Destined to Reunite

Chapter 5

JOSHUA'S POV

Nang makauwi kami sa bahay, kaagad kaming umupo sa sofa at nag-unat. "Grabe, nakakapagod mag-drive!" Daing ko habang inuunat ang braso ko.

"Sino ba may sabi na mag-drive ka? Wala naman namilit sayo." Sabi ni Benjamin.

Binato ko siya ng throw pillow. "Nagtanong ka ba?" Inis kong tanong.

Binato niya rin sakin pabalik yung unan. "Malamang, hindi!" Sagot niya.

Tumayo ako at hinampas siya. "Edi wow! Goodnight!" Panga-asar ko.

Habang papunta ako sa kwarto ko ay nadaanan ko yung kwarto ni Caitlyn. Naka-half open yung pinto kaya naman tumingin ako, nakita kong natutulog na ng mahimbing si Heidianne. Hindi ko alam pero dinala ako ng paa ko sa loob ng kwarto niya.

Marahan kong hinawi yung buhok na nakaharang sa mukha niya. "Ang cute mo naman palang matulog ih." Bulong ko.

Nabigla ako sa sinabi ko. Lumabas agad ako ng kwarto niya at nagtungo sa kwarto ko para magpahinga.

___

Kinabukasan, bumangon agad ako at ginawa ang aking daily routine. Nang matapos ako, bumaba agad ako at nadatnan silang nasa dining room.

"Did you guys eat your breakfast?" Tanong ko.

"Yup! Kakatapos lang, punta lang ako garden niyo!" Paalam ni Heidianne.

"Ano gagawin mo?" Tanong ni Benjamin.

She showed her phone. "I'm gonna call my parents, gonna ask for update." Sagot niya.

"You better not call them, Ate Heidi. We tried to call our parents but they're busy." Sabi ni Joseph.

Nadismaya agad siya at naglakad pa rin papunta sa garden namin. Sinundan ko naman siya, nakita ko siyang nakaupo at malalim ang iniisip.

Kinalabit ko siya, tumingin siya sakin. "Miss mo na agad?" Tanong ko.

She slowly nodded her head as a response. "Oa, dalawang araw ka pa lang dito." Dugtong ko.

Sinamaan naman niya ako ng tingin. "Chill!" Sabi ko.

"Kuya Joshua!"

Napalingon ako sa tumawag, sina Benjamin. Sinenyasan nila akong lumapit, ginawa ko naman. "Kuya, would it be possible to take her outside?" Pagtutukoy niya kay Heidianne.

"Saan natin dadalhin?" Tanong ko.

"Sa resort natin, nag-ask ako sa mga staffs doon. Walang masyadong tao ngayon. Let's grab this opportunity to take her there. We can eat lunch over there just like what we did yesterday." Suggestion ni Benjamin.

"Other than that, Kuya. We can stay overnight, para mas enjoying right?" Singit ni Joseph.

Napatango ako. "Let's do that, then. Thank you!" Sabi ko at nilapitan si Heidianne.

"Magbihis ka, aalis ulit tayo!" Sabi ko, hinila ko siya patayo.

Kumunot naman ang noo niya. "Where are we going againn?" She asked.

"Basta!"

CAITLYN'S POV

"But, i'm a bit dizzy today. Can we just go tomorrow?" Sabi ko.

Tinignan naman ako ni Joshua. "After mo magbihis, bumaba ka na sa living room ha? Hintayin ka namin doon." Sabi niya at sinarado yung pintuan ng kwarto.

Hmp! Talagang ini-ignore niya yung sinabi kong nahihilo ako. But, it's true! Nahihilo talaga ako, and i can feel my body is quite nanghihina.

Nang matapos ako ay bumaba na agad ako, nadatnan ko na silang tatlo na nasa living room. Joshua held my hand at hinila ako papunta ng garage. Hindi naman halata na excited siya no?

___

They took me to their private resort. Ang lakas maka-flex ni Joseph sakin nang makarating kami dito. Natarayan ko tuloy siya nang wala sa oras, kawawang bata.

"Tara, nag-reserve na ako ng table natin for us!" Anyaya ni Joshua.

Nauna silang naglakad kaysa sakin. Wala talaga akong lakas gawin ang mga bagay na 'to, sa totoo lang. Nilingon naman ako nung tatlo nung napansin nilang di ko sila sinasabayan maglakad.

Binalikan ako ni Joshua, tinignan niya ako. "Are you okay?" Tanong niya.

Nag-thumbs up naman ako, to make sure na okay talaga ako. Ayaw ko naman maabala 'tong mga damuhong 'to, sa tingin ko naman mawawala 'to mamaya kung iinuman ko ng gamot.

"Ate, Heidi. You look pale, may masakit ba sayo?" Tanong ni Joseph.

Nagulat ako nang hawakan ni Joshua yung mukha ko at hinarap sa kanya. "You told me that you feel dizzy, right? Alin ang masakit sa--"

I didn't hear the last word he said dahil nag-blackout yung paningin ko. All i can hear was they're calling out my name.

JOSHUA'S POV

"Heidianne! Do you hear me?" Natatarantang tanong ko habang tinatapik yung pisngi niya, hoping for her response.

Binuhat ko siya at tinignan yung dalawa. "Open the car door, we'll bring her to the hospital." Sabi ko.

Nang pinasok ko siya sa loob, pinatong ko agad sa kanya yung jacket na dala ko at pinaandar na yung kotse agad. "Kuya, inaapoy siya ng lagnat." Sabi ni Benjamin.

"What? Hindi naman siya mainit before tayo umalis right?" Tanong ni Joseph.

"Pero she told me na she's a bit dizzy earlier but i ignored it. I thought she was joking! Baka nagbibigay lang ng reason para hindi siya sumama." Sagot ko.

___

"I just talked to her doctor, sabi niya na-over fatigue si Heidianne. She'll be staying here for next 2 days to observe her." Sabi ko.

"That's good to hear. Magr-request lang ako ng room niya para may place tayo to rest." Sabi ni Benjamin.

Nilapitan ko naman si Joseph at binigay yung susi ng kotse. "Umuwi ka muna, mag-impake ka ng iilang damit nating lahat." Sabi ko.

Kinuha niya yung susi at tumayo. "Sige, Kuya. Magdadala na rin ako ng pagkain natin." Paalam niya.

Napabuntong hininga ako saka tinignan muli ang mukha ni Caitlyn, napahawak ako sa aking dibdib nang maramdaman kong bumilis nanaman ang tibok niya. Ano ba talagang nangyayari sa puso ko at sa tuwing tinititigan ko ang mukha niya? Napailing na lang ako saka hinaplos ang kanyang buhok bago halikan yung noo niya.

Tumayo ako at naghanap muna ng maiinom, kailangan kong uminom ng kape para maabangan kong gumising siya. Habang naghihintay akong mapuno yung kape, napaisip ako dahil parang may mali na rin sakin.

Masyado ba kong kabado, bumibilis yung tibok ng puso ko kapag natitignan ko ng maayos si Heidianne?