KANATSIZ

Kanatsız Mavi Orman Perisi

.........

meryemsu33 ithaf ediyorum....

Bir gün onları benden alacak kadar canileşen birileri olursa. Efsa koskoca bir canavara
dönüşebilir. İnsanlar canı yandığı kadar canavardır. Ve biz Aşıklar, en çok sevgi adına savaşırız.

Kapıdan yavaşça çıkıp kendimizi baharın temiz havasına bıraktık. Lorena şirin ve ürkek bakışları ile Berker' in boynuna yakın durarak, gömlek yakalarından kavrayıp kendini hem gizliyor hem de güvence altına almıştı. Berker bana doğru gözlerinin içi gülerek baktı yürümeye devam ettik. Yürüdükçe Corn, Echeveria gülüşlerini bizlere sabitleyip gözleriyle selamladılar. Annem ve babam ise bizi böyle mutlu görmenin keyfini sürüyorlardı.

"Gelin çocuklar, size haberlerimiz var." dedi annem.

"Bugün herkesin bir birine haber verme zamanı sanırım." dedi Berker.

"Sizde de mi haberler var?" dedi Echeveria.

Annem ellerini birbirine vurarak. Herkesi susturdu ve küçük bir öksürük ile konuşmasına başladı.

"Sizin uyanmanızı bekledik. Çocuklar biz bir karar verdik!" dedi annem.

Lorena 'yı henüz fark edememişlerdi. Lorena ile onları tanıştırmak için can atıyordum fakat annemin heyecanlı tavırları, bizimle paylaşmak istediği önemli haberler buna pek imkan vermedi. Berker ile birbirimize göz kırpıştırdık. Dinlemeye koyulduk.

"Çocuklar, Echeveria ve Corn evlenme kararı aldı!" dedi annem.

Berker ile birbirimize bakıp gülümsedik. Lorena ise öyle güzel saklanmıştı ki görmek imkansızdı. Echeveria ve Corn annemin verdiği haberden sonra ellerini birbirlerine kenetleyip sarıldılar ve gerçekten mutlu görünüyorlardı. Mutlulukları tebessümlerinden belliydi. İnsanların mutluluğu gülümsemesi, konuşması ile ölçülmemeli. Gözbebekleri gülüyordu bu iki aşığın, vücut dilleri aşklarını alkışlıyordu. Baharın eşsiz kokusu, güneşin yapraklar arasından ışıldaması, yeni çiçek açan ağaçlar hepsi baharın bir parçasıydı. Fakat baharın en büyük parçası mutlu olmaktı.

"Ve diğer haberimiz ise,
Babanla tekrar evleneceğiz. " dedi annem.

Şaşkınlığımız kat ve kat büyüyordu. Sorun çıkartmak değildi amacım, fakat çok büyük sorunları olduğunu unutmuşlardı.

"Anne ama sorunumuz var. Sen ölmüş birisi olarak görünüyorsun. Nasıl nikah olacak! Echeveria ve Corn siz? Yaşınız büyük ve bir kimliğiniz bile yok. Nasıl olacak?" dedim . Ve ağzımdan çıkan kelimeler birbirini dövercesine süzülüyordu ağzımdan. Mutluluklarına sekte vurmak istemezdim, ki mutluluğu hak eden iki çift vardı karşımda.

"Onları hallettik Efsacım ." dedi Echeveria.

"Peki ama nasıl hallettiniz?" dedim.

"Bu işleri halledebilen arkadaşlarımız var. Yani sorunumuz yok çoktan hallettik." dedi Corn.

Berker ufak bir gülümse ile gözlerini Corn ile buluşturdu. Ufak bir tebessüm ile Berker burnunun ucunu işaret parmağı ile yokladı. Bu onun bir şeyler sakladığının göstergesiydi. Kötü şeyler sezmiyordum, herkes mutlu ve halinden memnundu.

"Bizim de sizinle paylaşmak istediğimiz bir şey var." dedi Berker.

Heyecanla Lorena 'ya baktım, derin bir nefes aldım ve Berker ile gözlerimi buluşturdum. O derin mavisi benim için uçsuz bucaksız bir deniz yada gökyüzüydü. Yemin edebilirim ki izlemekten asla ve asla bıkmayacağım. İçimde sükuta izin veren mutluluklar ile yoğrulurken, Berker'in elimi tutarak kendinden emin bir tavra bürünmesi biraz şaşırmama neden oldu.