ZİRVE ( K. 1 )

21.Bölüm

Birileri için tek olabilir miydik? Ya da biz, tek olabilecek biri miydik? Herkesin yaşayabildiği aşkı bizde bir gün yaşayabilir miydik? Şu an ki halimize şükretmeden, bazılarının sahip olduğun şeylere sahip olamadığını bilmeden daha ne kadar isteyebilirdik? Meleğin umutsuzca döktüğü göz yaşlarının bedelini kim ödemek için omuzlarına alırdı? Kaçıncı damlayı döküyordu göz bebekleri bilmiyorum ama yine de şanslıydı. Gözyaşlarını sessizce dökebilen herkes şanslıydı, ya dökemeyenler? Gözyaşlarını içerilerine akıtanlar? Fırtınalara mesken tutan kalplerine rağmen yüzlerine esinti bile değemeyenler? Saklamak zorunda olanlar? İşte asıl şansız olup, acı çekenler onlar.

' Yetmedi mi? '

Çektiği burnuyla birlikle almakta zorlandığı nefesini verdikten sonra ' yetmeyecek değil yetinmeyecek ' dediğinde onu kollarımın arasına alıp ' böyle olmak zorunda değil Melek ' dedim.

' Ayrı olmak zorunda da değil İris, ben onu çok seviyorum ve artık daha fazlasını kaldırabileceğime olan inancımı kaybetmek üzereyim '

' Daha fazla sevmene inancın kaybolsaydı şu an bu halde olmazdın. Senin ki sadece bir rol model bence sen Yağızı rol model olarak benimsemişsin ' hızla kollarımdan çıkıp bana düşmanıymışım gibi bakmaya başladı.

' Ben ona aşığım İris '

' Eğer aşık olsaydın daha fazla sevmekten korkmaz, vazgeçmezdin '

' Kabul etmiyorum '

' Ettiğin an itibariyle gerçek bir nefes alacaksın '

' İris, sen benim en yakınımsın, kardeşimsin sonucum ne olacaksa yanımda olmak zorundasın '

' Ben olacak olan şeye seni hazırlamaya çalışıyorum Melek, bana baksana! Onun ve benim aşkımın vedası gökyüzünü bile siyaha boyamıştı. Şimdi silebiliyor muyum yok edebiliyor muyum tüm sebep olduklarını? Geri alabilir miyim döktüğüm göz yaşlarını ya da kurduğum tüm hayalleri yaşayabilir miyim? Ruhuma sahipken, koca bir hiçe dönen adamı beklemekten vazgeçebilir miyim? Gözlerimin önünde her haliyle duruyorken, gitmemek için canımı yakmaya devam eden adamı görmemek için bir şeyler yapabiliyor muyum? Hepsini geç, artık olmayacak birini daha ne kadar bekleyebilirim? '

' İris? Ben? Yani senin durumunla benim durumum aynı değil ki '

' Aynı! Tek farkı var oda senin hala yaşamak için bir şansın var. Aslı ben, onun benim için olmadığını bildiğim halde ona koştum. Kaç defa düştüğümü sen gördün. Her ne kadar istesem de gülüşleri yaralarıma derman olamadı. Bu yüzden yenildiğini kabul et çünkü bu aşk sizi aşar '

' Hayır, bizim için bir şans olmalı. Sonuçta yanımda değil mi? Görebiliyorum, dokunabiliyorum İris, şansımızın olduğuna inanıyorum '

' BU MU BAHANEN? Ellerimde değil artık ellerimin sıcaklığı ama bak ısıtabiliyorum ellerimi ya bir çift eldivenle ya da ceplerimin yardımıyla ama ısıtabiliyorum, sıcacık ellerim ' ellerimi onun ellerine sarıp ' hisset Melek, eğer hissedebiliyorsan bazı şeyleri söze ihtiyacın yok ' dediğimde Sol gözünden bir damla daha ıslak yanağına yol aldı.

' Ben vazgeçtim beklemekten, onunlayken hissettiklerimi hatırlamaktan vazgeçtim. Artık hatırlanacak bir şeylere değil daima yanımda olup hatırlamama izin vermeyecek birine ihtiyaç duyuyorum. Belki bir yerlerde bizi de bekleyen birileri vardır '

Odamın kapısı açıldığında, uyku sersemi olmasına rağmen oldukça yakışıklı görünen Yağız, ayaklarını sürüyerek yatağıma kadar gelip dizlerime yattı. Bu şapşal hallerine kıkırdarken Yağız tek gözünü açıp bana baktıktan sonra ' uykum var, kurtulamıyorum kızıl ' dedi. Parmaklarımı saçlarına daldırıp ' uyanmasaydın Yağız ' dediğimde yüzünü buruşturup ' seni özledim ' dedi. Eğilip yanağına sulu bir öpücük bırakıp ' bende özledim ağabeyciğim ama bir misafirimiz var ona da bir merhaba demelisin ' dediğimde iki gözüne açıp Meleğe bakmaya başladı daha sonra dirseklerinin üzerinde durup Melek kadar olmasa da beni de şaşkına çeviren şeyi yaptı. Meleğin hemen hemen dudağının kenarına oldukça sesli ve ıslak bir öpücük bırakıp gerisin geri dizlerime uzandı.