Yol almıştık, umuda yol almıştık. Her şey düzelecekti emindim. Rüzgar hafiften okşuyordu vücudumu, Corn'un elleri bileklerime kadar erişiyordu. Öyle sıkı ve aşkla tutuyordu ki. Onun verdiği mutlulukla daha da güçleniyordum. Her zaman aşkı seçin, çünkü yalanı olmaz. Efsa ile Berker aşkı seçmişti. Aşkı bu iki küçük aşıktan öğreneceğim aklımın ucundan geçmezdi. Teşekkür ederim...
Şimdi sizi yaşatmak için, bu aşkı yaşatmak için kendimi feda edebilirim. Umudumuzu bulmadan geri dönmeyecektim...
"Echeveria düşüncelerimizi okuyamasınlar! Bunu engelle..." dedi Lorena. Sesinde ki hüzün çığ gibi erişiyordu duygularımıza. Şikayet etmeden ve sorgulamadan bu Küçük Kızıl Peri Lorena'ya güvenerek düşüncelerimizi kontrol altına alabilecek bir ambiyans yaratıp kimse üzerimizde baskı kurarak bir şeyler öğrenmesin diye tüm ihtimalleri engellemiştim.
"Tamam Lorena! dediğini yaptım. Neden peki? Bu tüm olanlar çok saçma değil mi?" dedim.
"Echeveria şimdi sırası değil lütfen! soru sorma... Hızlı bir şekilde bulalım şu yaşlı bilge perileri." dedi Corn. Hızlı bir şekilde ilerlediğimiz patika yollardan geçerken. Ağaç yaprakları hızımıza yetişemeden dövüyordu yakaladığı yerde bedenimizi. Bir labirent gibi karmaşık ormandı burası artık.
Lorena uçuş uçuş ilerlediği yolda arkasına bakarak anlamsız ifadelere büründürdüğü yüzü ile bir şeyler yolunda gitmiyormuş gibi bir his yaratıyordu. Yeterince endişelerimiz, korkularımız bedenimizi ele geçirmişti.
"Bir terslik var! " dedi Lorena ilerlediği yerde durup, parmağını ağzına götürerek şaşkınlığını gizleyemiyordu.
"Ne gibi bir terslik Lorena!" dedi Corn.
"Geçtiği yerleri hatırlayan var mı aranızda ? İlerlediğim yol dışında hatırlamıyorum hiçbir yeri." dedi Lorena.
Herkesin beti benzi atarak düşünmeye başladı. Geldiğimiz hiç bir yolu hatırlayamadıkça, bulamadıkça öfkeli ve şaşkınlıkla birbirimize baktık. Anlamsızdı! her şey ölesiye anlamsızdı işte... Bu derin karmaşık ifadelerden kaçmak imkansızdı. İmkansızlığa ulaşmak isteyen kişilerdik bizde! Hem de yorgunluktan ölesiye duygular barındıran düşüncelerle...
"Hayır! Kahretsin..." diyerek öfkelendi Callum.
"Bu olamaz! Hatırlayamıyorum! Hiç bir şey hatırlayamıyorum..." dedim etrafımdaki ağaçlara göz hapsime alarak, bastığımız bu toprağa bile şüpheyle bakarak ürperişleri bıraktım saç diplerime.
"Ben de hiç hatırlayamıyorum. Bu neyin nesi böyle?" dedi Corn.
" Ne kadar süredir yoldayız?" dedi Callum.
En mantıklı sorular soran Callum 'dan başkası olamazdı. Olaylara en hızlı şekilde çözüm arayıp güzel sonuçlandıran Corn, küçük bir peri olmasına rağmen yaşlı ve bilge perilere taş çıkaran Lorena 'dan bahsetmiyorum bile.
Küçük elini ağzına tekrar götürüp parmağıyla susmamızı işaret etti Lorena! Bir şeyler arar gibi, bir şeyler sezmiş gibi donuk ve ürpertici bir ifadesi vardı!
Sustuk... Ve derin sessizliğe gömüldü dudaklarımızın mührü. Lorena daha hızlı ilerliyordu, neyin izine karışıyordu! Kimin bizi sürükleyerek ulaştırmaya çalıştığı rotaydı bu bitmek bilmeyen patikalar.
Lorena hızlı şekilde ilerlemeye devam ediyordu! Çok uzun bir sessizlikti bu, öfkemizi dindirmeye yetmeyen tatlı bir meltem okşuyordu boynumuzu, korkularımız birleşse de şu kahrolası yerde bir adam etmezdik hiç birimizde...
Korkulara teslim edemezdik içimizde ki minicikte olsa sönmeyen o kıvılcımı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANATSIZ
Fantasía#Wattys2018 Uzun Liste☆☆☆☆ Efsa dört yıl önce annesini kaybetmiş sakin bir çocuktur. Tek aile yakını babasıdır. Onun hakkında her şeyi bilen çocukluk arkadaşı ise Berker'dir. Efsa'yı bekleyen sıra dışı ve gizemli duyduğu ses ile kendisinde bulunan d...
