BLACK

H20 •The start of something•

LUKE
Jamie liet haar los en keek een beetje ongemakkelijk naar mij. "Zus dit is Luke, een oude vriend van me" sprak hij. Ze richtte haar mooie ogen weer op en liet ze over mijn lichaam gaan. Ik grijnsde geplezierd. Even was het akward maar dan greep Rebel Jamies arm en trok hem de kamer uit. Voorzichtig gin ik op de rand van het bed zitten. Ze hielt elke beweging die ik maakte in degaten. "Bedankt nog eens... Het was mijn wolf... Hij kan som zo een domme dingen doen" Zei ik. Ze keek me verbaasd aan en ik verduidelijkte: "die nacht, jij stond aan het raam, ons oogcontact het was zo een perfect moment" "jij bedankt..."zei ze. "Daar zijn mates voor"zei ik zacht en mijn wolf werd wild bij het woord. Ik zag haar ogen ook flikkeren. Mijn hand ging voorzichtig naar het hare en mijn duim maakte rondjes op het. Haar kaken begonnen licht roze te kleuren. Ze was zo schattig. En van mij. Onze blikken richte zich op onze handen. Onze vingers speelde met elkaar en haag kleine handjes paste perfect in de mijne. Mijn ogen gleden over haar tattoos heen. En ik voelde hoe ook haar ogen op me Brande. Voorzichtig keek ik op. Een kleine lach kwam op mijn gezicht wanneer ze door had dat ik keek en meteen weg keek. "Je mag me heus wel bekijken hoor"lachte ik terwijl ik haar kin vast nam en terug draaide. Bij elke aanraking schoot er een trilling over mijn lijf. Iets wat ik nooit had gevoeld zelf niet bij Hanne. Een schattige glimlach sierde haat gelaat. Mijn wolf werd gek. Als mijn geest niet zo sterk was had mijn wolf haar kleren al van het lijf gerukt en elke kleine millimeter van haar lichaam ontdekt. Ik zag hoe ze het moeilijk had om waker te blijven. Het was een zware dag geweest voor ons beide.
Ik ging aan de ander kant van het bed liggen en zonder dat ik iets moest zeggen kroop ze tegen me aan. Haar hoofd ruste op mijn borstkas en de verleiding werd nog groter. Ik sloeg mijn arm om haar heen en lied mijn hoofd op dat van haat rusten. Enkele minuten later lag ze vredig te slapen. Ik voelde hoe mijn oogleden zwaarder werden en niet veel later was ik ook vertrokken.

REBEL
Iets knaagde aan me. Ik wist nog steeds niet hoe het met spencer was. Was hij gewond? Nadat ik Jamie zijn kamer had getoond liep ik naar de villa. Ik opende de deur en daar stond hij al. Ik vloog op hem af en sprong in een omhelzing. Mijn benen rond zijn middel, mijn armen rond zijn nek en zijn armen hieven me op. Onze monden vonden elkaar al snel. "Ik ben zo blij dat je veilig en wel bent" zei ik tussen 1 van de kussen door. "Er is iets dat ik je moet zeggen Rebel." Zei hij plots heel serieus. Mijn lach verdween onmiddellijk. "Het is Darius, hij ligt in het pack ziekenhuis" vervolgde hij. Ik zocht weer steun op de grond n. Mijn wereld storte even in. Wat was er gebeurt? Zou hij het maken? Wie heeft het gedaan? Allemaal vragen schoten door mijn hoofd. Zonder nog iets te zeggen tegen spencer liep ik verward naar het ziekenhuis.

FLEUR
Zijn hartslag liet mijn wolf op hol slaan. Alles aan hem deed het. En meer dan ik ooit had gevoeld. Sterker dan bij Aiden. Het lag wel nog heel gevoelig en ik ben blij dat hij niet zoals Aiden deed. Zoals het nu was was het perfect. Ik had zo veel verhalen over hem gehoord over hoe kwaadaardig en vreselijk hij was maar dat ik hij niet. Of voor tot nu toe nog niet...
-------
Thnx voor het lezen
Voor iedereen die examens heeft succes. 💯

Ily all 💋

Like?comment?follow?