"Wat is er, je kijkt zo bang?" vroeg Finn terwijl hij me een kalme blik gaf, maar ik kon door zijn masker zien. Hij haat het om een originele te zijn en ik snap het ergens wel, het is niet leuk om te weten dat je het onsterfelijke leven hebt. Ik schudde mijn hoofd, "Laten we dit onder vier ogen bespreken." zei Elijah fluisterend in mijn oor terwijl we samen naar zijn slaapkamer gaan.
"Marcellus kan ons niet doodden." zei Elijah, "Ik zag iets in zijn ogen Elijah, hij heeft een plan...". Elijah stapt rustig nadenkend door de kamer rond terwijl het me alleen maar nerveuzer maakt. "Ik moet het vertellen aan Niklaus." zei Elijah terwijl hij naar hem toe wou gaan maar ik hield hem tegen "Nee, dan gaan hij en Gerard mij vermoorden." zei ik terug. Ik liet Elijahs pols los en ging naar het balkon waar ik mezelf probeerde te kalmeren door naar de dansende inwoners van New Orleans te kijken, die nu feest aan het vieren zijn.
Als ik een arm rond mijn middel voel en in een omhelzing word getrokken hoor ik de zachte stem van Elijah zeggen "Dat ga ik niet laten gebeuren.", ik laat een zucht en knikte. Ik keek diep in de ogen van Elijah terwijl Elijah hetzelfde doet maar dan zei ik terwijl ik even kuchte "Goed, zeg het maar tegen Klaus.". Elijah liet me los van de omhelzing en verdween uit de slaapkamer.
Ik sluit mijn ogen en hoor iemand de kamer binnenkomen. "Bedankt dat je mijn leven hebt gered." zei ik terug. "Graag gedaan." zei Freya terug. Ik draaide me om zodat ik nu met mijn gezicht naar Freya was gericht en ik moest glimlachen.
"1917, het kerstfeest van de Mikaelson's. Waar we met elkaar kennismaakte... Lijkt echt eeuwen geleden." zei ik terwijl ik lichtjes moest lachen bij de gedachte aan dat feest.
JE LEEST
The Truth About Me ✴2✴
أدب الهواةIk ben Evy Young en ik ben een leugenaar. Ik heb gelogen tegen mijn vrienden over wie ik was. Het monster in me is wakker, want ik ben namelijk een Originele. Natuurlijk niet van de familie Mikaelson dat zou raar zijn... Esther heeft heel lang geled...
