BLACK

H28 •brother•

FLEUR
Ik schiet overeind. De beelden schoten weer voor mijn ogen. Overal zag ik Aiden.

Maar ik was zo moe dat ik meteen weer in slaap viel. De laatste dagen hadden echt hun tol geëist.

LUKE
Ik opende de voordeur. Meteen kwam de zoete geur mijn neus binnen.

De zoete geur van aardbeien en chocolade. De geur van mijn mate.

Twee dagen had ik in het ziekenhuis verbleven. Maar het leken wel maanden.

Ik volgde de lekkere geur en stond stil voor mijn kamer.

Voorzichtig opende ik de deur.
Vredig lag ze op het bed.

Zo breekbaar en perfect.
Zo traag mogelijk bewoog ik me naar het bed.

Ik ging naast haar liggen en sloeg voorzichtig mijn arm rond haar. Ze kreunde wat en kroop dicht tegen me aan waarna ik haar teder op haar voorhoofd kuste en er een glimlach op haar lippen verscheen.

Ze is zo mooi. Dacht ik terwijl ik mijn vingers door haar haar liet gaan.

ANDY
Nog steeds geen teken van de Luna. Ook niemand had iets gehoord van de ghosts.

Felix is nog steeds koppig. Hij is vreselijk streng en heeft zelf contact met Feducia verbroken.

Zij was degene die achter Fleur wou aangaan.

Ik mis haar wel echte, ze is net zoals die zus die ik nooit had.

Richeira komt naast me op het trapje zitten.

Uit mijn ooghoeken kijk ik naar haat. "Wat wil je?" Vraag ik wat geïrriteerd.

"Wat weet je allemaal van de Alpha van de ghosts..." Vraagt ze me zenuwachtig.

"Waarom wil je dat weten" vraag ik terwijl ik wat rechter ga zitten en haar gezicht bekijk.

"Hij komt me bekent voor maar ik weet niet waarom..." Zegt ze geïrriteerd.

"Ik weet niet veel over hem, hij had een vreselijke jeugd en is daarom zo vree-"voor ik nog meer kan zeggen onderbreekt Felix ons. Hij stond uit het niets achter je.

"Hij is je broer." Bromt hij terwijl hij de trap afloopt en ons verlaat alsof er niks is gebeurt.

Verwart staart ze hem achterna. En zwijgend staat ze daarna op en loopt ze weg.

FEDUCIA
Ik smeet de telefoon dicht. Hij antwoorde niet.

Waarom deed hij zo? Waarom sluit hij me buiten?

Ik loop uit mijn bureau meteen geef ik Odius en Jason teken om me te volgen. Eenmaal buiten veranderde ik.

"Wat is er Luna?" Vraagt Jason door de roedel band.

"Felix antwoord niet meer..."brom ik terug.

Enkele minuten later komen we toe aan de grens van zijn domein. Ik stop en verander. Wanneer Blake (zie foto)voor me springt.

"Ik ben het maar" zeg ik terwijl ik hem opzij wil duwen en door wil lopen. Maar hij blijft staan en op het moment dat ik hem aanraak gromt hij.

"Sorry Feducia, ik kan je niet doorlaten. Niemand mag de grens over." Antwoord hij terwijl hij Odius en Jason bekijkt die beginnen grommen zijn.

"Blake alsjeblieft doe niet moeilijk" zeg ik terwijl ik hel doordringend aankijk.

"Sorry Feducia, hoe graag ik het ook wil ik kan het niet. Als hij weet dat ik je door en gelaten ben ik zo goed als dood. En geloof mij hij vermoord mensen van zijn roedel" antwoord hij met zijn lage stem.

"Het spijt me maar ik moet hem echt spreken." Grom ik terug terwijl ik hem aan zijn T-shirt vast grijp en zijn hoofd op de hoogte van hetmijne hou.

Nadat mijn woorden uit mijn mond zijn gekomen duw ik hem tegen een boom aan.

Ik verander en de jongens volgen me.

Niet ver achter me kan ik horen hoe een grommende kwade Blake achter ons aan zit.

Maar voor het dorp in zicht komt voel ik hoe een naald in mijn nek zinkt.

Meteen van ik op de grond. Elke beweging vraagt nu vreselijk veel macht en ik kan zien dat Jason en Odius ook neerliggen.

"Niet 1 van je beste plannen he Feducia." hoor ik Felix grommend zegen. Ik zie hoe hij uit enkele struiken komt. Link en rechts van hem bevinden zich 2 jongens in weerwolven gedaante.

Ook Blake staat nu bij ons en verontschuldigt zich: "sorry Alpha, ze duwde me."

Een korte maar lage grom snoert hem de mond.

"Heb je dan niet door dat je hier niet meer welkom bent Feducia?" Zegt hij met een gemene grijns en na dat gaat alles zwart.
----------
Thnx voor het lezen.

Ily all 💋

Like?comment?follow?