SHIZAYA

Bölüm 39 ● (S) Söz Veriyorum

Göğdesinde bir ıslaklık hissediyordu eski barmen. Bu ıslaklık sıcak olmasına rağmen göğdesine kapanmış ağlayan sevdiceğinin elleri buz gibiydi. Kollarını ona doladı.

Bu gece kaçıncı oldu bu? Artık doğru dürüst tepki bile veremiyorum... diye geçirdi içinden tavana bakarken. Ben mi bir şey yaptım.. Kaba mı davrandım? Yoksa kabusları gene mi başladı? Imm ya da-

Lafını kesen şey göğdesine inen yumruklardı. Bu yumruklardaki imayı biliyordu. Ona vurmaya kıyamıyordu İzaya, ancak sinirli ve kırgındı ve hafifçe ellerini göğdesine değdirip bunu 'vurmak' olarak adlandırmak dışında bir şey yapamıyordu. Shizuo doğrulduğunda irkildi. "İzaya?" diye mırıldandığında simsiyah saçları göğdesine bastırdı yüzünü gizlerken.
"Afedersin, uyandırdım mı?"

"Yüzünü saklama. Göğdem hala ıslak." Elini çenesine koyup kaldırdı. "Bu gece kaba mı davrandım? Yoksa..." elleri arasındaki beden başını olumsuzca salladı. "Onun için değil."
Sarışın çenesini öptü. "Öyle tahmin etmiştim. Ama biliyorsun," diyip gözlerini kendi gözlerine sabitledi. "Ben senin sevgilin, ondan ziyade eşinim. Bu yüzden benimle paylaşamayacağın bir şey yok."
İzaya başını gene olumsuz şekilde salladı. "Sen olduğun için anlatamıyorum. Shizuo, ben yapacaklarımı sana söylersem... beni affetmeyeceksin. İzin vermeyeceksin ve bu benim canımı yakıyor."

"Sen ne yaparsan yap ben seni affedeceğim, biliyorsun-"

"O zaman söz ver!" dedi İzaya soğuk elleri onunkileri kavrarken. "Sonsuza dek yaşayacağına söz ver. Benden önce ölmeyeceğine, benden sonra yaşayacağına dair..."

'Benden sonra da yaşayacağına dair...'

Shizuo derince soluklandı. "Söz veriyorum" dedi tebessüm ederken. "Senden uzun yaşayacağımı biliyorsun zaten, pire."

"Bana pire deme." dedi İzaya gözlerini silerken. Gözleri sarışını süzerken kolunda bir sızlama hissetmişti. Dövmesi gene aşırı seviyede acıyırdu gene. Shizuo'nun da gözü koluna takılmış gibi görünüyordu. "İzaya? Bu dövme... Genişliyor mu?" Dedi elini yaklaştırırken.

"Ah evet... demek fark ettin." dedi kolunu tutarken. "Ben ne zaman birisine kötülük yapsam genişlediğini fark ettim."

"Kötülük?" İzaya yutkundu. Ağzından kaçırmıştı. "Eee... ş-şey... sana tam olarak kötülük yapmadım canım, sadece azıcık incineceğin bir söz verdirdim. A-azıcık..." Shizuo kaşlarını çattığında ikinci kez yutkundu. "Özür dilerim..."

---

"Iığgggnnnh" Shizuo esneyip çevreye bakındı. İzaya'yı göremiyordu. Dün gece sevişmelerinin ardından gece arada kalkıp ağlayıp durmuştu. Her ne kadar sohbetlerinden sonra ancak doğru dürüst uyuyabilmiş olsa da, kolları arasında yorgun yorgun uyuklayan bir delikanlı hayal etmişti Shizuo. O sırada içeri yüzüğünü ısırarak giren bir İzaya görmüştü. Gene sinirliydi. Ne zaman sinirli olsa işaret parmağındaki yüzükleri ısırırdı.

"Günaydın." dedi yataktan kalkarken. İzaya da ona döndü. "Ah, günaydın."

"Neden sinirlisin?" diyip banyoya girdi sarışın. Yüzünü yıkadığında omuzlarındaki tırnak izlerini fark etmişti. "Namie yüzünden. Harakuza'dan sızan bilgiyi almış ama Harakuza'nın adamları kaçırmış. Aptal kadın, daha ne kadar oyun oynayacak?"