BLACK

H19 •blood everywhere•

RICHEIRA
Terwijl ik nog een wolf aan de kant wierp bleef ik naar de andere Alpha staren.
Zijn geur. Het kwam me zo bekent voor. Ik kon het niet plaatsen. Zijn ogen, ik had ze al eerder gezien.
Vanwaar kende ik hem?

FELIX
We kunnen dit niet winnen het was onmogelijk. De roedel was te zwak en zeker nu doordat hun Luna weg is. Ik gaf bevel om terug te trekken en de roedel volgde. Maar vreemd genoeg kwamen de ghosts niet achter ons aan. Een huil van Luke kondigde aan dat ze terugtrokken. Ze hadden wat ze wouden. De Luna.
"Waar is Jamie?" Hoor ik Andy vragen die zoekend rondkijkt. Ik kijk over de opervlakte waar verschillende karkassen van weerwolven lagen zowel van onze als van de andere. "Hij ligt er niet tussen... Je denkt toch niet dat..." Voegt Andy toe. "Op zijn eentje? Dan is hij nu al dood" grom ik geïrriteerd en ik zet mijn koers naar mijn huis voort.

ANDY
Ik loop door de lichamen opzoek naar gewonden. Een zachte kreun vangt mijn aandacht. En het leid me naar... Angel. Meteen roep ik Emmy die aan de andere kant op zoek is: "het is angel!ze leeft nog" op record tempi staat ze naast me. Ze zakt op haar knieën en haar vingers heffen angels witte met grote bloedvlek besmeurde T-shirt op. Een grote open wonde bevind zich op buik maar dat was niet het schokkendste van al. "Emmy..."zei ik terwijl ik naar een tattoo wees. "Ze is ingelijfd" antwoord Emmy.
"maak haar af... Ze is een verrader" zegt Felix die uit het niets achter me staat en me daardoor bijna een hartaanval geeft. Onbegrijpend kijk hem aan. Hij was zo koelbloedig dat het bijna eng was. "Nu"gromde hij. Aarzelend keek ik naar angel. "Ik moet ook alles zelf doen" bromt hij en voor iemand het door heeft doorboort hij haar met een dikke tak. Een gil weerklinkt nog en bloed spuit uit het lichaam. En de gil kwam niet van Angel die was van Emmy. Ik keek naar haar. Haar gezicht zat onder het bloed en haar blonde lokken kleurden rood. Hysterisch trillend bekeek ze het bloed.

LUKE
Een vreemde geur trok meteen mijn aandacht toen ik in het dorp toekwam. Het was een vreemde geur. Ik kon het niet plaatsen en het kwam van mijn huis... Kwaad liep ik wat roedelleden omver op weg naar mijn huis. Ik opende de deur en gooide deze met een klap dicht. De geur leidde me de trap op. Nu schoten ooi geuren van bloed en van mijn prachtige mate in mijn neus. Toen ik boven was stond Rebel er al. Ze zag mijn zwarte ogen en hield me tegen en zei:"Blijf rustig okay..." Maat voor ze nog iets kon zeggen had ik de deur bijna uit de kader gerukt en was in binnengestormd. Een jongen zat op haar bed en de geur kwam van hem. Met een Ruk gooide ik hem van het bed en lied mijn vuisten op zijn gezicht dansen. Maar voor ik mijn vuist nog eens kon laten landen herkende ik zijn ogen. Het was Jamie. Jamie van mijn vorige roedel. Wat deed hij met mijn mate? Ik ging van hem af en bekeek zijn bebloed gezicht. Zijn ogen gingen voorzichtig open en verschrikt bleven ze me aanstaren. Tuurlijk ik kende die geur het was de geur van een Demonenjager. Ik was de enige die het wist dat hij er 1 was. "Jamie?"zei ik dan maar ik stak mijn hand naar hem uit. Hij nam het vast en antwoorde: "Luke? WoW jij bent verandert en nog steeds een evengoede vechter" lachte hij. Een zachte kreun lied onze hoofden op hetzelfde moment draaien. Voorzichtig wou Fleur overeind gaan zitten. Rebel duwde haar meteen terug. "Blijf liggen" zei ze. In enkele seconden stonden ik en Jamie aan haar bed. Ik gromde naar Jamie en hij zette een stapje terug. Hij wist hoe ik kon reageren als ik mijn goesting niet kreeg. Voorzichtig met nog een kreun opende ze haar ogen. "Hey"zei ik met een lieve glimlach. Ik wist dat mijn geur haar neusgaten had binnengedrongen. Maar ze was sterker dan haar wolf en verdrukte hem een beetje weg. Haar hand ging naar haar hoofd en ze keek rond. Meteen schoot ze toch overeind wat en kreun opleverde. "Waar ben ik." Haar ogen waren wild en groot. Dan zag ze Jamie staan. Jamie omarmde haar en ik liep gefrustreerd naar het raam. Ik wist dat ik aan het grommen was maar het boeide me niet.  Mijn hand ging door mijn haar. "Het komt allemaal goed zusje..." Fluisterde hij maar ik kon het horen. Meteen draaide ik me om. Ik bekeek hen alle bij. Waren ze broer en zus. Nu zag ik pas de vergelijkingen. Waarom had ik dat niet eerder gezien. Ik voelde me dom. Waarom was ik jaloers op broer en zus. Ik bekeek hou ze bleven knuffelen en zag Fleurs mooie ogen me aanstaren. Wanneer ze doorhad dat ik keek keek ze meteen weg en ik begon zacht te lachen.
--------
Thnx voor het lezen 🙈

Ily all 💋

Like?comment?follow?