Nikki's POV
"His not okay. Maraming dugo ang nawala sa kanya at di pa namin alam kung kailan siya gigising. Muntik ng matamaan ng bala ang spinal ni Dhavid. As of now, kailangan natin ng blood donor. We need this bago mag 8 pm para maligtas ang inaanak ko. Arthur, sino ba sa mga anak mo ang may A+ na dugo?" mahabang litanya ng doktor. A+? Ano nga bang blood type meron ako? Ahhh! B+!
"Si Christian papa, right? A+ yun di ba?" tanong ni Daemon kay Tito.
"Yah! A+ siya. Teka lang Ramon tatawagan ko lang mu- - - - -"
"Papunta na yun dito, dad. Tinawagan ko na siya. Baka mamaya maya eh darating na yun" sabi ni Cyrus
"Sana makarating kaagad si , Christian. May 3 oras na lang tayo bago mag-eight" alalang saad ng doktor. Does it mean na kapag di madagdagan ng dugo si Dhavid pwede siyang mamatay? This can't be! Di pwede to!
"Daddy!!!!" nagulat ako sa sumigaw maski rin sina Tito't mama
"Christian! Thank God you came" sabay yakap ni Tito kay Christian. Napansin ko ang mata ni Christ na namumugto. Parang kagagaling sa iyak. Umiyak yata talaga siya. Sino bang hindi maiiyak?
"Okay lang ba siya, dad? Nasaan siya? Ano ba kasing nangyari?" sunod sunod na tanong ni Christ
"He needs you, Christ. Kailangan niyang madagdagan ng dugo dahil maraming nawala sa kanya. Kayo lang dalawa ang may blood type na A+. Kailangan ito agad bago mag alas otso" explained ni Tito kay Christ
"I'm willing. Dali na po, Tito" sabay nilapitan si Dr. Ramon at pumasok na sila sa ER.
Nandito lang kaming lahat sa labas. Si Tito, si Mama at si Cyrus, halatang sibrang nag-alala kay Dhavid. Si Daemon, naka pokerface lang. Hindi mo mabasa kong anong nasa isip niya at kung ano ang nararamdaman niya right now.
Umalis muna ako at pumunta sa praying room ng hospital. Kailangan ko Siya ngayon. Everyone needs Him, anyway.
*****
Nang marealize kong matagal na ako sa praying room, lumabas na ako at binalikan sina Tito Arthur.They're still sitting on the same bench where we were sitting lately except Mama and Cyrus.
"Oh, nikki san ka galing?" bungad na tanong ni Tito Arthur
"Sa praying room po ako galing. Pasensya na po kung hindi ako nakapagpaalam kanina. Nasaan po si Mama at Cyrus?"
"Nasa canteen ng hospital. They're taking their dinner. Ikaw? Kumain ka na dun" sabi ni Tito
"Busog pa po ako" sabi ko at umupo na sa tabi ni Tito. Tumabi naman sa akin si Daemon.
"Huwag mong sisihin sa sarili mo ang nangyari,Miel." sabi ni Daemon sa akin
"Hindi ko sinisi ang sarili ko" sabay yuko ko.
"Your actions telling me that you're lying. It's not your fault after all." sabi ni Daemon. Di nga pala ako makakapag sinungaling sa kanya. Hay!
"Nikki, hindi mo kasalanan okay?" singit naman ni Tito
"Kung hindi po ako iniligtas ni Dhavid, di po magiging ganito" pinipigilan ko lang tumulo ang mga luha ko. Ayaw ko ng umiyak. Napapagod na ako. Ayaw ko ng maging mahina lalo na't hindi pa okay si Dhavid at may gustong pumatay sa akin.
"Kung hindi yun ginawa ni Dhavid, ikaw naman ang nasa kalagayan niya. Tama lang naman ang ginawa niya pero nadamay rin ang buhay niya" sabay yuko ni Tito.
Tumingin agad kaming tatlo sa pinto ng ER ng bumukas ito at iniluwa si Dr. Ramon. Tumayo agad si Tito.
