünmüş olacak ki odada bulunan iki kişi ile birlikte dışarı çıktılar. Ava da onların arkasından gitti. Onun önüne gidip dizlerimin üzerine çöktüm.

"Neden böyle bir şey yapıyor?" diye sessizce fısıldıyorum ağlayarak.

"O normal değil. Sadece ikimiz de kurtulacağız. Sakın saçma bir şey yapayım deme, kurtulacaksın." Şimdi o da benimle birlikte ağlıyordu.

"Bu çok saçma!" diye sitem ettim. Sesim öncekinin aksine biraz daha yüksek.

"Gitmeni istemiyorum." diye ağlayarak konuşmaya çalışıyorum.

Beni öpmek için öne uzanıyor ama yetişemiyor. Onun için yaklaşıyorum. Dudaklarını benimkilere bastırdığında her şeyi bir süreliğine unutuyorum. Ellerim yanaklarının iki yanını kavrıyor. Dudaklarının şekerli tadına doyamadan biri iki kolumdan tutup beni çekiştiriyor. Bay Lee kapıdan girince görüş alanıma giriyor. Ağlayarak adamın kollarından kurtulmaya çalışıyorum ancak başaramıyorum. Polislerden daha güçlüydü ve dimdik sırtıyla kollarımı sarıyordu.

Yine de uzanmaya çalıştım. Bay Lee Harry'nin önünde durdu.

"Çözün." diye emredince diğer adam kollarını hızlıca çözdü. "Duvarın önüne geç."

"Neden böyle bir şey yapıyorsun?" diye bağırıyorum. Bana bakmıyor.

"Çünkü onun bedeninin yere yığılışını izlemek istiyorum." diyor. Gülümsediğini arkası dönük olsa bile anlıyorum.

"Seni her zaman sevmeye çalıştım. Hatta sevdim bile." diyor Harry'e dikkatle bakarak. "Ama annen ve lanet kardeşim buna izin vermedi. Seni yıllarca kendi çocuğum sandım."

İşte bu Gemma'nın Harry'den büyük oluşunu kanıtlıyordu. Harry yanlış bir ilişkiden meydana gelmişti.

"Şimdi bir yanlışı düzelteceğim." Eline silahını aldı ve iyice kavradı. Ona doğrulttuğunda dayanamadım. Bağırarak kendimi adamın kollarından kurtarmaya çalışsam da hiçbir şekilde kurtulamadım. Böyle olmamalıydı, her şey fazla saçma gelmeye başlamıştı. Harry bana bakarken silah patladı. Bir parçası yerde şıngırdarken Harry'nin alnında bir delik açıldı.

"Harry!" diye bağırırken silah Ava'ya döndü. Bedeni yere yığılırken adamın kollarından kurtulmayı ancak başarabilmiştim.

Harry'ye doğru hızlı bir şekilde koştum. Duvarın kenarına yığılmış ağır bedenini kucağıma çekerken vücudumu yere attım. Aynı onun annesini kaybettiğinde olduğu gibi saatlerce ağladım.

"Böyle olmamalıydı." diye söylendim açık kalan yeşil gözlerine bakarak. Ellerim kan yüzünden kıpkırmızı olan yüzünü okşadı. "Manyak bir adamın seni öldürmesine izin vermemeliydim."

Gözleri uğraşmama rağmen kapanmıyordu. Ellerim titrerken bir kere daha kana bulanmış dudaklarını öptüm. Çok fazla ağladığım için gözlerim yanıyordu.

Adım seslerini duyduğumda biri kapının dışından konuştu. Kapı aralandı ve siyah üniformalı birkaç polis içeri doluştu. Beni Harry'den ayırmaya çalıştıklarında inatla direndim. Bir şekilde beni tekrar kelepçeleyip arabaya götürmeyi başardılar. Araba hareket edene ve binadan uzaklaşıncaya kadar ağlamaya devam ettim. En sonunda vücudum bu acıya dayanamayınca bayıldım.

***

Kısa olduğunun farkındayım. Bu basit bir son oldu. Bundan sonra Shaina'ya olanların olduğu bir bölüm var. Adı Son Not diye. Onu final olarak görüyorum. Ondan sonra Bay Lee'ye olanların olduğu kısa bir yer var. Ondan sonra da hemen teşekkür bölümünü yayımlıcam.

Hepinize ilgiden dolayı teşekkür ederim.

Öpüldünüz :*

-yaren