BLACK

H39 •Heal•

WARNING!!!!

Dit is het laatste hoofdstuk van black.

Het volgende boek zal forces combined heten.

Bedankt aan alle mensen die hebben doorgezet om dit boek te lezen. Ik hou van jullie!

ENJOY!

--------------

FLEUR

De adrenaline vloeit door mijn lichaam. Mijn wolf is de baas en ze is kwaad.

Met mijn poot geef ik hem een harde klap in zijn gezicht en hij valt neer. "Niemand doet mijn mate pijn" grom ik terwijl ik hem tegen de grond pin.

Ik zie de angst in zijn ogen en ik zie het rood van mijn ogen weerspiegelen in dezijne. Even schrok ik van het beeld maar mijn wolf zette door en de ene na de ander klauw bewerkte zijn gezicht.

"FLEUR!" hoorde ik mensen schreeuwen maar ik reageerde niet tot Luke zijn sterke armen me van hem af trokken.

Wild begin ik tegen te stribbelen en dan zie ik zijn mooie ogen meteen kalmeer ik. Ik verander in zijn armen en besef dan pas wat ik heb gedaan. Ik sla een hand voor mijn mond.

"Je luna instinkt nam over" fluisterde hij. "Mijn ogen... Ze waren rood" antwoord ik terwijl ik het beeld weer voor me zie. Zacht lacht hij. "Ja ze waren prachtig rood" bevestigt hij me terwijl hij een kus op mijn voorhoofd plaatst.

Een kreet haalt me uit het perfecte moment. Feducia's luide gil trekt iedereens aandacht. Ik spring uit zijn armen en zie hoe ze in een zakt op de grond. Bloed bevlekt haar tshirt. Zonder er zelf over na te denken beuk ik de traliën in. Ik wist niet eens dat ik zo veel kracht had. Met een luide knal hoor ik hoe nog een 2de tralie word ingebeukt. Het was Odius die ontsnapte.

Ik laat me op mijn knieën zakken naast haar en trek haar t-shirt omhoog en een grote open wonde komt tevoorschijn. meteen sla ik een hand voor mijn mond. "Het komt goed oke" snik ik.

Odius grijpt Luke vast en duwt hem tegen de muur. Zijn vuist is al klaar om hem hard in zijn gezicht te slaan. "Dit is allemaal jouw fout!" Gromt hij. "We hebben hier geen tijd voor" grom ik naar Odius. Meteen laat hij luke gaan en raapt hij feducia op.

"volg mij" gromt Luke die de leiding neemt. "Hallo? Gaat iemand me hier nog uit helpen!" Vraagt Richeira nog geïrriteerd maar ik loop door.

We lopen het gebouw uit en in de richting van het packziekenhuis.
Tranen bevinden zich in mijn ogen en Luke grijpt mijn hand.

Eenmaal het gebouw binnen leggen we haar op 1 van de tafels. Een dokter komt meteen naar ons toe. "Waarom heelt ze niet" snik ik naar de dokter die de wonde bekijkt.

De man kijkt naar de wonde. En dan kijkt hij me aan. "Ik heb geen idee" zegt hij zacht. "Haar lichaam heelt niet meer." Voegt hij toe.

Bloed kwam uit haar mond, neus en oren en het was een vreeslijk zicht. Ze moest helen!

Ik grijp feducias hoofd vast. Het is bezweet. "Alsjeblieft, je kan dit feducia..." Snik ik. Een traan valt in de wonde.

Ik hoor hoe de dokter naar adem hapt en kijkt naar de wonde. Voorzichtig begint ze te helen. Nog een traan valt en nog sneller Gaat de wonde toe.

Voorzichtig opent ze haar ogen. Ze stralen pijn uit. Ik grijp haar hand en laat de pijn wegnemen.

Ze glimlacht zwak. Ik voel hoe ik draaierig word en stop meteen. Luke zijn sterke armen grijpen me vast.

De deur van de kamer zwaait open en Alex en nog een jongen komen binnen. Op hun gezichten bevind zich bloed en in hun armen dragen ze iemand.

Zijn lichaam vol schrammen van klauwen. Bloed valt op de vloer. Beten zitten in zijn vel. Meteen word feducia van de tafel gehaald.

De jongen word op de tafel geplaatst en dan zie ik wie het is. Andy...

Tranen schieten in mijn ogen. "Wat THE hell is er Gebeurt" hoor ik Luke roepen. Alles rond me word dof. Ik neem andys hand en neem zijn pijn af.

Ik voel hoe de kracht beetje bij beetje weg druipt tot een krachtige stem tot me door dringt. "STOP Fleur! Je zult jou en hem vermoorden!" Ik kijk op en door mijn tranen zie ik aiden.

Zijn haar is warrig en zijn ogen kijken me bang aan. "Ik kan hem niet laten dood gaan!" Schreeuw ik. "Ween Fleur" is het laatste wat hij zegt voor hij weer verdwijnt.

Voorzichtig rolt een traan langs mijn kaak naar beneden. Ik laat Andy los. Hij kreunt zacht. De wonde begint traag te helen. Ik voel hoe Luke me wil weg halen maar mijn wolf duwt hem van me af.

Nog meer tranen vallen naar beneden. De wonden helen maar hij begint te schreeuwen van de pijn en ik doe het enige wat ik weet wat ik kan doen. Ik grijp zijn hand terug vast en alles word zwart mijn spieren worden slap.

Ik val neer maar raak de grond niet luke houd me vast. Hij roept mijn naam maar het word steeds zachter.

------------
DAM DAM DAM
Dat was het dan...
Thnx voor het lezen.
Zeggen we ook vaarwel aan Fleur?

Ily all 💋

Like?comment?follow?