I Don't Wanna Fall In Love

Chapter 1 --- The Lady Who Never Wanted to Fall In Love

Here I am today, trying to comfort a devastated friend. She’s crying because her boyfriend broke up with her over the phone. Yeah right, mala-Taylor Swift and Joe Jonas ang drama. So dapat na rin ba siyang kumanta ng “Forever and Always”? Okay. Just kidding.

Anyway, back to the scenario, I think mauubos na ni Corrine, my brokenhearted friend, yung dalawang rolyo ng tissue paper na binili ko para sa kanya. She texted me kasi last night saying that she’s gonna cry to me daw tomorrow. So dumaan na ko sa supermarket para bumili ng tissue, then diretso na sa school. Cute ko diba? XD

“Sabihin mo Trix, mali ba ko? Mali bang mahalin ko siya ng sobra?” she said sa pagitan ng mga hikbi niya.

Okay. -____- ayan na naman yang PAGMAMAHAL na yan. Please don't get me wrong. Hindi naman ako bitter or whatsoever. It's just that, a lot of people do stupid things because of love. Tsss.

"Trix, kulang pa ba lahat ng efforts ko para sa kanya?" dagdag pa niya.

This is not the first time na iyakan ako ng isang tao dahil brokenhearted sila. In fact, sanay na nga ako sa mga ganitong sitwasyon eh. Pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung ano ba yung dapat kong sabihin. I'm just a listener. I'm not good in giving pieces of advice.

Gusto ko man sabihin sa kanya na "Girl, OA ka lang. It's all in the mind. Iniisip mo lang na mahal mo siya. Masyado ka lang nagpapadala sa emotions mo. Move on na. Tapos na eh. Lahat naman talaga ng tao iiwan tayo. Masyado ka kasing nagexpect na kayo na hanggang sa huli. Ayan tuloy, nasasaktan ka at umiiyak ngayon." Pero syempre hindi ko pwedeng sabihin 'yun. Those are not the right words to say.

"Just let it all out, Corrine." sabi ko na lang then, I hugged her.

So I guess napakwento na ako kaagad. Kaya bago pa ko dumaldal ulit, I think it would be a pleasure to introduce myself to you. Ako nga pala si Trixie Jade R. Lopez, a Comm Arts student of PUP. I'm 19 years old and I'm already in the third year. I have a brother. His name is Benjamin Josh R. Lopez. Well, saka na ako magkekwento tungkol sa kanya. Moment ko to! So as I was saying, dalawa lang kaming anak ng mga magulang ko na unfortunately, separated na. I live with my mom sa Quezon City but sometimes I stay on my dad's house sa Makati. Pareho silang hindi na nag-asawa ulit. I love violet so much. Mahilig ako sa dark chocolates and ice cream. Comfort food ko ang pizza (lalu na yung cheesy pops ng Pizza Hut), samahan mo pa ng iced tea "Biggie" ng Wendy's. ^_________________________________^ Ganyan kalaki ang smile ko for sure!

I enjoy reading a lot. Mahilig akong magbasa ng mga novels and short stories. Hobby ko rin ang panunuod ng movies. I love writing as well. But I never let anybody read any of my works. Kasi sa tingin ko isa lang naman akong frustrated writer.

Environment friendly ako kaya ayoko sa mga plastic at spoiled brat. Dapat sa kanila pinagsasama-sama at nirerecycle para naman may pakinabang.

In terms of physical appearance, siguro nasa average ako. Hindi ako yug tipong center of attraction.  I have a fair complexion and a long curly hair. A lot of people say mukha raw akong korean. Pagdating sa fashion, nahahawa lang ako sa pagiging fashionista ng bestfriend ko.

I'm surrounded with a lot of cool friends. Pero syempre one and only ang bestfriend ko. Her name's Trish. Magkekwento ako tungkol sa kanya sa susunod. When it comes to love life, "NBSB" or No Boyfriend Since Birth ang drama ko. In other words, ZERO. At sana manatili na lang Zero ang love life ko! ayoko ng mainlove no! Hassle pa yun! Magulo na ang buhay ko. Ayoko ng paguluhin pa lalo. Masaya na ko sa ganito. Ayoko ng makiisa sa mga taong nagsasakripisyo ng sobra sobra dahil lang sa pagmamahal. It will not last naman eh. So why bother? Masasayang lang din lahat ng sacrifices mo kasi goodbye rin naman ang ending.  Ayoko ng pasukin ang konsepto ng LOVE. Marami naman akong crush eh! Okay na yun! Kaya kung sino man yang meant for me, wag ka ng magpakita sakin. Di kita kailangan sa buhay ko! XD

So that's it. I think I've said enough. Once again I am Trixie Jade R. Lopez, a.k.a. Trix or you can call me "ang babaeng ayaw mainlove".

 Now back to the scenario a while ago, five minutes na lang at start na ng second subject namin. Hindi dumating yung prof ko ng first subject kasi may meeting na inatendan. Today is the first day of our second sem kaya first time lang namin mamimeet in class yung mga magiging professors namin. It's already 9:55 and I am still comforting Corrine. Nandito na kami sa classroom. Iyak pa rin siya ng iyak hanggang ngayon. Sana dumating na yung prof namin ng next subject para naman tumigil siya sa pag-iyak kahit papano. Corrine is one of my close friends. Hindi man siya kasama sa barkada namin, close ako sa kanya.

May biglang nagpakalat ng attendance sheet mula sa harapan. Yep, sa bandang likuran ako naupo gawa ng sinasamahan ko si Corrine na hindi nauubusan ng luha. At kung sa may bandang unahan o gitna kami naupo eh eksena naman yata masyado kaya dito na lang sa last row. Classmate ko rin ang bestfriend ko and she's there sa second to the last row kasama ang barkada. Ayoko munang iwan si Corrine mag-isa. I want to make her feel na meron siyang kaibigang handang dumamay sa kanya in difficult times.

Kasalukuyan akong nagsusulat ng pangalan ko sa attendance sheet ng biglang tumahimik ang paligid at nakarinig ako ng "Good Morning class" mula sa isang hindi pamilyar pero napakagwapong boses! Gwapong boses? OO! MERON NUN! 

Boses pa lang pamatay na at nung tinignan ko pa kung sino ang nagmamay-ari ng boses na yun, WOAH! Narealize kong double dead na ko!XD 

Pamatay na boses plus pamatay na looks equals double dead na Trixie!

Sigurado akong siya na ang pinakagwapong nilalang na nakita ko sa buong 19 years kong pamamalagi dito sa mundong ibabaw!!!