P.O.V. April
Toen dat Niklaus Evy meepakte naar de Abbatoir hebben Kol en ik het lichaam van Kai meegepakt. Ik kan nog altijd niet geloven dat mijn broer dood is, hij is gewoon weg...
Geen onnodige ruzies meer, geen kwetsende opmerkingen meer, geen plan meer.
Kol en ik zitten nu samen op het bankje aan de fontein. "Darling, niet verdrietig zijn." zei Kol terwijl hij troostend over mijn wang wreef. Ik ga dichterbij Kol zitten en begraaf mijn hoofd op zijn borst. "Ik hou van je." zei Kol fluisterend in mijn oor. Als Kol dat zegt krijg ik het warm vanbinnen, "Ik ook van jou." zei ik terug terwijl ik hem een korte kus geef op zijn lippen. "Kom we gaan een mooie plek op de begraafplaats zoeken voor Kai." zei Kol terwijl hij mijn hand vastpakte en me rustig mee trok naar de begraafplaats. Het Lafayette begraafplaats, mijn broer zal daar een plekje krijgen tussen de oudere heksen ook al was hij niet echt een heks.
P.O.V. Jade
"Ik ben zo kwaad op Evy." zei Nik gefrustreerd terwijl hij van zijn handen vuisten maakten. Ik ga naar hem toe en pak zijn vuisten vast en zeg "Nik, kijk me aan in mijn ogen.", eerst wou hij koppig doen maar daarna deed hij toch wat ik vroeg. "Wees kalm." zei ik terug. Nik zegt even niets meer en daarna komen onze hoofden steeds dichterbij elkaar. Onze voorhoofden raken elkaar en Nik zegt "goed, Queen. Ik zal kalm blijven.". Ik moet glimlachen en druk mijn lippen teder en zacht op die van hem. En als ik wegtrek van de kus mompel ik "my King".
"Wow Niklaus dat had ik niet verwacht van u." hoorde ik Rebekah zeggen. Ik moest lachen en ik zie Nik zich omdraaien terwijl hij zegt met een grijns "ja ik ook niet.".
JE LEEST
The Truth About Me ✴2✴
FanfictionIk ben Evy Young en ik ben een leugenaar. Ik heb gelogen tegen mijn vrienden over wie ik was. Het monster in me is wakker, want ik ben namelijk een Originele. Natuurlijk niet van de familie Mikaelson dat zou raar zijn... Esther heeft heel lang geled...
