Bu bölüm sarı fare Onur Orhan'a hediyemdir. ^^ Sarı fare seni. ^^
Bu arada multide, yeni tanışmış olduğum tatlış Ayça'nın benim için yaptığı kapak var. Sizce de çok müthiş değil mi? *.* Buradan ona da teşekkürler ve öpücükler kocaman. ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu arada kitabın Facebook grubu açılmıştır, katılımlarınızı bekliyoruz. Adı: 'Gufra - Wattpad' ^^
Keyifli Okumalar Dilerim. ^^
*
Beynimde dönen çarkların sesi, bej rengi duvarlarda yankılanacak kadar şiddetliydi. Bir elimle alnımı ovarken diğer elimle deri koltuğun kenarına belirli aralıklarla vuruyor, odada yankılanacak kadar yüksek ses çıkarıyordum.
Tüm her şeyin iç içe geçmiş olduğu zihnimde, son zamanlarda yaşanan bazı şeyleri kontrol edemiyordum. Örneğin, yaşanan olaylar gibi.
Bana paranoya aşılayan tüm bu olaylar zelzelesi beni sadece tek bir sonuca ulaştırıyordu.
İntikam...
Aslında bu seçeneği bile ortadan kaldıracak kadar güçlü bir düşüncem vardı fakat zihnimde dolaşan belirsizlik ve çelişki beni yeniden olumsuz düşüncelere itiyordu.Birine bir zararda bulunmamıştım buna bağlı olarakta birilerinin benden intikam almasını gerektiren bir olay yoktu.
Ben kendi halimde takılan biriydim.Pek fazla kimseyle muhattap olmaz, konuşmazdım.
Sorun bende değildi aslında. Sorun insanların basit düşünce tarzlarındaydı. Kalitesiz zihinlerin getirdiği ucuz düşünceler, onları soğutuyordu ki bu da benim için eksiydi.
Soğuk nevale diye hitap edilmem, basit düşünceli insanların ucuz zihinlerinde belirli bir yere koydukları basit bir sıfattı sadece.Onlar sığ ruhlara sahipti, ben ise boğulacaksam derin sularda boğulmam gerektiğini düşünen biriydim.Sorun onların sığ olmasından kaynaklanıyordu fakat kabullenemedikleri için silik gördükleri ruhları aşağılamakla huzura erişiyorlardı.
Kendi düşüncelerimde dolanırken yan odadan gelen kalın ses tonu, transtan çıkmışım gibi beni yerimden sıçrattığın da irileşen gözlerimi kahverengi kapıya diktim ve titrekçe nefes aldım içime.
Holün yanan ışığı, kapının altından, içerisinde bulunduğum loş ışıklı küçük odayı az da olsa aydınlatıyordu. Ürkek hareketlerle oturduğum siyah deri koltuktan kalkarak kapıya doğru adımladım ve tam önünde durup kulağımı kapıya dayadım.
"Bu soruşturma böyle kapanamaz. Bu herifler kim, bulmam lazım."
Arşad'tan gelen bu sıkıntılı cümle üzerine Ejder, konuşmayı devam ettirdi.
