GUFRA

19. BÖLÜM: "YÜZLEŞME"

Keyifli okumalar. ^^

🌟💭 Bırakmayı unutmayın!

*
Elimde tuttuğum anahtarı yavaşça portmentoya bırakırken salondan çıkan babama baktım. Bir elinde pizza kutusu diğer elinde tuttuğu kola bardağıyla gözlerini bir anlığına bana çevirdi.

"Aç mısın?"

Kafamı aşağı yukarı sallayarak çantamı ve elimde tuttuğum deri ceketimi portmentoya astım. "Evet."

"Fırında pizza var." dedi elindeki kutuyu işaret ederek. "Yersin."

"Teşekkürler." dedim az ilerideki lavaboya gitmeye yeltenerek. O da bu arada mutfağa girmişti. Lavaboda ellerimi sabunlarken bir süre amaçsızca yüzümü inceledim. Değişen bir şey yoktu; göz altlarım hâlâ mor, yüzüm solgun ve dudaklarım kuruydu. Ellerimi kuruladıktan sonra son kez aynada yansımama baktım ve lavabodan ayrıldım. Mutfağa doğru ilerlerken açık olan saçlarımı özensizce topladım, yemek yerken saçlarımın açık olmasından hiç hoşnut değildim.

Fırından pizza kutusunu alırken babamda masada oturmuş çay içerek dikkatle beni izliyordu. Pizza kutusunu masaya koyduktan sonra buzdolabındaki kola şişesini aldım ve kapağını açarak bir yudum aldım. Masaya otururken pizza kutusunu açtım ve bir dilim alıp dudaklarıma götürdüm; enfesti.

"Neredeydin?"

Pizza boğazımda yumru oluştururken sertçe yutkunarak yüzüne baktım; soğuk, yeşil gözleri tam gözlerimin içine bakıyordu. Pizzayı kutuya geri bırakırken o'da elindeki fincanı masaya koydu. "Arkadaşımda." dedim önüme düşen saçları kulağımın arkasına sıkıştırırken. "Neden sordun?"

"Bir baba olarak sormam tuhaf mı geldi?" dedi kaşlarını havalandırarak.

"Baba?" dedim ruhsuzca gülümserken. "Güldürme beni." Pizzayı tekrar dudaklarıma götürdüm.

Cevap vermedi.

Eve huzursuzluk dolu bir sessizlik çökerken duvarda asılı duran renkli saatte baktım.

21:34

Gözleri hâlâ üzerimde dolanırken içinde birkaç dilim kalmış pizza kutusunu elime aldım ve fırına koydum. Masaya tekrar ilerlediğimde ayağa kalktı ve tam önümde durdu. Soran gözlerle yüzüne baktığımda yeşil gözleri bir anda kızarmaya başladı. Ne olduğuna anlam veremiyordum. Kızarmış gözleri yüzümde dolanırken kaşlarım çatıldı ve içimden bir şeylerin cız ettiğini hissettim. Daha önce hiç olmadığım kadar tuhaf hissediyordum.

Bir anlığına ne olduğunu sormak ve hatta ona sarılmak bile istemiştim. Onu ilk defa böyle görüyordum.

"Böyle olsun istemezdim ama artık bunca şeyden sonra bunun bir geri dönüşü yok."

Gözlerim yüzünde donuklaşırken söylediklerini bir kez daha içimden geçirdim. Söylediklerine anlam veremiyordum bunca yıllık babam dediğim adam gelmiş karşıma bunları söylüyordu. Hemde bana yaşattıklarından sonra.

"Ne diyorsun sen Allah aşkına? Vuruldum diye vicdan azabı mı çekiyorsun yoksa?"

Kızarmış olan gözleri yeniden eski katı haline dönerken dudaklarını araladı.