Beklenen 10. bölüm geldi ve asıl kurguya giriş yapmış sayıldık. Yorumlarınızı çok merak ediyorum! ^^
Tabletten yazdığım için yazım veya noktalama hataları olmuş olabilir. Lütfen mazur gözün. ^^ Fazla uzadı yine.
Bölüm şarkısı: SİA- My Love ^^
Herkese keyifli okumalar dilerim!^^
*
Ben, ruhu sararmış yaprakların arasında kaybolan o küçük kızdım. Küçük bedeninde can bulan yaralı ruhu, geceleri satırlarına döktüğüm o defterlere kurban etmiştim. Bunu biliyor olmamdan daha acı olan şey ise, bir daha asla ruhumu o yaşlı satırlardan alı koyamayacağımdı. Ben ruhumu o sararmış, ucu kıvrılmış yaşlı sayfalara, yorgun satırlara hapsetmiştim. Ve bunun bir geri dönüşü yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
"Efsa, nasılsın?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizliğe eşlik eden rüzgarın uğultusu, soğuğunu bakışlarıma yansıtmış gibi gözlerine baktım.Uykusuzluktan şişen göz altları, karışık saçları ve yorgun gözleriyle bir an için ona sarılmak istesem de kendime engel olarak derin bir nefes aldım ve dudaklarımı araladım.
"İyi misin?"
Sesimde ki soğukluğu hissetmemle beraber gözlerimi kıstım ve kollarımıgöğsüm üzerinden çaprazladım. "İyiyim." diyerek karşılık verdiğinde ise, ciddi bir ifadeyle kafa salladım.
"Zana'ya haber verdin mi?" Gözlerimi kaçırdım. "Mâlûm kaç gündür seni arıyor."
"Verdim." Sesinde ki yorgunluk bariz bir şekilde ortadaydı. "Yarım saate eve geçeceğim, bekliyor."
Sessizlik, avına saldırmayı bekliyen bir avcı gibi ortaya atıldığında derin bir nefes hapsettim göğsüme. Hava kararmak üzereydi, gökyüzü örtüsüne kavuşuyordu.
