Just another slave|L.S

Hoofdstuk 13

POV: Louis
Na de kus in de regen zijn Harry en ik weer naar binnen gegaan. 'Lou je bent helemaal nat' zegt Harry. 'Heb je wel eens naar jezelf gekeken? Je lijkt wel een verzopen kat' lach ik. Harry grinnikt zacht en pakt mijn hand. 'In mijn badkamer boven liggen handdoeken om ons af te drogen' zegt hij. Ik knik en we lopen naar boven toe. Eenmaal daar geeft Harry me een handdoek. 'Ik pak even droge kleren voor je' zegt hij. 'Is goed' zeg ik. Ik doe mijn kleren uit die bijna aan mijn lijf blijven plakken. Mijn shirt eerst en dan laat ik mijn broek zakken. Als ik mijn haren stevig afdroog hoor ik een piepend geluid van de deur en ik weet wel zeker dat het Harry is. Ik haal de handdoek weg en zie hem naar mijn lichaam kijkt. Ik voel het schaamrood naar mijn wangen stijgen. 'Je hoeft je niet te schamen hoor Louis en daarbij.. hier is niks bij wat ik niet al gezien heb' zegt hij waardoor ik nog roder word. Hij loopt op me af en streelt mijn wang met de rug van zijn hand. 'Je bent schattig als je bloost' zegt hij. 'Harry stop, zo maak je het alleen maar erger' giechel ik. 'Wie zegt dat ik wil stoppen?' vraagt hij grijnzend. Voor ik iets kan terug zeggen word ik door hem opgetild in de bruidstyle en naar zijn bed gebracht. 'Harry Styles zet me neer!' lach ik. 'Zoals je wilt' zegt hij en hij gooit me op zijn bed.

Hij gaat boven mij hangen en ik voel zijn warme adem tegen mijn huid. 'Louis ik wil je' fluistert hij schor. Ik slik even en dat heeft Harry blijkbaar door. 'Wat is er?'. 'Ik weet het niet Harry.. de vorige keer dat je dat zei had je me bijna een trauma voor het leven bezorgd' zeg ik. 'Je moet me enkel vertrouwen Louis' zegt hij. Ik bijt pijnlijk op mijn onderlip. 'Ik zal niet te snel gaan.. dat beloof ik' zegt Harry. Ik zucht diep en knik dan maar. Harry moet ik leren vertrouwen. Hoe moeilijk dat ook is aangezien we een valse start gemaakt hebben. Hij streelt met zijn vingers door mijn bruine haar die overgaan naar mijn hals. Eenmaal daar zet hij zijn lippen in mijn nek. Het voelt op zich wel goed. Ik sluit mijn ogen en geniet van zijn verdere aanrakingen. Op een gegeven moment krijg ik kippenvel op een bepaald punt. Harry grijnst tegen mijn huid aan en zuigt harder. Mijn ademhaling word zwaarder terwijl ik zijn naam kreun. Na een tijdje houd hij op en ga ik rechtop zitten. Ik kijk in de spiegel naar mezelf en zie een paars/blauwe plek in mijn nek staan. 'Wat heb je gedaan?' vraag ik. Mijn stem is 1 octaaf hoger dan normaal. 'Ik heb je sweatspot gevonden babe' zegt hij grijnzend. 'Hoe dan?' vraag ik verbaasd. 'Ik ging op gevoel af' zegt Harry. Ik glimlach naar hem en strijk er nog eens met mijn vingers overheen.

'Je moet trouwens wel weer aan het werk Lou.. Anders krijg je weer straf van Zayn' zegt Harry. Mijn mondhoeken zakken naar beneden en mijn goede humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon. 'Moet dat echt?' Vraag ik zacht. Harry knikt. 'Doe het nou maar Lou.. Voor je eigen veiligheid'. Ik mompel wat onverstaanbaars. 'Beloof je dat? Anders moet ik je ook gaan straffen' zegt Harry. 'Ja wil je me nou eindelijk eens uitleggen waarom je dat moet doen.. Ik
Snap er niks meer van' zeg ik. Harry schud zijn hoofd en streelt zachtjes door m'n haar. 'Dat kan nog niet Lou.. Net zoals ik die ketting niet terug kan geven.. Maar ik beloof dat hij veilig is bij mij' zegt hij. 'Harry please.. Ik moet het weten wil ik van je houden' zeg ik. 'Sorry Lou maar hoe minder je weet.. Hoe beter het is'. Ik zucht diep. Ik heb zo'n gevoel dat ik niks meer uit Harry krijg. Hij doet zo geheimzinnig. Ik brand van nieuwschierigheid. Wat weet deze jongen wat ik niet weet?

