BLACK

H8 •prepare yourself•

FEDUCIA
Terwijl ik documenten lees schrik ik op door een harde bonk op mijn deur. "Binnen..."antwoord ik. Odius stapt de kamer binnen. Zijn oog is blauw en zijn lip, wenkbrauw en neus bloeden. Meteen spring ik op en loop naar hem toe. "Wat is er aan de hand..." Roep ik bezorgt. "Rogue's..."gromt hij terug. "Niet zomaar rogue's... The ghosts..." Vervolgt hij. Meteen laat ik hem los en mijn hart stopt. "Hoeveel gewonden?" Vraag ik. "10 waarvan 3 verdwenen zijn. Waaronder angel. Ze wouden mij ook..."antwoord hij. "Verwittig Felix en Fleur en laat de grenzen streng bewaakt worden!"beveel ik hem.
REBEL
Na 3 uren te wachten zijn de roedelleden terug. Met 3 nieuwe aanwinsten. Ik spring uit de boom en ga naast Darius lopen die mee ging met de leden. Zijn gelaatsuitdrukking voorspelt niet veel goeds. "Wat is er?"vraag ik terwijl ik hem laat stoppen. "We hebben een grote kans mislopen. De beta van de roedel was er bij. We hebben de sterkste maar de beta is ontsnapt. Hij liet zijn roedelleden achter als een bange wezel. Ik zou nooit mijn roedelleden achter laten." Gromt hij geïrriteerd. Ik kijk terug naar de gevangenen. Het is een blond meisje dat hysterisch op de traliën slaat. Een jongen die er uit ziet alsof hij alle hoop heeft opgegeven. En een klein meisje. Ze zit bang in de hoek van haar cel en bibbert van schrik. Haar zwarte lokken bedekken haar gezicht. Ik stop voor de cel en kijk haar aan. Als het meisje door heeft dat ik naar haar kijk kijkt ze op. Haar ogen zijn zwart en staan gezwollen van de tranen. Bloed loopt uit haar mond en haar knokkels zijn bebloed. Ik kan de angst aflezen in haar ogen. "Laat haar er uit..." Zeg ik maar niemand reageert. "Laat haar er uit!"grom ik kwaad. Mijn grom doet het hele gebouw trillen en iedereen word stil en kijkt me aan. Darius komt al snel op me afgelopen. Ik grijp naar de deur van de cel om deze er uit te rukken maar ik word teruggetrokken. Met een harde klap raak ik de muur. "Neeeee"gilt het meisje zo luid dat je piepen blijft horen. Luid gegrom komt in mijn richting. Alpha gegrom. Ik open mijn ogen om Luke (zie foto) kwaad grommend voor me te zien. Darius kijkt toe. Hij wil me helpen maar niemand Gaat tegen luke in. "Ach laat haar..." Zegt een vrouwelijke stem plots. Ik kijk opzei en zie het meisje dat me hier bracht. Luke kijkt haar aan. "Het zou verspilling zijn om haar te doden..." Komt ze voor me op. Geïrriteerd verlaat luke het gebouw gevolgd door het meisje met het blauwe haar. Meteen steek Darius zijn hand uit en ik grijp het vast. Voorzichtig trekt hij me overeind. Ik kijk naar het meisje het staat met tranen in haar ogen aan de traliën. Haar kijkers kijken in demijne. Ik heb me nooit zo kwetsbaar gevoelt. "Waarom"fluister ik zacht... "ze is zo onschuldig... Zo jong" voeg ik toe terwijl ik opkomende tranen verdring. "Kijk naar haar ogen"antwoord hij bijna onhoorbaar. Maar het meisje bleek het opgevangen te hebben en ze kijkt snel weg. "Ze is een demoon..." Antwoord hij. Dan zie ik het kruis dat ze rond haar nek draagt. Dat verzwakt haar en zorgt ervoor dat ze haar krachten niet kan gebruiken.
Een plotselinge flits van beelden verschijnen voor mijn ogen. Beelden van een klein meisje spelend met haar ouders en broertjes en zusjes. Maar ook vreselijke beelden verschijnen. De foto's stoppen en ik kijk recht in de ogen van het meisje. Haar zwarte ogen zijn strak op me gericht. "Rebel? Rebel?!"hoor ik Darius zeggen en hij schud me door elkaar maar mijn Ogen blijven gevangen. Met een rui trekt hij me het gebouw uit. "Wat heb je gezien?"beveelt hij me. "Een meisje ze was zo blij en toen toen..." Tranen beken uit. Darius omarmt me en wrijft zachtjes over mijn rug. Ik had dit nog nooit gevoelt. In een seconde kwam de echte rebel weer de tranen verdwenen en Ik duwde Darius hard van me af en loop bij hem weg.
Ik dwaal door "ons terrein". Meer dan de helft van de roedel trekt mijn aandacht en ik besluit er heen te gaan. Eenmaal daar kom ik in een soort van arena terecht met in het midden 2 rogue's. De ene had de geur van een beta. Ik kijk even rond En zie hoe luke vermakelijk toekijkt. Hij zit op een prachtige stoel op een soort van podium aan de overkant. Naast hem staat het blauwharige meisje. Een grijns maar strenge glimlach siert haar gezicht en ze kijkt ook. "Laat het gevecht beginnen"bromt luke.
-----------------
Thnx voor het lezen
Sorry voor de late update maar ik had geen tijd.
Het kan dan ook zijn dat ik niet regelmatig update de komende weken.

Ily all 💋

Like? Follow? Comment?