"Succesful ba? Okay na ba si Dhavid? Gigising na ba siya? Si Christian? Okay rin ba siya?" sunod sunod na tanong ni Tito kay Dr. Ramon.
"Calm down, Arthur. This time, okay lang ang lahat. Naabunuhon na ng dugo si Dhavid pero kaunti lang to. Pagod si Chtistian and it is not good for donating blood kaya kaunti lang ang kinuha namin. I'll try to ask my nurse kung may natitira pa bang A+ blood bag kung wala, kailangan ulit natin si Christian. Kaya kailangan niya ng tamang pahinga. His our only hope" mahabang explaination ni Dr. Ramon.
"Magigising na ba si Dhavid?" tanong ni Tito
"As of now, we can't never tell. Ililipat na namin si Dhavid ng kwarto at baka mamaya may eh magigising na si Christian"
"I understand, Ramon" sabay nod ni Tito.
"Kailangan ng mahabang pahi.ga ni Dhavid. Kailangan natin siya para mailigtas si Dhavid. Gotta go, Arthur" at umalis na siya.
Napag desisyunan namin nina Tito na kumain muna bago puntahan sina Dhavid at Christ. Kailangan namin ng lakas sa mga susunid na araw.
Someone's POV
"Nandito na po siya, boss. Siya po tung nakita namin sa location" sabi ng mga bata ko."Let me see him"
Maya maya pa eh may dala dala na ang isa sa mga galamay ko. Nasa mid 20's ata tong dala niyang lalaki.
"Who are you?" tanong ko kaagad sa lalaki.
"I won't tell who I am. It's no big deal then" ay! Mayaman! Paki ko?
"Sinong nag-utos sayo na barilin si Nikki?!" pataas kong boses
"I don't her, okay? Napag-utosan lang. Madam lang ang tawag ko sa kanya" damn! Babae ang gustong pumatay kay Nikki? Baka si Nicoleen pero hindi niya yun magagawa eventhough she's too desperate to win back Daemon, she wouldn't do that. I know that girl too much.
"May number ka niya?" ito na lang ang nag-iisang pag-asa ko para makilala ko ang babaeng ito.
"Here" sabay abot niya sa akin ng calling card.
"You won't mind?" ang bilis lang ha? Baka hindi to yung babae. Baka pinagbibiruan lang ako ng lalaking to.
"Why would I? It's no big deal. I can't have any credit for keeping that calling card" Tf! Panay english! Gulpihin ko kaya to! Ako ang kontrabida sa storyang to tapos siya panay english?! Extra ka lang oyyyy!
"Pwede na ba akong makaalis?" tanong ni English boy
"You can takr your exit" at lumabas na nga siya.
Tinignan ko ang calling card. Numver lang at walang kahit anong pangalan. Tinignan kp ang likod ng papel at may nakita akong panglan.
Courtney Lee
Yan ang pangalan na nakita ko sa likod ng calling card.
Courtney Lee? Who is she? Hindi siya pamilyar. But I need to know what is her reason to do this stuff.
----------------------------------
Hi my beloved gummybears :) Yung mga nagcocomment na mag UD agad agad, oh ayan your wish is my command. Nakakatuwa ang mga nagcocomment. Alam niyo minomotivate niyo ang gwapo niyong Author hahaha oo gwapo hahahahaAnyways,highways,railways, sino ba yang someone na yan? Nakakaloka siya. Di ko na makere tong kwentong to hahaha. Naalala niyo ba si Courtney Lee? Isa siya sa mga anatagonist ng kwentong to.
Feel free to vote, comment and follow me po hihi and please bear with my typographical, grammatical errors and such hihi God bless po :)))))))))
BINABASA MO ANG
My Step-Brothers Are Inlove With Me
Teen FictionBeing the only child is boring, right? Hihilingin mong magkaroon ng kahit isang kapatid. Pero ang hinihiling mong isa eh naging apat and lahat sila ay lalaki. Would it be a mess or you'll end up loving one of them?