BELA

''Seninle arkadaş olmak istemiyorum!''

*LÜTFEN BURAYI OKUMADAN GEÇMEYİN.*

Yeni bir hikayeye başladım demiştim. FARK ismi, ilk bölüm gibi birşey yayınladım. Bir okusanız ve fikir sunsanız? Lütfen bir göz atın, bu hikayeden beklentim var :)

Multimedia cemilenurdalmaz'ın çalışması bana attı. Çok teşekkürler :**

Bölüm parçası var. Karıştım marıştım bölüme uygun gibime geldi. Bölüm DidemDoan3 içiinnnn :) İyi okumalar :**

''Neden direk beni aramadın?!'' ikinci bir kükreme dalgası beni yalayıp geçti.

''Önemli olduğunu düşünemedim.'' dedim.

''Önemli olduğunu düşünemedin öyle mi? Ya aynı şeyi tekrar deneseydi?!''

Bunu bana tekrar hatırlatmasıyla gerildim. Salak değildim, bunu deneyeceğini biliyordum, ayrıca onu arayamazdım ki. Gittikten sonra ne anlamı kalırdı? Kaşlarımı çatıp başımı öne eğdim.

''Sen gittikten sonra pek önemi yoktu!''

''Ah! Şimdi de suç benim mi oldu? Git diyen sendin!'' sinirle ellerini saçlarının arasından geçirdi.

''Unut gitsin, sana hiç söylememeliydim.'' girdiğimiz ağaçlık alandan çıkmak için arkamı döndüm.

Arkamdan koşup kolumu yakalayıp bedenimi onunkine dayadı.

''Bak... anlamıyorsun. Seni düşünüyorum. İyi bir arkadaş olmaya çalışıyorum. Ya sana birşey yapsaydı diye düşünmeden edemiyorum...''

Tam yumuşadım derken o kelimeyi duyunca yine pancara döndüğüme emindim.

''Şu kelimeyi kullanma!'' diye çığırdım.

''Ne?'' dedi şaşkınlıkla.

''Arkadaş!'' dedim sinirle. Bedenimi ondan ayırıp bir adım geriye attım.

''Arkadaş değil miyiz?'' kafası karışmış gözüküyordu.

''Seninle arkadaş olmak istemiyorum!''

Daha fazlasını istiyorum salak!

''Ne? Neden? Seni korumam gerekiyor o şerefsizden!''

''Ben kendimi koruyabilirim.'' dedim bıkkınlıkla.

Bir kaç saniye gerçeği öğrenmek ister gibi suratımı inceledi. Anlasana salak! Bana arkadaş diyip durmandan hoşlanmıyorum! Hangi kız senin gibi çekici biriyle sadece arkadaş olmak ister ki! Odun şey seni, herşeyi anlıyorsun bunu mu anlamıyorsun?!

''Bak, o çocuk kendinde değil. Sana aşık olduğunu söylüyorsa öyledir! Onu tanımıyorsun, bir kere olsun beni dinle ve inatçılık etme!''

Omuz silktim. ''Dediğim gibi, kendimi koruyabilirim. Bana böyle bağırıp duracaksan seninle aynı yerde bile bulunmak istemiyorum.''

''Seni salak! Yine dinlemiyorsun beni, bir kere beynini kullan! Orospuluktan bir kere sıyrılıp o işe yaramaz beynini kullan!''

Elim yanağıyla birleşince şaşkınlıkla elimi yanağından çektim. Biraz önce manyağın tekine tokat atmıştım. Herşey aniden olmuştu ve bundan sonra ona kendimi ezdirmeyecektim. Evet, aynen böyle söylemiştim ve bunu gerçekleştirmiştim de. Bana yine orospu demişti ve bu sefer sessiz kalıp ağlamayacaktım.

''Ne sikim sanıyorsun lan sen kendini?'' biraz önce ona tokat attığım elimi tutup havaya kaldırdı. Sıktı.

Yine başa dönmüştük, yine dengesiz İnanç'ı bulmuştum. Hani gerçek İnanç'ı bulacaktım ben? Yine boka batmıştım.