KANATSIZ

Bilinmeyen Gerçekler

dramatik192
Ela_Gunes
GkanKaragzhickimse
yunus_ulufer

"İsimli yazar arkadaşlarımın da eserlerine bakabilirsiniz :)" Hikayeler gizemlidir.

"Durdurun! " diyerek haykıran Arzu teyzenin sesiyle irkildik. Ama benim durmaya, pek niyetim yoktu.

Narin parmaklarımdan uçuş, uçuş dökülen küller. Dirseklerime kadar bulaşan bu kül karası, tokamdan kurtulup, özgülüğe kavuşmuş saçlarım.

"Yeter artık durdursanıza! Neden bekliyorsunuz?" diyerek sert çıkış yapan, Arzu teyzenin sesi ile kendine gelen Babam, Corn ve Echeveria.

Kollarımı kavrayan güçlü bilekler, belimden tutan narin eller.

Benim susamışlığımı, asla bastıramazlardı ! Göz kapaklarımı kapatıp açtığımda, gözbebeğime isabet eden ateş topları. Yüzüme serpilen sular, kendime gelmem için atılan tokatlar!

Bu kesinlikle ben değilim. Kalın, halatı andıran ipler ile bağlanalı, kısa süre olmuştu.

"Bunu denemen saçmalıktı.! Callum..." dedi Arzu teyze.

"Saçmalık, bunu hiç düşünememiş olmamız Arzu!" dedi Babam.

Şakaklarımdan akan terler, gözlerimdeki yanma ve işte tarifi zor beden yorgunluğum. Saatler önceki o şahane gücümden, eser yok şimdi.

"Buna onun karar vermesi daha doğru olur diye düşünüyorum." dedi Echeveria.

Başını onaylarcasına salladı Corn, bana devirdiği bakışları gözlerimle buluştu. Çaresiz kalan bakışlarımı anlamıştı.

"Onu bağlamamıza gerek yok, çözelim. " dedi Corn.

Herkesi, tesiri altına alan sessizlik ile boğuşuyordum. Bendim, Efsa ! buna gerek yoktu, zarar vermeyeceğim belliydi.

"Efsa! sakin ol." dedi. Yine gelmişti. Fısıltım, çığlığım ! Sığınabileceğim uğultulu, sözcüğüm.

"Beni duyuyor musun?" dedi.

Gözlerimi kapatarak, duyduğumu ifade etmeye çalıştım. Dağılmış saçlarım, yüzümü kapatıyordu. Kollarımın, geriye doğru alınıp bileklerden bağlanması, güçsüz bedenimi bıçak gibi kesiyordu. Nefes almakta zorlanmaya başlamıştım.

"Callum'a seni çözmesini söyle !" dedi Fısıltım. Derin bir nefes alıp, verdikten sonra gücümü toplayarak, zar zor sesimi seslenebildim.

"Baba!" diyebildim, sesimin duyulması çok güçtü.

Echeveria duyduğu ses ile Babama "Efsa bir şey dedi." dedi.

Hemen yanıma gelen, Babam ve Echeveria can kulağı beni dinlemek için hazırdılar.

"Baba! Çözmeni istiyor. O burada." dedim. Yüzlerin değiştiği bariz belli idi. Babamın fısıltı, çığlık ve uğultular arasında, benimle iletişim halinde olan bu durumdan haberdardı.

"Lütfen Simay! Bunu yapmaa......" diye bağırdı Arzu teyze.

Şaşkınlığımızı gizlemek, mümkün değildi. Bir ihtimal olarak düşündüğümüz fısıltımın, annem olabilme ihtimali şimdi yerini netliğe bırakmıştı çoktan.

"Kes sesini artık Arzu ! Bunu sonra konuşacağız." dedi Babam. Bunu derken titreyen dudakları, mavi olan gözlerine biriken gözyaşları bütün özlemi ifade ediyordu.