FOREVER in December

Chapter 27

"Joseph, hindi mo kailangang pahirapan ang sarili mo ng ganyan,siya ang dapat magdusa at hindi ikaw"...wika ni Carmen habang inaayos sa pagkakaupo si Joseph..

"wala kang karapatang pagsalitaan si Shillah ng ganyan,,umalis ka na at huwag ka ng makialam sa buhay namin..." pagtataboy ni Joseph kay Carmen.

"look Joseph, niloko ka nya at pinagpalit sa iba tpos ipagtatanggol mo pa siya ng ganyan?wg kang mgpaka martir sa babaemg iyon,gumising ka nga,,"...glit na wika ni Carmen..

Muli siyamg tinitigan ng binata saka sinamaan ng tingin...

"mahal ko siya at siya lang ang mahal ko kya hayaan mo na ko,umalis ka na..."....

"mahal? Nahihibang ka na bang tlga, so anong balak mo? Mkipagbalikan sa kanya matapos ka nyang lokohin? Ano? Magiging kayo muli tpos lolokohin ka na naman nya. Mkikisama sa ibang lalaki tpos ano? Iiwan ka na namang luhaan?"....

Naikuyom ni Joseph ang kanyang kamao ng maalala na naman ang nkita nya sa video. Prang dinudurog ang kanyang buong pagkatao sa mga oras na iyon.. Nasuntok nya ang table at itinaob pa nya ito. Napatayo tuloy si Carmen sa ginawa nya.. Siya naman ay napa upo na lamang sa sahig at doon na bumuhos ang kanyang mga luha...

Si Shillah lamang ang tanging minahal nya mula pa noon at hanggang ngaun. Pero niloko siya nito at ngaun ay naiwan siyang mag isa....

Mahal man niya ang dalaga ay kailangan na nya itong kalimutan dahil kapag makikita nya itong muli ay natatakot siyang baka puro galit na lamang ang mangibabaw at tuluyan ng mawala ang pagmamahal nya sa dalaga.. Ayaw nyang humantong sa ganoong sitwasyon. Kailangan nyang magpalamig muna saglit. Hindi niya kayang harapin ang dalaga at makausap man lamang ito.. Hindi niya pa kaua at hindi nya alam kung makakayanan pa ba niyang humarap dito.. Ng wala ng galit... Ng wala ng pamumuhi...

.
.
"Shillah,hindi mo maaaring gawin ito? Hindi ka maaaring mag resign sa gitna ng ginagawa nating proyekto.. Kailangan ka namin dito"...wika ni Jay sa dalaga na may bahid ng pag aalala..

Tinitigan siya ni Shillah ska nagsalita..
"matapos ng mga ginawa mo sa akin sa tingin mo makakayanan ko pang makasama ka sa trabaho? Hindi ko na kailangan tong trabaho ko,at wala ka ng magagawa pa sa pag alis ko sa kumpanyang ito. At kung pwede lang,ayaw na rin kitamg mkita pa.. Kinamumuhian kita Jay.. Buong akala ko nagbago ka na.. Kung anong kinaputi ng balat mo ay siya namang kinaitim ng budhi mo..."... Isinaksak pa nya sa dibdib ng binata ang risignation paper na ginawa nya saka iniwanan itong nakatayo at hindi man lamang nkpg salita...

.
.
.
"kasalaman mo to Carmen, kung bakit ba naman pumayag ako sa gusto mo, masaya ka n bang nakasakit ng ibang tao?.at dahil sa ginawa mong to nilayuan na ko ni Shillah"....wika ni Jay..

Tumawa pa itong si Carmen sa kanya..."huwag kang mag alala,kapag naikasal na kmi ni Joseph ay wala ng babalikan pa si Shillah kya pagkakataon mo ng suyuin siya and goodluck lang dahil sa sobrang tigas ng puso nyan ay daig pa ang batong buhay... Cge na bye,parating na ang prince charming ko".....

Ibinaba na ni Carmen ang tawag dahil paparating na si Joseph. Akala nya eh hindi ito mkakapasok dahil naglasing na naman ito kagabi..

"Joseph my dear,bkit pumasok ka,dapat nagpahinga ka na lang sa unit mo. Pupuntahan naman kita doon mamaya sa uwian at ipagluluto sana kita.. Ok ka lang ba?".. ..hinawakan pa noto ang noo at mukha ng bibata pra ma tyak na maayos lamang ito..

"ok lang ako,salamat pla sa pag aalaga mo kagabi, salamat Carmen.."... Un lang ang sinabi ni Joseph at malakas na agad ang impact nito sa dalaga. Kinilig pa ito ng palihim ng tumalikod na ang binata.. Mukhang umaayon ang lahat ng bagay sa kanya...
.
.
.
Matapos ang trabaho ay nakita ni Joseph na nag aabang si Ilay sa labas ng kumpanya.. Nagmadali siya sa paglalakad at nilagpasan lamang nito si Ilay kaya hahabol habol ito sa kanya hanggang sa may parking lot..

"Joseph,makinig ka naman sakin.. Akala ko ba sa atin ka lang makikinig at maniniwalA.. Pero bakit ngaun ay pinaniniwalaan mo na ang iba kesa sa akin.. Maniwala ka naman na hindi ko alam ang lahat ng nakita mo.. Lasing ako noon dahil sa pag aakala kong may namamagitan sa inyo ni Carmen dahil sa nakita ko.. Hindi kita muna tinanong kaya humantong sa ganito!"....pagpapaliwanag ni Shillah..

Hindi naituloy ni Joseph ang pagbubukas ng kanuang kotse. Humarap siya sa dalaga at nagsalita..

"humantong saan? Sa pakikipagtalik kay Jay,? Yun ba yun? My god Ilay,hindi na tayo bata pra sa ganyang mga bagay at alam kong alam mo ang mga bagau na yan... Pero....aaahhhh tama wala kong panahon makipag diskusyon sayo.. At kung maaari huwag na nating pg usapan ... Or rather dont talk to me anymore... Kahit kailan..."....

Pumasok na siya sa kotse at pinaharurot ito.. Pinalo pa nya ng malakas ang manubela ng kanyang kotse dahil sa galit nito... Galit siya dahil ng makita nyang muli ang dalaga ay nawawala ang galit nya. Pero sa tuwing mkikita nya nmn ito ay naaalala nya pa rin ung ganoong eksena ng dalaga at ni Jay.. Halos maluha na si Joseph dahil sa inis na nararamdaman..

Yung pamiramdam na nagtatalo ang utak at puso nya.. Nananaig ang puso sa tuwing nasa harapan nya ang dalaga pero ayaw nyang manalo ang puso dahil sa huli ay baka siya lamang ang masaktan...

Napaka unfair ng mundo.. Gusto nyang isigaw lahat ng galit nya. Gusto nyang tumalon sa building ng natapos na ang lahat lahat. Gusto nyang magpakalunod sa laot ng mawala lahat ng sakit sa puso nya.. Pero anong gagawin nya.. Mahal na mahal pa rin tlga nya ang dalaga..

.....