BELA

''Bu daha çok senin evcil hayvanınmış gibi hissettiriyor.''

Çok uzun sürdü. 2 gündür yeni bölüm gelmiyor farkındayım ama cidden çok meşguldum, bende uzun yazmaya çalıştım. Hem geciktirdiğim hem de 10.000+ okuyucuya ulaştığım için. Yazmaya başladığım da böyle olacağını tahmin etmemiştim. Çok çok teşekkür ederim bundan sonra bölümler aksamayacak hepinizi çoook seviyorum.

Multimedia Alara.

İyi okumalaarr bölüm GkcSnl içinn :)

Üzerimdekileri belki milyonuncu kez kontrol ediyordum, nedenini de bilmiyordum. Sadece takılacaktık.

Buydu yani?

Neden uğraşıyordum ki?

Ah, seni şapşal.

Üzerimdekilerin uygun olduğuna karar verip çantamı aldım. Merdivenlerden inip dışarı çıktım.

Kapının önünde Koray'ı görünce hiç şaşırmadım. Beni şaşırtan kıyafetleriydi. Gayet normal giyinmişti.

Neredeyse bir insan gibi!

''Beni şaşırtıyorsun.'' dedim alayla.

''Seni öptüm, yanağından da olsa öptüm. Beni itmediğinin ya da tokat atmadığının karşılığı diyelim.''

''Nereye gidiyoruz?'' gülümsedim.

''Görürsün.''

Tekrar sırıttım, taksinin kapısını açıp beni içeri soktu. Kendisi de öne yerleştikten sonra daha önce bir adres mırıldandı.

İnanç gibi değildi. Karışık değildi, normaldi kesinlikle fazla normaldi. Ve bu  halleri beni daha da mutlu ediyordu. Beni güldürüyordu ve tam bir centilmendi. İnanç'ın cazibesi onda olmayabilirdi. Hem İnanç'tan banane ki sanki? Sanki aramızda birşey vardı da. Benimle eğlendi, sıkıldı ve işte bitti. Bu kadar.

''İşte geldik.'' üvreti ödeyip arabadan indi. Benim kapımı da açıp elini elime koydu. Bir kafeydi.

Tamam, kabul edeyim. Başka birşey bekliyordum, ne bileyim görürsün tavırları falan. Bozuntuya vermeden gülümsedim.

''Hadi gel.'' elini belime koydu.

Dışarıdan gayet normal gözüküyordu. Herkesin takılabileceği gayet normal bir yer gibi.

Ama içerisi..

İçerisine cehennem diyebilirdim. Kesinlikle öyleydi. Karanlıktı ve önümü görmem için insanların yanan sigaraları pek yardımcı olmuyordu. Bıkkınlıkla iç çektim. Bu da neydi?

''Böyle yerlerde takıldığını bilmiyordum.'' dedim sigara dumanından oldukça uzak bir yere oturarak.

''Pek takılmam aslında.'' elini bacağıma koyup gezdirmeye başladı.İrkilsem ve rahatsız olsamda bozuntuya vermemeyi denedim.

Eli yukarıya çıkmaya başlayınca patladım. ''Ne yapıyorsun?'' elini yavaşça ittim.

''Eğleniyorum?'' gülümsedi.

Ona bakmamaya çalışarak etrafta gözlerimi gezdirdim. O sırada buluştuğum tanıdık gözler kanımı dondurdu. Nefes alamaz hale gelerek kıpırdandım. İnanç bana ve Koray'ın bacağımda dolanan eline baktı. Önce gözlerinde küçücük, minicik bir kızgınlık gördüm sandım. Ama sonra gözlerini tekrar benimkilerle buluşturdu. Bana 'ne bok yersen ye' bakışı atarak yanındaki fıstığa dönüp kızın kumral saçlarına kafasını gömdü.