Just another slave|L.S

Hoofdstuk 5

POV: Louis
Ik sluit de deur achter me en loop langzaam naar Harry toe. Heel voorzichtig en zachtjes. Alsof de vloer van ijsstokjes is gemaakt en ik moet uitkijken dat zee niet bezwijken onder mijn gewicht. Niet dat het veel is. Als ik voor hem sta blijf ik hem alleen maar aanstaren. Spreken zonder toestemming mag immers niet zomaar. 'Ga zitten Louis' zegt hij. Ik neem plaats aan het uiteinde van het bed. Zo ver mogelijk bij Harry vandaan. Het enige wat ik doe is wachten. 'Louis wil je weten waarom ik juist jou heb uitgekozen van al die jongens op de veiling?' vraagt Harry terwijl hij even door zijn haar woelt. Ik schud mijn hoofd. Ik hoef het niet te horen, ik wil het niet horen. In een fractie van een seconde zit hij naast me. 'Ik ga het je toch zeggen' zegt hij met een bepaald soort diepte in zijn stem. Niet goed, absoluut niet goed. Ik knik even kort en kijk de andere kant op. 'Kijk me aan Louis'. Langzaam wend ik mijn hoofd weer tot de zijne. 'Ik heb jouw gekozen omdat jij een zeer bange uitstraling had, Ik houd wel van mensen die bang voor mij zijn' zegt hij. 'I-ik ben niet bang v-voor j-je' zeg ik. Ik probeer het er zo zelfverzekerd mogelijk uit te krijgen maar ik weet dat het een gefaalde poging is. Harry duwt me achterover op het bed en gaat boven me hangen. 'Wat hadden we nou afgesproken over liegen?' zegt hij grijnzend.

Hij legt zijn handen opeens op mijn bovenlichaam. 'Mooi lichaam Louis, jammer dat dat shirt ervoor zit hé' zegt hij vals. Ik voel hem al aankomen. Ik probeer hem nog tegen te houden maar voor ik het weet heeft hij mijn shirt al over mijn hoofd uitgetrokken. Zijn handen strelen mijn borstkas. Zijn handen wil ik wegduwen maar ze zijn veel sterker dan de mijne. Een verloren zaak. 'So beautiful' fluistert hij zacht. Het liefst zou ik mijn ogen stijf dicht knijpen. Niet veel later gaan zijn handen naar de knoopjes van mijn broek. Mijn ogen worden groot en ik probeer me uit alle macht te verzetten maar Harry versterkt zijn greep. 'Doe wat ik zeg Louis anders doe ik je wel echt pijn' zegt hij waarschuwend. Ik zucht even kort en voel hoe Harry mijn broek over mijn enkels naar beneden. Ik zie hoe zijn ogen over mijn lichaam glijden en ze stoppen bij mijn hals. 'Wat een mooi kettinkje hangt daar om je hals' zegt hij. Ik grijp er direct naar. 'Waar heb je dat vandaan?' vraagt hij terwijl hij het in zijn hand houd. 'Waarom wil je dat weten?' vraag ik.

'Je mag hier namelijk geen eigen bezittingen hebben' zegt hij. 'Dus.. wat wil dat zeggen?' vraag ik. 'Dat je die ketting aan mij moet geven' zegt Harry. Ik schud hevig mijn hoofd. 'Nee dat kan je niet van me vragen.. dit is van mijn moeder.. het enige wat ik nog van haar heb' zeg ik. 'Louis geef het aan mij' zegt Harry. Hij houd zijn hand op. 'Nee dat doe ik niet, het is van mij' zeg ik koppig. 'Niets hier is van jou, helemaal niets' zegt Harry. 'En toch geef ik het niet aan je' zeg ik. 'Moet ik de moeilijke manier toepassen?' zegt hij. 'Doe maar wat je niet laten kan maar die ketting geef ik niet hoor je! NIET!' schreeuw ik. Normaal reageer ik niet zo heftig maar deze ketting is me dierbaar. 'Heb jij zojuist iets van mij geweigerd?!' zegt Harry boos. 'Ja dat heb ik inderdaad ja!' zeg ik. 'Goed dan.. je hebt er zelf om gevraagd!' zegt Harry. Hij duwt me opnieuw hardhandig op bed maar haalt nu handboeien uit een laatje waarmee hij mijn handen boven het bed vastmaakt. Daarna rukt hij de ketting in 1 keer van mijn hals af. 'Nee! Geef terug!' schreeuw ik in een poging om me los te maken. Harry legt zijn hand op mijn mond. 'Bedaar een beetje wil je?' zegt hij.

Voor ik nog wat kan zeggen plakt hij tape op mijn mond en gaat naast me op bed zitten. 'Maar goed, waar waren we gebleven?' zegt hij. Zijn handen raken me overal aan waar maar kan. Ondertussen ben ik bijna helemaal van mijn kleren ontdaan. Alleen mijn boxer heb ik nog aan. Harry pakt de rand van mijn boxer al vast en ik kijk hem nog even smekend aan. 'Te laat Louis, had je maar niet zo'n grote mond moeten geven' zegt hij en hij trekt hem in 1 ruk naar beneden. Nu pas beginnen de tranen over mijn wangen te stromen. Ik haat hem.. ik haat hem zo erg. Mijn ketting afnemen en me ook nog vernederen, vastbinden.. kan je slechter zijn dan dat? Ik kijk hem aan in zijn groene ogen maar ik zie geen kern van medelijden. Als ik kon praten had ik hem de huid vol gescholden. Het maakt mij niet uit dat hij sterker is dan ik.

Zonder dat ik nog kan nadenken rukt Harry mijn tape van mijn mond en plant zijn lippen op de mijne. Al gauw draaien onze tongen speels om elkaar heen en of ik het nou wil of niet.. het voelt best lekker. Nee Louis je haat deze jongen! Hij zoent dan wel lekker maar ik moet er niet aan denken wat hij hierna nog allemaal met me gaat doen..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LoveYouu Xxx