ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ...

Σειρά σου

Όταν η Δανάη αποφάσισε πως είχε ακούσει αρκετά επέστρεψε στο τραπέζι όπου καθόντουσαν οι φίλοι της. Ενώ οι υπόλοιποι μιλούσαν για διάφορα θέματα εκείνη ήταν χαμένη στις σκέψεις της και δεν κατάλαβε τον Στέφανο, ο οποίος είχε επιστρέψει και είχε καθίσει δίπλα της.

Μα είναι δυνατόν;! Ντάξει το ξέρω ότι δεν είμαστε και κολλητοί, δεν είπα ποτέ το αντίθετο αλλά... τόσο πολύ με αντιπαθεί;! Τις τελευταίες φορές που είχαμε βρεθεί και μιλήσει μου είχε φανεί πως είμασταν οκ. Δε ξέρω, μπορεί όντως απλά να φαίρεται καλά για να του κάνω τη χάρη αλλά...δε ξέρω έτσι και αλλιώς δε νομίζω να κρατούσαμε επαφές.

«Δανάη;» προσπαθούσε να τη ξυπνήσει ο Στέφανος «Δαναάαη;»

«Ναι τι;» είπε ξαφνιασμένη

«Είσαι καλά;» είχε προσέξει ότι ήταν αφηρημένη τόση ώρα και σκέφτηκε φτάνει για σήμερα . έβλεπε ότι δεν ήταν και πολύ καλά.

«Ναι ναι» είπε ψέματα

«Θες να φύγουμε;»

«Εμ.. όχι μωρέ σιγά αν θες καθόμαστε»

«Είσαι σίγουρη ότι δε θες να πας σπίτι;»

«Είμαι λίγο κουρασμένη αλλά δε πειράζει»

«Αν είναι έτσι πάμε»

«όχι μωρέ θα μου περάσει»

«Είπα πάμε!» σηκώθηκαν από τον καναπέ και ο Στέφανος πήγε να την πιάσει απο τη μέση. Εκείνη αμέσως τραβήχτηκε από κοντά του και πριν προλάβει να τη ρωτήσει τι συνέβαινε, βρέθηκαν μπροστά στην Έλενα.

«Καληνύχτα» είπε κάπως εύθυμα η Δανάη μη ξεχνάμε και το ρόλο τρομάρα μας!

«Φεύγετε απο τώρα;»

«Ναι μωρέ, έχουμε και δουλειές αύριο»

«Οκ, μη χαθούμε!» ναι σώθηκες! Αυτό ξαναπέστο! Σκέφτηκε η Δανάη.

«Ναι ναι» την αγνόησε ο Στέφανος.

«Να μην σας κρατάω άλλο. Λοιπόν Στέφανε καληνύχτα και πάλι» πρίν προλάβουν να φύγουν τον τράβηξε για να του δώσει δύο ρουφηχτά φιλιά στα μάγουλα. Μόλις βγήκαν απο το σπίτι πήγαν προς τη μηχανή . Πρώτος ανέβηκε ο Στέφανος.

«Έχεις λίγο κραγιόν» είπε η Δανάη εκνευρισμένα και του έδειξε το μάγουλό του πριν ανέβει απο πίσω του στη μηχανή.

Ο Στέφανος είχε καταλάβει ότι κάτι πήγαινε στραβά με εκείνη και δεν ήθελε να την αφήσει έτσι σπίτι, ήθελε πρώτα να της φτιάξει το κέφι. Έτσι άλλαξε κατεύθυνση και πήγε εντελώς αντίθετα απο το σπίτι.