İzaya gözlerini sildi. "Üzgünüm.." diye mırıldandı. "Ama az öncekini.." dedi iyice sarılarak. "Bir kez daha yapar mısın..?"
Shizuo sorgulamadan eliyle saçlarını sevdi. "Geçti, geçti.." sesi o kadar şefkatliydi ki.
Shizuo onu anlıyor gibi hissediyordu. Sanki ufacık bir öpücük çalabilse ondan tüm dertlerinden kurtarabilirmiş gibi. Sanki biraz daha kokusunu içine çekse sigaradan kirlenen ciğerleri temizlenecek gibi..
Bir süre daha böyle kaldıklarında İzaya yüzünü kaldırıp ona baktı.
Bıkmamış mıydı? Dakikalardır sarılıyorlardı. Annesine küçükken sarılsa daha bir dakika olmadan sıkıldığını söyler kovalardı onu.
Ama shizuo sanki yıllarca sarılabilirdi. Sarışın kendisine bakan gözlere döndü. "Şimdi daha iyi misin?""Evet.. Teşekkürler." dedi izaya ondan ayrılarak. Aslında daha fazla ve daha sıkı sarılmak isterdi. Ama Shizuo'yu boğmak istemiyordu. Fakat hiç beklemediği birşeyle karşılaştı. Shizuo ona sarılmıştı.
"Salak.." dedi tebessüm ettiğini anlatan bir ses tonuyla. "Hala sarılmamı istiyorsun değil mi?" siyah saçlı genç Başıyla onayladı. "Ama benden bıkarsan-"
"Senden bıkamam ki ben..." dedi biraz daha kokusunu içine çekerek. "En azından şu an. Daha ikinci kez sarılıyorum. Şimdiden bıkmam imkansız."
İzaya şaşkın şaşkın sarı saçlara baktı. "Sen.. Ciddisin?" shizuo tebessüm etti. "Evet."
Aradan dakikalar geçmişti. İkisi de birbirini bırakacak gibi değillerdi.
Bu huzur, Shizuo'nun telefonuna mesaj atmaya kalkan akıllı tarafından bozulmuştu. Shizuo hemen ayrılıp sarı telefonu çıkarttı.
Kimden:Shinra
İzaya'yı buldun mu?(^_^)Shizuo İzaya'ya baktı. Pek de İzaya gibi değildi şu an. Gözleri ağladığı için parıldıyor, saçları dakikalardır sevildiği için dağılmış, siyah kıyafetinin kolu omzuna kadar düşmüştü.
Kimden: Shizuo
Bu izaya mı?Shinra mesaja baktı bir süre.
Kimden: Shinra
Ne?Shizuo panikle cevap yazdı. Salak gibi düşündüğü şeyi yazmıştı az önce.
Kimden: Shizuo
Buldum, buldum. Meraklanmayın gayet iyi.--
Kimden: Shinra
Dövme sakın! Döveceksen de Öldürme.. Zaten hasta bir de sen döversen kesin ölür. O göründüğü kadar güçlü değil ('・_・')İzaya sürekli mesajlaşan shizuo yu izledi. Şu an telefon hastası ergenler gibi gözüküyordu. Kıkırdadı.
Shizuo İzaya'nın neredeyse ilk kez gerçekten güldüğünü görüyordu. Mesaja cevap yazmayı unutmuştu. Telefonu cebine koydu.
"Şimdi daha iyisin, değil mi?" dedi.
"Evet. Teşekkürler. "
Shizuo bir iki dakika düşünüp "Neden ağlıyordun?" diye sordu. İzaya başını eğdi. "Hiç." dedi.
Az önce ilk kez birisinin ona sarılmaktan bıkmadığını öğrenmişti. Gülümsedi. O kelimeleri duymuştu. "Şu an dünyanın en mutlu insanıyım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SHIZAYA
RandomShizuo ve İzaya karakterinin shiplendiği durarara fanfic hikâyedir iyi okumalar. -Not: Argo kelime ve küfür içerir.- İkinci kitap: SHIZAYA II - The Story Of After Death