The FEU's Secret Files 2

My first and great love

My first and great love

"Just wanna share my open letter to the man I loved the most. Sana mapost to at mabasa niya in time.

He was my childhood crush. Gradeschool palang kilala ko na siya. In fact, lagi kaming partner sa kahit anong activity sa school namin. Hanggat sa naging highschool kami schoolmate parin. Naging magbarkada tapos naging magkarelasyon. Masaya, sobrang saya. Simple lang. Kulitan, tampuhan, away bati. Typical na relasyon ba. Kami padin hanggang maging college. Strong eh. Different university nga lang. Pero okay parin lahat. Sabay pumasok, sabay umuwi. Antayan ng dismissal. Gawa ng time para sa isat isa. 4 years kami actually. Kaso di ko alam anong nangyare.

Nagiba lahat. Puro away, selos, sigawan, hamunan ng break up. Ewan. Nagbago siya, nagbago ako. Nabago lahat ng plano. Nagbago lahat ng gusto sa buhay. Hanggang tuluyang sumuko.

Exactly 2 years ago since we broke up. The time we decided to end things without any single word spoken. (Para bang si the flash ganon nalang kabilis nawala. Walang closure walang usap basta tapos.) The time that we just let everything slip away. Within that 2 years i never stop wishing, wondering, waiting and loving you.

Minsan nagkikita parin kami. Hindi maiwasan dahil nasa iisang group of friends kami. Umasa ako kahit alam kong wala ng pagasa. Malabo na. Lahat sinasabi sakin na move on na ganern.

Nag antay ako seryoso. Umasa parin ako na baka pwede pa. Na babalikan pa niya ako. Na sapat na yung dalawang taon na time na magkahiwalay. Time magisip. Time para sa sarili. Time to grow. Time to meet new people. Time para magawa mga gusto namin. Basta time a part hanggat maging ready kami uli. Oo nag antay ako. Humingi ako ng signs lahat na.

Akala ko kasi wala na e. Akala ko okay na ako. Akala ko hindi ko na siya mahal. Yung bang kapag nakita ko siya casual nalang pero hindi e. I cry myself at sleep. Naiisip ko parin siya. I feel the guilt, regrets and all. Gusto kong magsorry sakanya. Sa lahat ng pagkakamali ko. Pero maybe 2 years is enough of waiting. I had to let him go.

Ngayon I just wanna let him know na masaya ako para sakanya. Sa mga naaachieve niya. Na eexperience niya. Napupuntahan niya. Lahat ng nagagawa niya sa sarili niya na napapasaya siya. Alam kong magiging successful siya in time kasi i believe in every talent that he has. Alagaan mo sarili mo pls. Its just now that I have to stop waiting. To give my heart a rest from loving you. "

Vasha
2011
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila

"Just wanna share my open letter to the man I loved the most. Sana mapost to at mabasa niya in time.

He was my childhood crush. Gradeschool palang kilala ko na siya. In fact, lagi kaming partner sa kahit anong activity sa school namin. Hanggat sa naging highschool kami schoolmate parin. Naging magbarkada tapos naging magkarelasyon. Masaya, sobrang saya. Simple lang. Kulitan, tampuhan, away bati. Typical na relasyon ba. Kami padin hanggang maging college. Strong eh. Different university nga lang. Pero okay parin lahat. Sabay pumasok, sabay umuwi. Antayan ng dismissal. Gawa ng time para sa isat isa. 4 years kami actually. Kaso di ko alam anong nangyare.

Nagiba lahat. Puro away, selos, sigawan, hamunan ng break up. Ewan. Nagbago siya, nagbago ako. Nabago lahat ng plano. Nagbago lahat ng gusto sa buhay. Hanggang tuluyang sumuko.

Exactly 2 years ago since we broke up. The time we decided to end things without any single word spoken. (Para bang si the flash ganon nalang kabilis nawala. Walang closure walang usap basta tapos.) The time that we just let everything slip away. Within that 2 years i never stop wishing, wondering, waiting and loving you.

Minsan nagkikita parin kami. Hindi maiwasan dahil nasa iisang group of friends kami. Umasa ako kahit alam kong wala ng pagasa. Malabo na. Lahat sinasabi sakin na move on na ganern.

Nag antay ako seryoso. Umasa parin ako na baka pwede pa. Na babalikan pa niya ako. Na sapat na yung dalawang taon na time na magkahiwalay. Time magisip. Time para sa sarili. Time to grow. Time to meet new people. Time para magawa mga gusto namin. Basta time a part hanggat maging ready kami uli. Oo nag antay ako. Humingi ako ng signs lahat na.

Akala ko kasi wala na e. Akala ko okay na ako. Akala ko hindi ko na siya mahal. Yung bang kapag nakita ko siya casual nalang pero hindi e. I cry myself at sleep. Naiisip ko parin siya. I feel the guilt, regrets and all. Gusto kong magsorry sakanya. Sa lahat ng pagkakamali ko. Pero maybe 2 years is enough of waiting. I had to let him go.

Ngayon I just wanna let him know na masaya ako para sakanya. Sa mga naaachieve niya. Na eexperience niya. Napupuntahan niya. Lahat ng nagagawa niya sa sarili niya na napapasaya siya. Alam kong magiging successful siya in time kasi i believe in every talent that he has. Alagaan mo sarili mo pls. Its just now that I have to stop waiting. To give my heart a rest from loving you. "

Vasha
2011
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila