Cloude Thower
That night, dumiretso ako sa bahay namin ni Jess. Yes, I did leave that Autumn. I don't want to see her in this state , na may hawak na bata. The scene just bring shivers down to my spine.Naiinis ako sa sarili ko dahil dati sya ang pinapangarap kong maging ina ng magiging mga anak ko pero dahil sa nalaman kong ginamit nya ang pangalan ko para makuha ang magandang posisyon nya sa trabaho at hindi man lang sya nasaktan ng mga taon na hindi na kami nagkikita o gumawa man lang ng paraan para magkita kami ay pinatunayan nya lang sa sarili kong hindi sya dapat para sakin.
It's been 10:30 pm at hanggang ngayon ay hindi parin ako madalaw ng antok. Tanging pagtingin lang sa bintana ang ginawa ko. Seeing the city lights in this time of night makes me missed her.
Wait -- what? Ugh! I don't missed her. Siguro kung hindi nya ako ginamit ay maiisip ko pang huwag umalis ng bahay ay yakapin sya pero ngayon mukhang malabo yon dahil hindi na sya ang Autumn Monique na minahal ko non. At hindi na rin ako ang dating Cloude Thower non.
Pasado alas nuebe na ako ng umaga nagising. Tamad na tamad akong tumayo at lumabas ng kwarto. At sa hindi ko inaasahan ay napalingon ako sa pader na ang akala ko ay pinto ng kwarto ni Autumn.
Umiling iling ako. Ugh! Get a hold of yourself Thower. Don't ever think about that woman! She don't deserve a guy like you.
Kaya naiinis na lang akong pumunta ng kusina, only to find out na nanduon pa pala si Jess na nagbabasa ng newspaper. Hindi ko na lang sya pinansin at nagpatimpla ng kape sa isa sa mga kasambahay namin dito.
"Hanggang ngayon ba naman ay hindi parin nahahanap si Savannah? Ugh! It's a year simula nangyari yon" hindi ko mapigilang mapalingon kay Jess na naiinis na sa pagbo-browse ng newspaper nyang hawak.
"Don't you think na masyadong maraming panahon na ang sinayang mo para lang sa paghahanap dyan sa Savannah-ng yan?" matalim at madiin akong nilingon ni Jess. Bakas sa kanyang mukha na hindi nya nagustuhan ang sinabi ko.
"You don't really know the real meaning of love,do you?" he paused at finold sandali ang newspaper.
"Just a advice bro, hangga't may pagkakataon ka pa, mahalin mo na ang taong nilaan ng Diyos para sayo. Dahil kapag napuno na ang taong yon para ikaw mismo ang magsisi sa huli. Kung nahihirapan akong hanapin si Savannah, baka mas mahirap pa ang danasin mo just to win Autumn back"
Hindi ko inintindi ang sinabi nya at pinagtawanan lang sya dahilan para samaan nya lang ako ng tingin at iwan dito sa kusina habang dala dala ang newspaper nya.
Such nonsence! Hindi mangyayaring magiging desperado ako just to win that Autumn's heart. Kung aalis sya, aalis sya. Kung iiwan nya ako edi mas mabuti. Makakabalik ako sa dating pamumuhay as a bachelor.
---
"What? Are you kidding me?" pabulalas kong tanong dahilan para lingunin ako ng staff na nandito.Natapos na kasi namin ang drama na on-air at heto ngayon ang director na may pinapaliwanag sakin.
"Sa lahat ng married couples na in-invite ko para sa reality show na ito, ikaw pa lang ang may ganyang reaction. Tell me, ayaw mo ba nito? This show will only take 3 months of your time as a married couple and I think Yamie Alcantara won't mind. " nanatili lang akong tahimik na nakikinig kay Direc.
How can I say na hindi kami kagaya ng other married couples na may love involved? I married Autumn Monique Classe para iparamdam sa kanya kung paano saktan at gamitin. Na pinaranas nya sakin. Dahil akala ko non ay mahal nya ako pero umasa lang pala ako sa wala.
Pero sa hindi ko malamang kadahilanan ay nakaisip ako ng bright idea. Isa akong magaling na artista, It won't hurt kung gamitin ko kay Autumn itong skills ko diba?
"Sige po, Direc, payag ako. Kailan po magsisimula?" hindi ko mapigilang mapangiti. Sa tingin ko, magandang opportunity ito para matupad ko ang plano ko non pa. Dahil sa show na ito, mararamdaman ni Autumn ung pinaranas nya sakin. Pinaranas nya sakin dahil sa pangagamit nya sakin.
"Kailangan ko munang makausap ang asawa mo regarding to this at para maipaliwanag ko na sa inyong dalawa ang filming schedule" nakangiting saad ni Direc.
Nangiti na lang ako.
----
Autumn MoniqueSaktong ala sais ng gabi ay nakaluto na ako. Hindi ko mapigilang hindi matuwa para sa sarili ko dahil kahit inaalagaan ko si Baby Cassandra ay naayos ko parin ang bahay at nakaluto pa ako.
I so proud for myself right now.
Nilingon ko si baby Cassandra na mahimbing na natutulog sa sofa. Nilagyan ko ng magkabilang unan sa magkabilang gilid para hindi sya mahulog. Tumawag din kanina si Akia at kinumusta si baby Cassandra, natuwa naman sya nung nalaman nyang okay naman si Cassandra pero hindi ko na lang sinabi na ako lang ang nag-aalaga kay Cassandra.
Humila na ako ng upuan at nagsimula na akong kumain pagkatapos kong maghain kanina. Hindi ko na rin hinintay pa si Thower dahil malamang ay hindi naman sasabay sakin ung isang 'yon.
"Autumn! Autumn!" nabigla ako ng may tumawag sa pangalan ko dahilan tumigil ako sandali sa aking pagkain at puntahan kung sino yon. Pero tatayo pa lang ako ng makita ko ang nakangiting mukha ni Thower.
Napangiti rin ako. Ayos lang sya. Salamat sa Diyos. Nilapitan nya ako at ikinabigla ko ang basta paghawak nya sa magkabilang kamay ko. Sandaling nagpalipat lipat ang tingin ko sa maamo nyang mukha at sa kamay nyang hawak ang mga kamay ko.
At nung nag-shink in na utak kong hawak ni Thower ang magkabilang kamay ko ay dito na ako nakapag-react.
"Thower, may problema ba?" nabalot ng pag-aalala ang mukha ko. Hindi ko inaasahan to. Pero imbis na magbago ang ekspresyon ng kanyang mukha ay lalo pa ata itong sumigla at nagliwanag.
"Autumn, I can be the old Thower that you loved and loved you but in return you have to do me a favor"
BINABASA MO ANG
Loving Cloude Thower Wolfe ✔️
RomanceHandsome Actors Series Book 4 "Kailan ba magiging ako na lang dyan sa puso mo ha, Thower? Hanggang kailan ako magtitiis ng may kahati ng atensyon mo?" Gaano mo kayang magtiis magmahal sa isang lalaking ang tanging ginawa lang naman ay paglaruan...