'Ga nou maar.. Ik houd wel een oogje in het zeil' zegt Harry. Ik knik en wil weg lopen maar Harry houd me nog even tegen en drukt zijn lippen op de mijne. 'Ik zie je snel.. Kleine' zegt hij. Ik bloos opnieuw en voel mijn hartslag weer versnellen. Ik loop vlug weg voordat Harry het ziet. Ik haal mijn rooster uit mijn broekzak en zie dat ik nu net pauze heb. Gelukkig. Ik ren naar mijn kamer en tref daar een huilende Niall aan die in de armen van Liam ligt. Maar natuurlijk! Die was bij Zayn net. 'Niall.. Wat is er allemaal gebeurd?' Vraag ik. Niall's ogen zijn rood van het huilen en hij trilt als een gek. Hij schud zijn hoofd en kijkt Liam smekend aan.

'Zayn heeft hem flink toegetakeld. Zijn armen zitten onder te blauwe plekken en Zayn heeft hem genomen van achteren' zegt Liam. Mijn mond valt open. 'Hij heeft Niall vastgebonden op bed en hem gezegd dat als hij niet mee zou werken hij jou weer wat zou aandoen dus Niall heeft geen kik gegeven' zegt Liam. 'Niall je had je moeten verzetten! Ik had je plaats dan ingenomen!' Zeg ik. Niall schud zijn hoofd. 'Nee Zayn had jou al helemaal bont en blauw geslagen.. Als hij dit dan ook nog zou doen.. Dat had je lichaam niet aangekund' zegt hij. Ik geef hem gelijk een knuffel. 'Bedankt dat je dat voor me hebt gedaan Niall'. 'Daar zijn vrienden toch voor' zegt Niall die me terug knuffelt. 'Bedoel je.. Dat jullie echt mijn vrienden zijn?' Vraag ik. 'Natuurlijk! Wij drieën staan sterk en we zijn er voor elkaar' zegt Liam. Ik glimlach en trek ons nogmaals in een groepsknuffel. Waarna Niall een pijnlijk gezicht trekt. 'Wat is er?' Vraag ik. Hij wijst naar zijn borst. Liam trekt meteen zijn shirt uit en daar zien we een blauwe plek ter grote van een skippybal. 'Zoo wat een joekel.. Daar moet wat ijs op hoor' zegt Liam. 'Zal ik het even halen?' Vraag ik. Niall knikt. 'Wel voorzichtig hé'. 'Probeer het' zeg ik voordat ik de kamer verlaat.

Onderweg zie ik Zayn op me af lopen. Wat een stom toeval. Waarom gebeuren er in mijn leven alleen maar stomme dingen zoals dit. Onderweg stoot ik per ongeluk tegen hem aan. 'Kijk uit waar je loopt dwerg!' Roept hij geïrriteerd. 'Moet jij zeggen! Kun je wel! Niall zo'n pijn bezorgen!' Zeg ik. Hij blijft verschrikt stil staan en grijpt mijn bovenarm stevig beet. 'Houd je mond jij voor ik je wat aandoe!'. 'Ja want daar ben je wel goed in toch?! Anderen pijn doen!' Schreeuw ik. Ik kan het niet helpen. Ik kan me gewoon niet inhouden bij Zayn. Hij heft zijn hand al op en ik bereid me voor, voor een harde klap in m'n gezicht en knijp mijn ogen stijf dicht. Maar de klap komt niet. Ik open voorzichtig mijn ogen en ik zie dat Harry Zayn heeft tegengehouden en tegen hem schreeuwt. Soms wijzen ze naar mij maar ze praten zo door mekaar heen dat ik niet kan verstaan waar ze het over hebben. Na een tijdje geeft Zayn Harry nog een duw en loopt dan boos weg.

Harry loopt direct naar me toe. 'Gaat het?' Vraagt hij. Ik knik en wrijf over mijn bovenarm. 'Waarom doe je dan ook telkens zo brutaal?'. 'Ik kan het niet helpen.. Ik haat Zayn gewoon teveel'. 'Mijn driftige kabouter' zegt hij. 'Zo klein ben ik toch niet?'. Hij grijst en houd zijn handen op mijn schouders. 'Jawel.. 1 van de vele dingen die ik leuk aan je vind' zegt hij waarna hij me voor de zoveelste keer vandaag zoent. Maar het verveelt nooit.
------------------------------------------------
LoveYouu❤️❤️