I Loved You First

Chapter 30. Impossible

Add niyo ko sa fb! Hahaha. XD Search for IamMulan Wattpad. Ang di mag-add sa’kin, panget! XP

Chapter 30. Impossible

Do you know how painful it is to give up on someone because you don’t have any choice to do so? It’s like falling off on the 11th floor of a building, and sadly, you end up alive.

-- anonymous

[Ella’s POV]

“Sit down Ella, as I’ve said in Zambales, I want to talk to you.” seryosong-seryoso yung mukha niya habang nakatingin sa’kin. Without thinking, I obliged to his request. Umupo na ko sa harap niya.

“Ano ba yun? Ganun ba kaimportante para lang pumunta ka pa dito?” Oo na. Ang cold ko na sa kanya. Masisisi niyo ba ko? Nasasaktan ako ngayon.

“Ella …”

He reached for my hand na nakapatong dun sa table, instinctively, nilayo ko yung kamay ko. Loko ‘to. Kailangan may pagkapit ng kamay na mangyari ganun?

“Bilisan mo”

He heaved a sigh then said words that, if possible, broke my heart even more.

“I love you”

My face went from this: >_< to this: 0____________0

Tumayo ako at hinila siya papasok dun sa kitchen then out of the back door. Lumayo ako dun sa pinto at sa kalye para walang makarinig sa’min. Dikit na dikit na kami halos sa pinakadingding nung lugar na yun. Humarap ako sa kanya.

“Sira ulo ka ba talaga? Anong pumasok sa isip mo para sabihin sa’kin yun? Pumunta ka pa dito sa resto namin para lang sabihin ‘yang mga kasinungalingan na yan. O baka naman nagbibiro ka lang, well to tell you, hindi ako natatawa.”

“Hindi ako nagbibiro at mas lalong hindi ako nagsisinungaling. Believe me Ella. Sorry kung medyo nagulat kita pero kasi gusto kong malaman mo na ngayon bago pa ulit mahuli ang lahat. Lalo na’t, Kristoff isn’t giving up.”

I laughed mockingly at him.

“Alam mong ayaw ko sa lahat yung pinagsisinungalingan ako, ganun ba ko ka-naïve sa paningin mo Christian? Mahal mo ko? Naririnig mo ba yung sarili mo? Ikakasal ka na!”