Τα λόγια είναι περιττά

729 113 18
                                    

«Μαρίνα..»

«ΗΛΙΑ ΦΥΓΕ»

«Δεν κατάλαβες τι σου είπα μόλις τώρα; Ήμουν ερωτευμένος μαζί σου»

«Αν ήσουν όσο ερωτευμένος όσο λες δεν θα έκανες ότι έκανες. Και τώρα σε παρακαλώ φύγε.»

Εκείνος γύρισε την πλάτη του και έκλεισε με δύναμη την πόρτα.

Γιατί κάθομαι και ασχολούμαι ; σκεφτόταν καθώς πήγαινε προς τη μηχανή του. Με τα νευρά που είχε εκείνη τη στιγμή το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει ήταν να πάει μια μεγάλη βόλτα και μετά να γυρίσει στο σπίτι του,να κάνει ένα μπάνιο και μετά να πέσει για ύπνο.

Το επόμενο απόγευμα πήρε τηλέφωνο έναν παλιό του συμμαθητή ώστε να πάνε για κανα καφέ γιατί δεν είχε καμία όρεξη να κλειστεί στο σπίτι. Έδωσαν ραντεβού σε μία καφετέρια σχετικά κοντά από εκεί που βρισκόταν οπότε αποφάσισε να πάει με τα πόδια, και να καθαρίσει λίγο το μυαλό του. Έφτασε στο μαγαζί 20 λεπτά πιο νωρίς από το ραντεβού του οπότε συνέχισε για λίγο ακόμα την βόλτα του. Το τηλέφωνό του χτύπησε και άκουσε την φωνή του Άρη

«Έλα ρε τι κάνεις;» είπε με το που σήκωσε το τηλέφωνο

«Μόλις ξεμπέρδεψα από την δουλειά»

« Εγώ θα βρεθώ σε κανένα τεταρτάκι με τον Μήτσο. Αν δεν είσαι πολύ κουρασμένος έλα»

«Έγινε ρε. Τα λέμε»

«...»

«Είπα και στον Άρη να έρθει. Δεν σε πειράζει έτσι;» ανακοίνωσε ο Ηλίας στον φίλο του μόλις παρήγγειλαν τους καφέδες τους

«Όχι ρε, αν και έχω χρόνια να τον δω.»

«Και εγώ πρόσφατα τον ξαναείδα»

«Τέλος πάντων, μιας και μιλάμε για τα παλιά , κοίτα τι σου έχω» είπε και έβγαλε από την τσέπη του μπουφάν του έναν άσπρο φάκελο

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε με απορία

«Πρόσκληση» είπε εκείνος περήφανος

«Reunion;» διάβασε ο Ηλίας με απογοήτευση τον φάκελο

«Το σαββατοκύριακο.»

«Μάλιστα. Καλά να περάσετε»

«Έλα ρε Ηλία. Θα είναι πολύ ωραία»

«Ναι καλά. Οπ! Να ήρθε και ο Άρης»

Αφού οι άντρες χαιρετηθήκαν έπιασαν την κουβέντα για διάφορα θέματα. Κάποια στιγμή ο Μήτσος σηκώθηκε από την θέση του και πήγε προς την τουαλέτα, αφήνοντας του άλλους 2 μόνους τους

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ... Where stories live. Discover now