BLACK

H26 •you are already dead•

LUKE
Ik opende mijn ogen. Mijn hoofd deed zeer en ik kon bloed over mijn hoofd voelen lopen. WHAT THE hell was er gebeurt? Ik kon me niets herinneren. Mijn ogen waren eindelijk scherp en wat ik zag liet mijn hart in 2 breken. Mijn wolf wou zijn kop er afrukken. Mijn mate stond gewoon te kussen met iemand anders en die iemand anders had me net in elkaar geslagen en ze laat mij hier gewoon liggen! Maar deze keer kon ik hem zien. Het was de Aiden waar iedereen me mee vergeleek. Hazelnoot bruine ogen. Blond/bruin haar, vreselijk gespierd en behoorlijk wat tattoos. Mijn wolf kan zich niet meer bedwingen en springt laag grommend op hem af. Mijn vuist raakt zijn kaak en dezijne ook mijn kaak. "Alsjeblieft stop! Allebei!" Roept Fleur hysterisch terwijl ze tussen ons beiden komt staan. Ik duw haar uit de weg. Ik zou hem bang maken en pijn doen zodat hij voor altijd weg blijft. Uit het niets grijpt Aiden mijn keel en duwt me tegen de muur. Het word heel moeilijk om te ademen. "Waag het niet om haar nog eens aan te raken..." Gromt hij kwaad terwijl hij zijn handen nog harder om mijn nek doet. Met een harde bons vliegt de deur open. Maar Aiden stopt niet. Tot de persoon die de bons veroorzaakte hem van me afgooide. Ik zakte in elkaar en de zwarte plekken voor mijn ogen verdwenen niet. "Het komt allemaal goed oke, gewoon volhouden" hoorde ik Jamie zeggen na dat voelde ik de tintelingen van Fleur. "Hou vol pllz..." Snikte ze terwijl ze me wat overeind hielp zitten.

JAMIE
Ik draaide me terug om en keek recht in de kwade ogen van Aiden. Het was raar wetende dat hij niets meer is dan een geest die vast zit tussen leven en dood oftewel een beschermengel. "Aiden ik wil je een pijn doen... Dit is geen goed idee... Je moet haar los laten..." Zei ik terwijl ik zag hoe hij het tot zich liet zinken. Even leek het alsof hij het begreep maar al snel voelde ik dat het niet zo is. Hij sloeg me hard in mijn zei maar ik bleef gewoon staan. Ik was een demonenmeester ik kan een beschermengel zo afmaken. Zijn ogen keken verward en hij zette een stap naar achter. De zwarte rook kwam uit mijn hand en meteen ging hij er nog een paar naar achter. "Denk na Aiden... Dit is jouw werk niet... Je moet haar beschermen maar je doet haar pijn..." Zeg ik. Zijn ogen kijken voorbij me. Ze zien hoe Fleur wenend op de grond zit terwijl ze Lukes hand vast houd. "Je bent al dood" voeg ik toe. En met die laatste woorden verdwijnt hij weer meteen draai ik me om en neem Lukes lichaam op. Zonder nog iets tegen mijn zus te zeggen loop ik naar het ziekenhuis.

SPENCER
Ik gooi de deur open. Darius zit op de rand van zijn bed en kijkt uit het raam. "Wat wil je..." Snauwt hij me toe. "Rebel is weg..." Meteen kijkt hij me aan. "Wat wil je dat ik doe, ze is van jou" antwoord hij nors. "Ik heb je hulp nodig, ik heb het gevoel dat er iets vreselijks is. Ik voel het gewoon." Na die woorden ruilt hij zijn paar geïrriteerde ogen om voor een paar bezorgde. "Ik voel het ook..." Zegt hij terwijl hij opstaat en knikt als bevestiging dat we kunnen gaan.
Eenmaal buiten het ziekenhuis zien we hoe Jamie komt aflopen met iemand in zijn armen. als hij enkele meters van ons verwijdert is zien we wie het is. Luke. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik meteen. "Aiden." Roept hij terug. "Maar die iets toch dood?" Zegt Darius verward. Maar Jamie kan het niet meer horen. "Er zijn rare dingen aan het gebeuren." Zeg ik voor ik verander en het bos in loop waar ik haar voor het laatst zag.

FLEUR
Nadat ze me hadden achtergelaten was ik niet lang alleen want Aiden kwam terug. Hij knielde, nam mijn hand en plaatste zijn ander hand op mijn kaak. "Je broer heeft gelijk... Ik ben dood... Wat we hadden kan nooit meer hetzelfde zijn... Zorg goed voor je zelf maar onthoud dat ik er altijd voor je zal zijn" bij zijn laatste woorden brak zijn stem een beetje. Hij gaf me nog snel een kus op mijn voorhoofd en verdween dan.
---------------
Bedankt voor het lezen!

Ily all 💋

Like?follow?comment?