meryemsu33
@@BluViola
@@Ela_Gunes canlarıma:*
canlarıma:*
Gamze ve Arzu gelesiye kadar kısa bir plan yaptık. Yaklaştıkça yüzlerinde ki dehşet ifadesi artıyordu. Boş gelmedikleri oldukça belliydi. Bir şeyler biliyordular, ikisinin de ifadesi boş değildi. Yaklaştıkça arkalarında ki Lorena 'yı yeni yeni seçmeye başlamıştık. Anlamaya çalışıyorduk! Onlar ilerledikçe anlamsız olan her şeye anlamlar yükleyeceğimizi biliyordum.!
Ve sanırım, bildikleri sandıklarımızdan daha fazlaydı.....
Echeveria 'nın ağzından...
Her şey o kadar sarpa sarıyordu ki kimsenin gözlerinde ki o savaşma ışığını göremiyordum. Herkes o kadar yorgun o kadar bezmişti ki birbirimizden gizliyorduk. Güçlüyüm diyerek birbirimize karşı gövde gösterisi yapıyorduk. Kolumuzda dahi hal kalmamıştı.
Lorena, Arzu ve Gamze 'yi geride bırakarak bize doğru hızlı bir şekilde süzülerek geliyordu. Hızlı bir şekilde hepimiz bahçe verandasına çıkmıştık.
"Size anlatmam gereken çok önemli şeyler var." dedi Lorena büzdüğü dudakları ile o kadar masumdu ki.
"Neymiş o? Bu iki cadı bize ne anlatabilir ki?" dedim öfkem bile artık dışarıya çıkarken bağırmama müsaade etmiyordu.
"Dinlemeliyiz! Hadi içeri geçelim!" dedi Callum hızlı hızlı eve doğru ilerliyordu.
"Callum biraz bekle." dedi Corn.
Corn ve Callum aralarında ki kısa konuşma sonrasında Berker'in cansız bedenini battaniye yardımı ile Efsa'nın odasına çıkarmaya koyulmuşlardı. Lorena Berker'in battaniyeden sarkan kolunu gördükçe gözlerini kaçırarak içerinde ki acıyı gözlerinin değdiği boşluklarda doldurarak süzdürüyordu yanaklarından...
Arzu ile Gamze Lorena' dan zaman sonra eve girdiklerinde şok üzerine şok yaşadılar. Gözleri, içlerinde yaşadıkları dehşeti ele veriyordu. Ve hataların sonuçlarını gözlerinden seçebiliyordum. Hangi oyunun içerisinde ne için yer alıyorduk bilmiyorum. Tek bildiğim Efsa' nın artık bir Canavar oluşu. Berker' in ise cansız bedeni. Şok oluşumuz çığlık çığlığa ağlayışlarımızı bastırmaya yetiyordu. Eğer bir ihtimal ile bu durum düzelebilecekse bunu yine biz yapabilirdik. Üzgün tavrımı yok ettim! Bunu yapmalıydık, daha çok kötüye gitmeden bir çözüm varsa Mutlu sonuçlanmalıydı.
"B-Bu buraya neler oldu?" dedi Arzu kapıdan içeri girerken dizlerinin üzerine çökerek ellerini ağzında birleştirdi. Gözleri dolmuştu, bir hainin gözleri doluyorsa biz ne yapabilirdik?
"Efsa! Nerede?" dedi Gamze sesi donuktu.
"Efsa bir canavara dönüştü sanırım. Öylece gitti, yok olup gitti ve bunun nedeni sizsiniz!" dedim saldırganlaşarak! Üzerlerine yürüyerek, boşluklara yumruklarımı sallayarak. Corn son anda yetişip beni tutarken o kadar bitkindi ki herkesin üzgün oluşu domino taşı misali birbirimizi yıkıyordu.
Bu felaketlerin bir açıklaması mutlaka olmalıydı. Öyle ki bağıra çağıra sorduğum her soru bıçak gibi kesiyordu herkesin o ince düşüncelerini. Yorgunluğu arttırıyordu çaresizlik. Efsa 'nın canavarlığa dökülen o tüyleri döşemelerden süzülüyordu. Corn anlamsızca gözlerini dikmiş izliyordu, Callum gözleri dolu dolu, nefretle dökülen gözyaşlarını gizlemeye çalışıyordu mavilerinden. Simay yitirmişti kendisini, gözleri boşlukta bir çözüm arayışlarıyla yankılanıyordu. Arzu pislik cadı Arzu! O bile öylesine üzgündü, Gamze! Cadı annesinden gördükleriyle kendini bulmaya çalışan basit bir kızdı sadece. Lorena kendi etrafında dönerek minik bir hortum yaratıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANATSIZ
Fantasía#Wattys2018 Uzun Liste☆☆☆☆ Efsa dört yıl önce annesini kaybetmiş sakin bir çocuktur. Tek aile yakını babasıdır. Onun hakkında her şeyi bilen çocukluk arkadaşı ise Berker'dir. Efsa'yı bekleyen sıra dışı ve gizemli duyduğu ses ile kendisinde bulunan d...
