KANATSIZ

Tanışma

Gamze'nin korkusunu ve çığlıklarını Berker'in zapt etmesi biraz zaman aldı. Bende ellerimle başımı tutarak koltukta oturuyordum. Bende şaşkındım ama kendimden kaçamıyordum işte lanet olsun ki bana ne oluyor bilmiyordum. Berker Gamzeyi lavaboya götürüp hemen yanıma gelip önüme diz çöküp oturdu. Ellerimi başımdan aldı, yüzüme baktı ellerimi sımsıkı tuttu.

"Bana güven iyi olacaksın senin hep yanındayım." dedi Berker. Yüzü sirke satıyordu. Hayır bu
haldeyken bile bakmaya doyamıyordum. Kafamı salladım burnumu çekerek tebessüm ettim. Berker'in bu soğuk kanlı tavırları kafamı meşgul etmiyor değildi. Sanki olan biteni halletmekte çok usta bir savaşçıydı.

"Sanırım buda senin gibi pek ağlamamdan yana değil." dedim kolyemi atletimden çıkarıp avucumda sıkı sıkı tutarken.

"Kolye ve ben öyle mi küçük hanım." dedi Berker biraz neşelenmemi istercesine. Gülümsememle Berker'in suyu ağzıma tıkaması bir oldu.

"İç şunu hadi biraz rahatla ben bir Gamzeye bakayım uçup gitmesin." dedi Berker güleç bir suratla.

Berker lavabodan Gamzeyle döndü, biraz daha sakin görünüyordu. Ama sorun şu ki Gamzenin surat ifadesinden hemen anlıyordum bir şeyler karıştırdığını.

"Efsa ben korktum anneme sırtını anlattım, adresi de verdim kısa bir süre sonra burada olur." dedi Gamze.

Berker ile şaşırıp kaldık. Berker hemen hızlıca çantamda bulduğu bir bodyyi bana doğru attı.

"Gamze banyodan pamuk, bez ve biraz su getir acele et." dedi hızlı hareketlerle.

"Efsa sırtını aç hızlı ol şu kanı sırtından bir arındıralım silelim." dedi Berker. Utangaç ve eli mahkum bir şekilde sırtımı açıp arkamı döndüm.

"Efsa sırt üstü uzan da rahat temizleyelim." dedi Berker.

Dediğini yaptım. Gamzenin getirdiklerini görünce ağlamaklı bir şekilde canımı yakmamalarını söyledim.

"Efsa " dedi Berker omuzumu ovuşturarak.

"Efsa omuzundakiler gitti."

"Efsa yarıklarının sadece hafif izi belli, canım acımasın dedin ve kayboldular Efsa." dedi Berker hayret bir ifade ile Gamze de şaşkınlıktan ağzı apaçık bir şekilde sırtıma doğru bakıyorlardı.

Yerimden doğruldum ve acıyan bir sırt yoktu. Berker hızlıca kan lekesi olan sırtımızı ıslak bez ve pamuk ile sildi. Çok az acı hissediyordum. Omuzumdan aşağıya doğru paralel şekilde olan iki yarığımın da birleştikleri noktalarda yanma ve karıncalanma hissi dışında hiç bir şeyim yoktu. Kolyemde ki ısı gerdanıma kadar çıkmaya başlamıştı. Bedenim de kolyem kadar sıcak olmaya başlamıştı ki kapı çaldı. Berker kapıyı açmaya gitti.

Arzu teyze, bilinçli bir şekilde bana doğru koştu şaşkın değildi ama üzgündü.

"Efsa, kızım acıyor mu canın?" dedi arzu teyze sarılarak.

"Bir şeyim yok Arzu teyze gayet iyiyim" dedim Berker ve Gamzeye bakarak.

"Efsa baban seni arıyor buradan gitmen lazım." dedi Arzu teyze ve Berker hemen ayak ucumuza doğru Gamzede koltuğun kenarına oturdu.

"Arzu teyze neyim var benim. Ben kimim neler oluyor bildiğin ne varsa anlat." dedim bıkkın ve üzgün bir şekilde.

"Efsa sen annenden de farklısın, sana kim olduğunu Corn abin ve Echeveria ablan anlatacaklar haber verdim yola çıktılar bir kaç saate burada olacaklar."

"Efsa şimdi beni iyi dinle bilmen gerekenleri sana anlatacağım sonra seni buradan uzak bir yere yollayacağım. Efsa baban Mustafa bey değil kızım." dedi Arzu teyze ve hepimiz bir şoka girdik ve hayat hikayeme şu şekilde devam etti.