I need him... |•Jelena•|

Rozdział 14

Skończyły się wakacje i musiałam iść na nową uczelnię. Przyznam, że trochę się bałam. Nie wiedziałam jakich ludzi tam spotkam, czy z kimś się zaprzyjaźnię, czy dam sobie radę. Jednakże musiałam tam iść.

Stałam przed ogromnym budynkiem uniwersytetu, zastanawiając się czy wejść czy uciec stąd. Poczułam wibrowanie mojego telefonu, który wybił mnie z myśli. Wzięłam go, by przeczytać wiadomość.

Justin: Trzymam kciuki, wszystko będzie dobrze :)

Od razu zrobiło mi się cieplej na sercu. Wzięłam głęboki oddech i weszłam do środka.

Nie było tak źle, jak myślałam. Po korytarzu kręciło się dużo ludzi, którzy szukali sal. Inni rozmawiali ze sobą lub siedzieli pod ścianą i przeglądali coś w telefonie. Jak w normalnej szkole.

Spojrzałam na swój plan. Wykład miałam w sali 26 i szczerze powiedziawszy nie wiedziałam gdzie mam się udać. Było już 10 minut po 9, co oznaczało, że jestem już trochę spóźniona. Zdenerwowałam się. Zawiłe korytarze, tłumy ludzi. Usiadłam na ławce i stwierdziłam, że daję sobie z tym spokój. Łzy napłynęły mi do oczu i poczułam bezsilność. Nienawidzę takich sytuacji. Wstydziłam się zapytać kogokolwiek o drogę. Wyciągnęłam telefon z kieszeni i spojrzałam na tapetę, na której byłam ja i Justin. Serce zaczęło bić mi szybciej. Tak bardzo już za nim tęskniłam. Naprawdę nie wiem jak sobie dam tutaj radę bez niego obok.

- Hej, co tutaj robisz? Na pewno masz teraz zajęcia. Jestem Mia - spojrzałam na dziewczynę o blond włosach, która uśmiechała się do mnie.

- Hej, nie wiem gdzie jest moja sala i stwierdziłam, że sobie odpuszczę... Ja jestem Selena. - Odpowiedziałam i posłałam jej uśmiech.

- Ja się spóźniłam, bo nie mogłam znaleźć telefonu. - Zaśmiała się - w której sali powinnaś teraz być?

- W 26, ale nie mogę jej znaleźć. Zeszłam juz chyba cały budynek i nic. - Westchnęłam.

- W 26? Super jesteśmy razem w grupie. -Uśmiechnęła się, a ja odwzajemniłam gest. - Wstawaj, idziemy - powiedziała i pociągnęła mnie za sobą.

Chyba będę miała koleżankę.