ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ...

Ένα βράδυ

«Ανέβα» της είπε λίγο απότομα

«Καλά ρε μην μας φας κι όλας» αναφώνησε η Δανάη

« Σου είπα έτυχε κάτι πολύ επείγον και πρέπει να βιαστούμε»

Μπα; Βιαζόμαστε να πάμε στη γκομενίτσα κύριε Στέφανε;

«Πρόσεχε μην μας σκοτώσεις μόνο» του είπε ειρωνικά καθώς ανέβαινε στη μηχανή

«Δεν το 'χω σε τίποτα όμως να σε πετάξω σε κανένα χαντάκι» της απάντησε . Αποφάσισε να τον αγνοήσει και να μη συνεχίσει την συζήτησή τους . Μετά από λίγη ώρα σταμάτησαν σε ένα φανάρι και ο Στέφανος έβγαλε το κινητό του από την τσέπη .Διάβασε ένα μήνυμα , το έβαλε πάλι στην τσέπη του και περίμενε να ανάψει πράσινο. Μόλις ξεκίνησαν η Δανάη κατάλαβε ότι δεν πήγαιναν προς το σπίτι της.

«Πού πάμε ;» του φώναξε για να την ακούσει

«Σου είπα έχω κάτι πολύ επείγον και δεν προλαβαίνουμε.»

«Πάς καλά παιδάκι μου; Και εμένα τι με κουβαλάς; Θα πήγαινα με τα πόδια.»

«Αχ Δανάη σκάσε λίγο»

«Καλά κάτσε να φτάσουμε και θα σου πω εγώ»

«Νομίζω φοβήθηκα» της απάντησε ειρωνικά . Τα πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό ήταν να τον τσιμπήσει στα πλευρά αλλά μετά σκέφτηκε πως ήταν επικίνδυνο να το κάνει πάνω στη μηχανή. Είχαν απομακρυνθεί αρκετά από τον κεντρικό όταν άρχισαν να φαίνονται 2 φιγούρες δίπλα από ένα αυτοκίνητο. Με το που σταμάτησε τη μηχανή, η Δανάη δεν έχασε χρόνο και του έδωσε μια γερή τσιμπιά. Εκείνος τινάχτηκε από τον πόνο και της φώναξε

«ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ;»

«Για να μάθεις.»

«Α δεν πάμε καλά.»

«Δεν πάμε καλά; Παιδί μου είσαι βλαμμένο;»

«ΠΑΙΔΙΑ!» τους διέκοψε μια αντρική φωνή

«ΤΙ;» απάντησαν ταυτόχρονα

«Έχουμε ένα προβληματάκι εδώ πέρα. Μπορείτε να τσακωθείτε αργότερα» συνέχισε ο ίδιος

«Οπ τι γίνεται εδώ πέρα παρτάκι;» εμφανίστηκε από πίσω άλλος ένας νεαρός , κοντά στην ηλικία του Στέφανου

«Λέγε ρε Άγγελε τι ήταν τόσο επείγον;» ρώτησε ο Στέφανος. Ο πρώτος τύπος, ο Άγγελος από ότι φαίνεται, απάντησε

«Τρακάραμε» είπε εμφανώς αναστατωμένος

«Μόνοι σας;»