20

111 11 0
                                    

Zeszłam nie pewnie na dół do kuchni. Jedną ręką trzymałam mój pamiętnik za plecami, a drugą trzymałam się poręczy. Charlie siedział przygnębiony przy wyspie kuchennej.
-Charlie?
-Olivia? Coś się stało?

Otworzyłam pamiętnik na stronie gdzie napisał, że musimy porozmawiać.

Gdy to zobaczył tylko westchnął.
-Pamiętasz takie imię jak Leo?

Czy ja pamiętam? Skupiłam się i zaczęłam myśleć.

Leo.

Leo.

Leo.

Leo.

Tak! Przypominam sobie! On jest moim bratem! To jego kiedyś spotkałam w parku, to on tydzień później uratował mi życie. To on przygarnął mnie pod swój dach. To on się tak bardzo o mnie troszczył.

-Tak! Wszystko sobie przypomniałam! Widzę teraz wszystko, od kiedy go poznałam. Teraz wiem i rozumiem o jaką normalność Ci chodziło. O tą, kiedy w trójkę traktowaliśmy siebie jak rodzeństwo. -mówilam tak przez chwilę jakieś inne mądre słowa. Zauważyłam, że Charlie zrobił się tylko smutniejszy. -Kurde, Charls! Czemu ty się nie cieszysz? Przecież się wybudziłam! Już wszystko będzie w normie. Wymarzemy z pamięci ten czas, od momentu jak Leo... Jak on... Jak on i cała reszta... -do oczu napływały mi łzy. -Jak wtedy mnie pobili.
-To nie będzie takie proste Olivia.
-Dlaczego?
-Nie jestem w stanie Ci tego powiedzieć, ale mogę Ci to pokazać.
-No to... Na co czekasz? Pokazuj!
-Jesteś pewna?
-Chyba tak.
-To się ubieraj. Pojedziemy w jedno miejsce.

Pobiegłam do pokoju i szybko się ubrałam. Nie wiem co powinnam teraz czuć. Cieszyć się? A może zachowywać się tak jak Charlie? Nie wiem. Ubrałam się, umyłam i zbiegłam na dół.
-Gotowa?
-Tak.
-To wsiadaj do auta.

Jechaliśmy bardzo długo, bo aż do Port Talbot. Gdy przekroczyliśmy granicę tego miasta Charlie się zatrzymał i zawiązał oczy chustką.
-Charlie. Dlaczego to robisz?
-Żebyś nie widziała gdzie idziemy. Zaufaj mi.
-Dobrze.
Po jeszcze jakiś 5 minutach zatrzymalismy sie. Teraz przez 20 minut chodzilismy gdzies. Bardzo powoli i ostrożnie, żebym na cos nie wpadła. Miałam wrażenie, że chodzimy w kółko. W końcu stanelismy. Wymachiwałam w okół siebie rekami, ale zderzalam się tylko z powietrzem. Po chwili moje oczy ujrzały światło dzienne oraz...

===========================
TVN atakuje!!
Pozdro dla wszystkich co to czytają. Czyta to ktoś w ogole? Bo mam wrażenie, ze nie 😂

Drogi pamiętniku... || Bars and Melody ✅Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz